Στην Ευρώπη όταν υπάρχει διαφωνία μεταξύ των βουλευτών μιας κυβέρνησης (συνασπισμού ή όχι), τότε πέφτει η κυβέρνηση, διότι υποτίθεται ότι για να μπορεί να υπάρχει κυβέρνηση, πρέπει η κυβέρνηση αυτή να έχει την πλειοψηφία της βουλής.
Για κάποιο παράξενο λόγο, το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν επιτρέπει την διαφορετική άποψη χωρίς να πέφτει μια κυβέρνηση. Και επειδή οι εκλογές μας λένε ότι είναι η γιορτή της δημοκρατίας, αν πέσει η κυβέρνηση, θα έχουμε γιορτή (εκλογές). Άρα όσο πιο γρήγορα πέσει η όποια κυβέρνηση, τόσο πιο πολύ θα το να γιορτάζουμε!
Στις ΗΠΑ όπως είδαμε, όταν η διαφωνία φτάνει στα άκρα και δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, δεν πέφτει η κυβέρνηση, αλλά κλείνει η κυβέρνηση και σταματούν οι πληρωμές, αφού δεν υπάρχει συμφωνία για τον προϋπολογισμό. Θα μου πείτε, μα αφού και στην Ευρώπη αν δεν ψηφιστεί ένας προϋπολογισμός, τότε και εδώ αναγκαστικά θα πρέπει να πάψει μια κυβέρνηση τις πληρωμές της. Ναι αλλά εδώ ποτέ δεν φτάνουμε σε αυτό το σημείο, διότι αν δεν ψηφιστεί ένας προϋπολογισμός, τότε πέφτει και η κυβέρνηση (και το γιορτάζουμε).
Αυτή η σημαντική διαφορά αναγκάζει το πολιτικό σύστημα στις ΗΠΑ, αργά ή γρήγορα, να έρθει σε συμβιβασμό. Η λέξη κλειδί είναι συμβιβασμός.
Στη χώρα μας, η λέξη συμβιβασμός είναι ανύπαρκτη διότι δεν την επιτρέπει το σύστημα. Διότι όπως είπα, σε περίπτωση διαφωνίας πέφτει η κυβέρνηση και διενεργούνται ξανά εκλογές (γιορτή). Η παράμετρος των εκλογών, που ίσως γίνουν σύντομα στην γειτονική μας Ιταλία, είναι και η αίτια του μη συμβιβασμού.
Σε χώρες με προεδρική δημοκρατία, ο συμβιβασμός είναι καθημερινή υπόθεση, διότι άσχετα αν δεν φτάσουν τα πράγματα στα άκρα, πάντα θα πάρεις και πάντα θα δώσεις κάτι νομοθετικά, προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο συμβιβασμός.
Και ο συμβιβασμός είναι η αιτία που δουλεύουν οι θεσμοί και ο λόγος που οι πολίτες έχουν σεβασμό στους νόμους. Έχετε ακούσει εσείς ποτέ να πει κάποιος Αμερικανός, Άγγλος, Καναδός ή Αυστραλός βουλευτής κάποιον άλλο βουλευτή προδότη; Διότι ακούγοντας τον μέσο Έλληνα βουλευτή όλα αυτά τα χρόνια, θα πιστεύει κανείς ότι άπαντες είναι προδότες.
Στην Ελλάδα, η λέξη συμβιβασμός δεν είναι στο λεξιλόγιό μας. Εδώ κυριαρχεί ο παράγοντας ιδεολογία και όλα μας τα προβλήματα πρέπει να επιλυθούν με βάση του τι λέει το ιδεολογικό και κομματικό μας μανιφέστο. Το αν κάποιο πρόβλημα επιτάσσει κάτι άλλο, δεν έχει καμία σημασία.
Ακόμα και σήμερα που είμαστε στη δίνη της μεγαλύτερης ύφεσης στον δυτικό κόσμο, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και να συμφωνήσουμε σε τίποτα. Από την μια ορισμένοι παρακαλάνε για εκλογές (γιορτή) και από την άλλη, κάποιοι λένε δεν θα γίνουν μπροστάρηδες του συστήματος. Είμαστε μια ανάσα από τον γκρεμό και κανένας δεν μπορεί να σκεφτεί λογικά.
Η αδυναμία της λογικής επεξεργασίας ποτέ δεν παύει να με εκπλήσσει σε αυτή τη χώρα…
Του Γιώργου Καισάριου
Πηγή:capital.gr
