Ξημερώματα Δευτέρας και ακόμη μια απονομή, η 85η, των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, περνά στην ιστορία.
Μερικές ώρες νωρίτερα ο οικοδεσπότης Seth MacFarlane είχε καλωσορίσει τους υποψήφιους , τα μέλη της Ακαδημίας και τον μισό πλανήτη με μια σειρά από αστειάκια, όπως:
“Κυρίες και κύριοι καλώς ήρθατε στα Oscar … Και η προσπάθεια να κάνουμε τον Tommy Lee Jones (υποψήφιο για το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου και γνωστό ως σκληρό και αγέλαστο τεξανό ) να γελάσει, ξεκινάει τώρα”
ή αναφερόμενος στην ταινία Argo και την αδικαιολόγητη απουσία του Ben Affleck από τις υποψηφιότητες για καλύτερο σκηνοθέτη:
“H ταινία βασίζεται σε μια άκρως απόρρητη αποστολή της CIA στο Ιράν. Η ταινία είναι τόσο πολύ απόρρητη, ώστε και ο σκηνοθέτης της είναι άγνωστος στην Ακαδημία. Γνωρίζουν όμως ότι τελικά τα έκαναν θάλασσα”
ή αναφερόμενος στην ταινία Django Unchained: “πρόκειται για την ιστορία ενός άνδρα που πολεμάει να πάρει πίσω τη γυναίκα του, η οποία υπήρξε θύμα αδιανόητης βίας . Ή όπως θα το έθεταν ο Chris Brown και η Rihanna: Μια ταινία για το πρώτο ραντεβού ”
Την εισαγωγή του κωμικού, διακόπτει ο Captain Kirk, ναι ο original του Star Trek , (William Shatner), που έρχεται από το μέλλον για να τον προειδοποιήσει για την παταγώδη αποτυχία του ως παρουσιαστή της απονομής. Ως απόδειξη έχει το αυριανό φύλλο μιας εφημερίδας και μια κασέτα με το τραγούδι “We Saw Your Boobs”, στο οποίο και βλέπουμε τον παρουσιαστή, συνοδεία χορωδίας και χορευτών, να ονομάζει ποιες ηθοποιούς (και υποψήφιες ), είδε γυμνές και σε ποιες ταινίες ( ! ) με τις αντιδράσεις των γυναικών ηθοποιών που κατονομάζονται να κλέβουν την παράσταση.
Ευτυχώς με τις “παρεμβάσεις” του Kirk , o παρουσιαστής κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις, μέχρι επιτέλους να εμφανιστεί ένα πρωτοσέλιδο με τον τίτλο: “Τα καλύτερα Oscar στην ιστορία”
Αυτά στο show, γιατί το πραγματικό πρωτοσέλιδο θα ήταν μάλλον για τα πιο … βαρετά.
Για την επιτυχία μιας απονομής Oscar, σημαντικά συστατικά είναι η ποιότητα των υποψήφιων ταινιών και η αβεβαιότητα για το ποιος θα είναι τελικά ο νικητής.
Ελλείψει πραγματικά αξιόλογων ταινιών και του απαραίτητου σασπένς και του Hitchcock απόντος, η νύχτα κυλάει απελπιστικά αργά με κάποιες, λίγες φωτεινές εξαιρέσεις.
Ήδη γνωρίζαμε ότι το Oscar α’ ανδρικού ρόλου θα πήγαινε στον Daniel Day Lewis , μετά από μια σειρά βραβεύσεων που προηγήθηκαν στις οποίες νικητής ήταν πάντα ο … Daniel Day Lewis, o οποίος παραλαμβάνοντας για τρίτη φορά το Oscar του από την επίσης 3 φορές νικήτρια, Meryl Streep, μεταξύ άλλων παρατήρησε ότι τρία χρόνια νωρίτερα τού είχε γίνει πρόταση να υποδυθεί την Margaret Thatcher ενώ και η Meryl ήταν η πρώτη επιλογή του Spielberg για το ρόλο του Lincoln, μια εκδοχή του οποίου θα ήθελε πολύ να έχει δει !
