Δεν ξέρω σε πόσα αντίτυπα κυκλοφορεί το 5ο τεύχος (Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου) του 2013 του περιοδικού της Austrian Airlines, το Skylines. Σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρίας, η Austrian τον Αύγουστο του 2013 μετέφερε 1,1 εκατομμύριο επιβάτες, άρα ας υπολογίσουμε ότι το τεύχος αυτό έχει περίπου 2 εκατομμύρια δυνάμει αναγνώστες.
«Astonishing Athens» γράφει το εξώφυλλο και δείχνει μια φωτογραφία όπου από ψηλά φαίνεται το θέατρο του Λυκαβηττού μισογεμάτο και όμορφα φωτισμένο, απέναντι το εκκλησάκι του Άη Γιώργη, στο βάθος σούρουπο, λίγο νταμάρι, λίγα φώτα, λίγο πράσινο, λίγο πάρκινγκ θεάτρου Λυκαβηττού και πολύ παστέλ χρώμα. Αυτή είναι η Αθήνα που διάλεξε το περιοδικό για εξώφυλλο. Ο συντάκτης του άρθρου ο οποίος, προς μεγάλη του αμηχανία, παραδέχεται ότι αν και δημοσιογράφος με ειδικότητα τα ταξίδια, για πρώτη φορά επισκέφτηκε την Αθήνα, μοιάζει μαγεμένος από την πόλη. Μιλά με σεβασμό για το Μουσείο της Ακρόπολης, το Αρχαιολογικό Μουσείο, τον Πειραιά, τον Έφηβο των Αντικυθήρων και την ιστορία του, για «όλα» που από «εδώ» ξεκίνησαν, τον Πειραιά, το Μοναστηράκι. Δημοσιεύει φωτογραφίες από τον Λυκαβηττό, την Ακρόπολη και το μουσείο της, απ’ το Αρχαιολογικό και το Μοναστηράκι, τον Πειραιά και τον Δουράμπεη. Στο άρθρο δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε οτιδήποτε δυσάρεστο ή μίζερο, παρά μόνο στο τέλος, όταν ο συντάκτης συναντά στην ταράτσα του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία τον Αλέξανδρο Βασιλικό, από το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας και γίνεται αναφορά στην κρίση. Μέχρι που αναρωτήθηκα τι τη θέλατε την αναφορά, κύριε Βασιλικέ μου…
Παρακάτω, μια αεροσυνοδός της Austrian μας ενημερώνει ποια είναι τα καλύτερα σημεία για να φάει κάποιος στην Αθήνα, να ψωνίσει, να τριγυρίσει, να κάνει μια ημερήσια εκδρομή. Λίγες σελίδες παρακάτω, ιδού η Ρόδος. Ύμνοι και για το νησί των Ιπποτών.
Αλλάζουμε έντυπο, πάμε στην αυστριακή εφημερίδα «Die Presse am Sonntag». Ολόκληρη σελίδα για του λόγου μας, φωτογραφία του Άκη, πλήρης σκιαγράφηση της προσωπικότητάς του και τίτλος: «Η Ελλάδα συμμαζεύεται».
Περιοδικό της «Kronnen Zeitung», τεύχος της Κυριακής 6/10, με αφιέρωμα στα βουνά. Ξάφνου ξεφυτρώνει ένα θέμα για «Τα γιοτ των ονείρων μας», τα «Seadream I» και «Seadream II» και τα βλέπουμε φωτογραφημένα με την breathtaking θέα της Σαντορίνης.
Περιοδικό «NEWS» της Αυστρίας, τεύχος 3ης Οκτωβρίου, παρουσίαση των καλύτερων «κρασοξενοδοχείων», τσουπ παρουσίαση το «Markezinis Suites» στη Σαντορίνη. «Πωλείται» στον αναγνώστη ως «το σπίτι του Προέδρου της Κυβέρνησης», Σπύρου Μαρκεζίνη (1909-2000).
Διαβάζω το editorial του διευθυντή σύνταξης του «NEWS» και βρίσκω γνώριμες λέξεις: κούραση, δραματική έκρηξη χρέους, περιπτώσεις διαφθοράς, έλλειψη οράματος, «η πολιτική της βαρεμάρας» («die Politik der Langeweile»). Μόνο που δεν αναφέρεται στην Ελλάδα, αλλά στην Αυστρία.
Ρίχνω μια ματιά και στο φύλλο της κυριακάτικης «Kronnen Zeitung» και δεν πιστεύω στα μάτια μου: δισέλιδη, παρακαλώ, συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη, με τίτλο «Πόσο σκληρός πρέπει να είναι κάποιος, κύριε Υπουργέ;» Στρογγυλεμένες ερωτήσεις, στρογγυλεμένες απαντήσεις, ερώτηση της δημοσιογράφου για την «ελληνική ψυχή» και τέλος της συνέντευξης με τη φράση του Υπουργού «Εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ ανθεκτικός λαός».
Αν ήμουν από άλλο πλανήτη και διάβαζα μόνο όσα περιγράφω εδώ, θα πίστευα ότι η Ελλάδα είναι μια αξιοζήλευτη χώρα: πανέμορφη, τακτοποιημένη, χαρωπή, αισιόδοξη, με το μέλλον όλο δικό της –όπως και το ένδοξο παρελθόν, άλλωστε. Αντίθετα, η Αυστρία με την «έλλειψη οράματος», μια χώρα ανιαρή, μίζερη, απωθητική.
Τι στο καλό συμβαίνει; Ποιοι είμαστε στο εσωτερικό και ποιοι στο εξωτερικό; Ούτε «τεμπέληδες του Νότου», ούτε «παράδειγμα προς αποφυγήν», ούτε «ανεύθυνοι Έλληνες»; Αντίθετα, βλέπω την εικόνα μιας χώρας που «πουλάει», ενδιαφέρει, είναι ελκυστική.
Ρε μπας και ζούμε σε άλλη χώρα;
Της Χριστίνας Ταχιάου
Πηγή: protagon.gr
