Γράφει ο Γιώργος Παπαδόπουλος*
Τα σκουπίδια έχουν γίνει το σημαντικότερο κοινωνικό και οικολογικό πρόβλημα στις σύγχρονες κοινωνίες με την Ελλάδα, δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια να επικεντρώνεται σε πρακτικές λύσεις, παραβλέποντας τις γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος που εντοπίζονται στην αλόγιστη κατανάλωση.
Στον τομέα της ανακύκλωσης, η Ελλάδα μεταξύ των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταγράφει τις χειρότερες επιδόσεις και τούτο γιατί, όταν εμείς μιλάμε για ανακύκλωση κάπου αλλού πίνουν νερό από τα λύματα, και, όταν εμείς μιλάμε για Χ.Υ.Τ.Α. κάπου αλλού μιλάνε για πληρωμή με το ζύγι, στα μη ανακυκλωμένα σκουπίδια που απορρίπτονται.
Το πρόβλημα των σκουπιδιών στη χώρα μας δυστυχώς έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις -κοινώς πιάσαμε πάτο- και παρόλα αυτά οι αρμόδιοι φορείς συνεχίζουν ακόμη να μιλάνε για χωροθέτηση νέων Χ.Υ.Τ.Α. και Σ.Μ.Α., ενώ για την ανακύκλωση το μόνο που επιτεύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια είναι να αγοράζονται πολύχρωμοι κάδοι με ευρωπαϊκά κονδύλια. Σταθερή αξία έως σήμερα, στο θέμα της ανακύκλωσης, οι παραδοσιακοί παλιατζήδες και ρακοσυλλέκτες που στηρίζουν ένα μεγάλο μέρος του όγκου των σκουπιδιών μας.
Σε αγώνα δρόμου βρίσκεται τους τελευταίους μήνες και το Υπουργείο Περιβάλλοντος που έχει κινητοποιήσει τους Δήμους όλης της χώρας, για εύρεση χώρων εναπόθεσης σκουπιδιών και ταυτόχρονα κλείσιμο των Χ.Α.Δ.Α. έως το τέλος του μήνα σύμφωνα με το τελεσίγραφο του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.). Βιαστικές αποφάσεις -υπό την δαμόκλειο σπάθη του Δ.Ε.Κ.- για να αποφύγουμε τα πρόστιμα, χωρίς να προωθείται ταυτόχρονα σχεδιασμός για την δημιουργία κατάλληλων υποδομών στη διαχείριση απορριμμάτων. Κι ενώ οι Δήμοι βλέπουν μόνο σκουπίδια, και, οι ιδιωτικές εταιρίες τρίβουν τα χέρια τους για δουλειές εκατομμυρίων, σε κεντρικό επίπεδο λέξεις όπως παιδεία, πολιτισμός, εκπαίδευση είναι και πάλι ανύπαρκτες.
Η περιβαλλοντική πολιτική που ασκούσε όλα αυτά τα χρόνια η πολιτεία δεν ήταν αρκετά ώριμη ώστε η Ελλάδα να γλιτώσει τα χειρότερα, και, οι νόμοι που κατά καιρούς θεσπίστηκαν υπολείπονταν σε προοπτική βάθους και αυτοσυντήρησης.
Η Περιφερειακή Ανάπτυξη ανδρώθηκε αλλά δεν τελεσφόρησε με τις κάποιες «διευρυμένες αρμοδιότητες» που της είχαν ανατεθεί, με συνέπεια μεγάλα αναπτυξιακά έργα να σκοντάφτουν εξ΄ αιτίας λανθασμένων πολιτικών επιλογών. Οι σημερινοί διευρυμένοι δήμοι πρέπει επιτέλους να πάρουν σοβαρά το ρόλο τους και να προωθήσουν δεδομένες εδώ και χρόνια ρηξικέλευθες πρακτικές που δύναται να θεραπεύσουν την περιβαλλοντική πληγή, που αιμορραγεί εδώ και χρόνια στο περιβάλλον μας.
Προτάσεις που κατά καιρούς εισηγήθηκαν από αρμόδιους επιστήμονες όπως εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων με κατάλληλες υποδομές, δημιουργία συστημάτων ανακύκλωσης, κατάρτιση προγραμμάτων για διαχείριση και διαλογή αποβλήτων στην πηγή και προσπάθεια ευαισθητοποίησης των πολιτών δεν αποτελούν πανάκεια τούτη την ώρα, μπορούν όμως να προσδώσουν την ισορροπία και αρμονία που τόση ανάγκη έχει το οικοσύστημα μας.
* Ο κ. Παπαδόπουλος είναι Επιθεωρητής Υγείας Σ.Ε.Υ.Υ.Π. Μακεδονίας Θράκης
Inveria.gr – Βέροια, Νάουσα, Αλεξάνδρεια, Ημαθία: Νέα, ειδήσεις, σχόλια, σατιρισμός, ανάδειξη θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία της Βέροιας και της Ημαθίας γενικότερα
