Ζημιές 325 εκατ. ευρώ είχαν το 2012 οι μεταποιητικές επιχειρήσεις της Βορ. Ελλάδας ενώ από το 2008 μέχρι τώρα έκλεισαν 50 σημαντικές μονάδες, λένε επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης. Και τους απαντούν συγκεκριμένοι επιστήμονες: Είναι αδύνατον να κλείσεις τα κενά με ένα διεφθαρμένο κράτος που σου ζητάει να κάνεις 116 κινήσεις για να στήσεις ένα απλό μαγαζί!!
Στην Ελλάδα βεβαίως συμβαίνουν όλα αυτά. Και μην σας φαίνεται περίεργο επειδή η κυβέρνηση και οι βουλευτές της Βορείου Ελλάδος δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται στον τόπο με συνέπεια να αναγκάζονται οι ίδιοι οι επιχειρηματίες να παρουσιάζουν την πραγματικότητα, ζητώντας από την Πολιτεία και τους πολιτικούς να αφυπνισθούν.
Θα σας μεταφέρω σήμερα δύο παράλληλα γεγονότα, των ημερών, στην Θεσσαλονίκη μαζί με τα μηνύματά τους για να μου πείτε αν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσει η χώρα αυτή τον εαυτό της και να δώσει λύσεις στα προβλήματα που έχουν αγγίξει όλα τα επίπεδα ζωής των ιθαγενών της.
Η Διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος που μιλάει ευθέως πλέον για ορατή αποβιομηχάνιση στην Βόρεια Ελλάδα με εμφανέστατα φαινόμενα στην Θεσσαλονίκη αφού πέρασε στην κυβέρνηση όλες τις ανησυχίες της για το ξήλωμα της μεταποίησης κατέφυγε και σε μία έκθεση του προβλήματος με στοιχεία από την επεξεργασία ισολογισμών ενός δείγματος 218 επιχειρήσεων.
Διαπιστώνουν λοιπόν ότι ενώ το 2008 μόνο 17 επιχειρήσεις στις εκατό είχαν ζημιές σήμερα ζημιές έχουν 50 επιχειρήσεις στις 100.
Βλέπουν ακόμη ότι από το 2009 το περιθώριο καθαρού κέρδους έχει πάψει να είναι θετικό, ενώ το 2012 ο κύκλος εργασιών των μεταποιητικών επιχειρήσεων μειώθηκε κατά 200 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2011.
Οι επιχειρήσεις που αντέχουν είναι μόνο όσες κάνουν κύκλο εργασιών από 50-200 εκατ. ευρώ όπου το περιθώριο κέρδους είναι μηδενικό. Και όσες επιχειρήσεις της μεταποίησης έχουν κύκλο εργασιών μέχρι 3 εκατ. ευρώ παρουσιάζουν δείκτη ζημιών ίσο με 94%!!
Διαπιστώνουν ακόμη ότι και ο (θεωρητικά) ισχυρός κλάδος των τροφίμων και ποτών εμφανίζεται με ζημιές αφού δεν τα βγάζει πέρα η μία σε κάθε τρεις επιχειρήσεις.
Από εκεί και πέρα είναι να τραβάς τα μαλλιά σου καθώς με ζημιές εμφανίζονται 8 στις 10 επιχειρήσεις στον κλάδο ξύλου, 7 στις 10 επιχειρήσεις στην κλωστοϋφαντουργία, και 6 στις 10 επιχειρήσεις στην μεταλλουργία και τα μεταλλικά προϊόντα.
Τι άλλο να σου πουν;
Ότι στα επόμενα χρόνια περιμένουν να κλείσουν άλλες 50 επιχειρήσεις και να έχουν ζημιές οι 80 στις 100;
Θα μου πείτε ότι είναι επιχειρηματικές γκρίνιες και ότι ίσως η συγκυρία προκαλεί το πρόβλημα μαζί με αδέξιους χειρισμούς των ίδιων των επιχειρηματιών.
Θα μπορούσα να συμφωνήσω και σε ένα τέτοιο αντίλογο αν είχαμε μια Πολιτεία που φρόντιζε να κάνει το καθήκον της και όριζε τους κανόνες τους παιχνιδιού στην οικονομία.
Έχουμε όμως αυτήν την Πολιτεία ώστε να ρίξουμε τις ευθύνες και τα βάρη μόνο στην επιχειρηματική κοινότητα;
Η απάντηση έρχεται πάλι από την Θεσσαλονίκη και είναι εξ ίσου ηχηρή.
Διαβάζω στην «Ναυτεμπορική» ρεπορτάζ σχετικά με μια ημερίδα που οργάνωσαν στην συμπρωτεύουσα το Παράρτημα Θεσσαλονίκης της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάδος σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας για την διαφθορά στην χώρα μας κατά την οποία ο αντιπρύτανης κ. Χ. Παπαπανάγος και ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Έρευνας Ρυθμιστικών Πολιτικών κ. Π. Καρκατσούλης παρουσίασαν έρευνές τους από τις οποίες προκύπτει μεταξύ άλλων ότι:
– Σύμφωνα με τον Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς (CPI) η Ελλάδα κατατάσσεται στην 94η θέση διεφθαρμένων χωρών επί συνόλου 196 χωρών που είναι πολύ κάτω από τις 28 της Ευρώπης τις 17 της Ευρωζώνης και τις 13 των Βαλκανίων και μάλιστα μετά και το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία.
– Η διαφθορά στην Ελλάδα ανεβάζει κατά 10% το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων εξανεμίζοντας τα οποιαδήποτε οφέλη από τυχόν αναβάθμισης της ανταγωνιστικότητά τους.
– Το ετήσιο κόστος της διαφθοράς στην Ελλάδα εκτιμάται στα 14 δισ. ευρώ!!
– Από το 1975 μέχρι το 2005 , δηλαδή μέσα σε τριάντα χρόνια της μεταπολίτευσης, το κράτος προχώρησε σε 171.500 ρυθμίσεις από τις οποίες το 2% είναι νόμοι και το 67% υπουργικές αποφάσεις.
– Στα χρόνια αυτά, με τις παραπάνω παρεμβάσεις, το κράτος απέκτησε 23.142 αρμοδιότητες οι οποίες εφαρμόζονται μέσα από απειράριθμες διαδικασίες.
– Για την ίδρυση μόνο ενός μαγαζιού απαιτούνται κινήσεις μέσα από 116 διακλαδώσεις υποχρεώσεων και προϋποθέσεων.
Ποιος να διαφωνήσει, λοιπόν, ότι στο περιβάλλον αυτό (που επιβεβαιώνουν και διεθνείς Οργανισμοί για την διαφθορά στην Ελλάδα) μόνο άτομα με διεστραμμένες εμμονές μπορούν να ελπίζουν ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα που δημιούργησε το πρόβλημα είναι δυνατόν να το λύσει και να ανοίξει νέους δρόμους στον τόπο μας.
Του Γιώργου Κράλογλου
Πηγή: capital.gr
