Όπως κάποια μανάβικα μοστράροντας την ταμπέλα «φρέσκα φρούτα» σου πουλάνε σαπίλα έτσι και οι ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζοντας την ταμπέλα «αντιμνημονιακοί» αγκαλιάζονται για να κληρονομήσουν ό,τι έμεινε από τον σοσιαλισμό της αρπαχτής που οικοδόμησε το ΠΑΣΟΚ με την ταμπέλα «Αλλαγή» στα θεμέλια του άγριου κρατισμού της Νέας Δημοκρατίας με την ταμπέλα «Φιλελεύθεροι».
Πόσο δούλεμα όμως θα αντέξουμε ακόμη;
Ο κ. Μαριάς των Ανεξαρτήτων Ελλήνων καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστούν για να συντρίψουν (λέει) τις μνημονιακές δυνάμεις.
Η κ. Κωνσταντοπούλου αγκαζέ με την αυτόπτη μάρτυρα κ. Μακρή καταγγέλλουν το λιντσάρισμα από τις δυνάμεις καταστολής… στην ΕΡΤ που είχαν πάει απλώς για το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».
Η κ. Τζάκρη συμφώνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ να πέσει (η στηριγμένη και από το κόμμα της) κυβέρνηση για λόγους (λέει) συνείδησης προς τους συμπολίτες της…
Πόσο δούλεμα όμως θα αντέξουμε ακόμη;
Στην ΕΡΤ τρέξανε γιατί είχε και θέαμα και πολιτικό άρτο…
Αλλά τους 35.000 που έχασαν την δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα μόνο τον Οκτώβριο που μας πέρασε, τους 70.000 που θα χάσουν την δουλειά μέχρι το τέλος του 2013, τα 800.000 άνεργα παιδιά των 22-25 ετών και τους 400.000 υποψήφιους για μετανάστευση τους τρώει το σκοτάδι και δεν ασχολείται κανείς μαζί τους.
Αυτούς όλους άντε να τους βρεις και να επιτύχεις να τους πείσεις ότι θα τους σώσεις αρκεί να κατεβούν στους δρόμους για να ρίξουν την κυβέρνηση.
Και αν δεν σε πιστέψουν; Και αν σε πλακώσουν στα γιαούρτια;
Αυτόν τον κόσμο κανείς δεν το πλησιάζει και κανείς δεν του υπόσχεται τίποτε.
Τι να του υποσχεθείς άλλωστε αφού το μοναδικό πειστικό επιχείρημα είναι οι επενδύσεις που όμως τις πολεμάνε οι πάντες με κάθε τρόπο.
Η κυβέρνηση φορολογικά και η αντιπολίτευση με διχαστικά συνθήματα της μορφής θα φυλακίσουμε τα ξυπνοπούλια… Άρα από σκόρπιους άνεργους, δυστυχισμένους και εξαθλιωμένους όσους πιάσουνε και χώσουνε στην φάκα του αντιμνημονιακού… ψηφοφόρου.
Τον κρατικό όμως πελατειακό στρατό τον εντοπίζεις εύκολα και τον δουλεύεις ακόμη πιο εύκολα.
Αρκεί να ενεργοποιήσεις το εμφυλιοπολεμικό «τσιπάκι» που έχεις ρίξει στις φλέβες του εδώ και μισό αιώνα και να τον προγραμματίσεις με την ιδέα ότι το κράτος-πατερούλης θα τον φροντίσει και πάλι…
Πόσο δούλεμα όμως θα αντέξουμε ακόμη;
Γιατί και στο πρόβλημα των κρατικών υπαλλήλων, όπως και προχθές, την παράσταση την έκλεψαν οι αλαλαγμοί «βοήθεια» της κ. Κωνσταντοπούλου,το αγκαζέ της με την αντιστασιακή κ. Μακρή και το αναδυόμενο πολιτικό συνεταιριστικό μανάβικο που μπορεί να πουλήσει ότι σάπια φρούτα έχει αρκεί να βρει την κατάλληλη ταμπέλα για να μην κλείσει μιας και έπιασε γωνία…
Η ταμπέλα λοιπόν «αντιμνημονιακοί» φτάνει και παραφτάνει.
Άλλωστε ποιος σκάει για την πραγματική ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ αφού κάθε πικραμένος θα βρει λύση στο πρόβλημα του με μια κυβέρνηση Τσίπρα αρκεί να δηλώνει αριστερός.
Μόνο αριστερός και όχι κομμουνιστής , όπως αυτοί του ΚΚΕ , γιατί εκεί υπάρχει ιδεολογία και έτσι χαλάει η σούπα.
Από την άλλη μήπως υπάρχει έστω και ένας οπαδός των ΑΝΕΛ που να γνωρίζει ποια είναι η ιδεολογία του κόμματος του; Το πιθανότερο μάλιστα είναι ούτε τα στελέχη του να έχουν ξεκαθαρισμένη ταυτότητα εκτός από την ταμπέλα «αντιμνημονιακοί» αφού… ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ιδεολογίες τώρα και πράσινα άλογα…
Σάμπως είχε διαβάσει κανείς από το 48% του ΠΑΣΟΚ το πράσινο βιβλίο του Ανδρέα ; Άντε 100-200 στελέχη να το διάβασαν υποχρεωτικά μπας και τους ρωτούσε κάποιος…
Μήπως δεν έπιασε και το 2004 η ταμπέλα της Νέας Δημοκρατίας του κ. Κ. Καραμανλή «Θα επανιδρύσουμε το κράτος» που σήμαινε ότι θα βάλουμε και άλλο κομματικό στρατό στο κράτος;
Όπως τότε στον Καραμανλή και τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ όλοι οι πιστοί του κράτους κατάλαβαν την σημασία της ταμπέλας και προσκύνησαν…
Γελιέστε όμως αν νομίζετε πως οι λεγόμενοι «μνημονικοί» θα χάσουν το παιχνίδι επειδή είναι με την πλάτη στον τοίχο.
Το «αντάρτικο» και το «πλιάτσικο» από το στρατόπεδο των «αντιμνημονιακών» ξεκίνησε ήδη . Μετατέθηκαν για τον Μάρτιο του 2014 και βλέπουμε…οι απολύσεις . Η διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών και άλλων κρατικών υπαλλήλων έγινε με τρόπο που «μπάζει» νερά από νομικής πλευράς και άρχισε ήδη η επιστροφή στις θέσεις τους «…μέχρι εκδίκασης της υποθέσεώς σας» λένε τα ειδοποιητήρια… Και η μείωση των εισφορών στις επιχειρήσεις αντικαθίσταται με πονηρές εισφορές δήθεν κοινωνικών παροχών… που εξασφαλίζουν κονδύλια αγνώστου τύχης βεβαίως.
Πόσο δούλεμα όμως θα αντέξουμε ακόμη;
Του Γιώργου Κράλογλου
Πηγή: capital.gr