Επίσης στην μεγαλύτερη κατηγορία όλων, αυτή της Καλύτερης ταινίας, πώς θα ήταν δυνατό να μη νικήσει το Επιχείρηση: Argo, όταν εδώ και μήνες, σε κάθε απονομή, το βραβείο κερδίζει η ίδια ταινία.
Η Argoναυτική εκστρατεία στέφεται με απόλυτη επιτυχία και ο Ben ως άλλος Ιάσονας φθάνει με επιτυχία στην Κολχίδα και κλέβει και το Χρυσόμαλλο … αγαλματάκι; δηλ. συνολικά τρία: ταινίας, καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου και μοντάζ, το πρώτο δια χειρός της πρώτης κυρίας των Η.Π.Α. Michelle Obama, βεβαίως-βεβαίως!
Όπως ήταν αναμενόμενο το ιστορικό/βιογραφικό/ξυπνήστε με όταν τελειώσει έπος του Steven Spielberg, Lincoln , κατέληξε μόνο με 2 , α’ ανδρικού ρόλου και καλλιτεχνικής διεύθυνσης, από τα 12 βραβεία για τα οποία ήταν υποψήφιο, ενώ η μαγική περιπέτεια Η ζωή του Πι (Life of Pi) εκτός από το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας που δίκαια απονεμήθηκε για 2η φορά στον Ang Lee, κέρδισε ακόμη 3: φωτογραφίας, μουσικής και οπτικών εφέ.
Με δύο βραβεία έφυγε και το Skyfall που εκτός από το σίγουρο του καλύτερου τραγουδιού, πήρε και βραβείο για το μοντάζ ήχου, αφού ισοψήφησε (!) και το μοιράστηκε με το Zero Dark Thirty.
Βραβείο Κουστουμιών κέρδισε η -υποτιμημένη- Anna Karenina του Joe Wright
Τρία βραβεία, εκ των οκτώ για τα οποία ήταν υποψήφιοι, κέρδισαν Οι Άθλιοι (Les Miserables) του Tom Hooper : β’ γυναικείου ρόλου στην Ann Hathaway, μείξης ήχου και μακιγιάζ ενώ το –outsider– κοινωνικό δράμα του David O’ Russell, Silver Linings Playbook (Οδηγός Αισιοδοξίας) έφυγε με το βραβείο για τον α’ γυναικείο ρόλο στην Katniss Everdeen , γνωστή και ως Jennifer Lawrence, η οποία και έζησε τον απόλυτο φόβο του νικητή καθώς πηγαίνοντας να παραλάβει το βραβείο της, σκόνταψε, έπεσε και χωρίς να χάσει το χιούμορ της απέδωσε στο “ατύχημά της” το γεγονός ότι το κοινό σηκώθηκε όρθιο να την επευφημήσει .
Οι καλύτερες ίσως ταινίες της βραδιάς το Amour (Αγάπη) του Michael Haneke , το Zero Dark Thirty της Kathryn Bigelow, απέσπασαν από ένα βραβείο έκαστη καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και μοντάζ ήχου αντίστοιχα, ενώ το προσωπικά αγαπημένο μου, κάτι σαν σπαγγέτι γουέστερν, Django Unchained (Django o Τιμωρός) του Quentin Tarantino, πήρε 2, καλύτερου β’ ανδρικού ρόλου για τον καταπληκτικό Christoph Waltz ,-2o για τον Waltz και ξανά σε ταινία του Tarantino– και πρωτότυπου σεναρίου, ξανά, για το μοναδικό δημιουργό της.
Καλύτερη ταινία μεγάλου μήκους animation ήταν το Brave, ενώ το Paperman νίκησε στην αγαπημένη κατηγορία των ταινιών animation μικρού μήκους.
Το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους απονεμήθηκε, στην ταινία φαβορί, Searching for Sugarman στην οποία δύο νότιο-αφρικανοί ξεκινούν ένα ταξίδι να ανακαλύψουν τι συνέβη στον αγαπημένο τους ροκ μουσικό της δεκαετίας του ’70, Rodriguez, ενώ το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ μικρού μήκους κέρδισε η συγκινητική ταινία Inocente, που διηγείται την ιστορία μιας 15χρονης, που αγωνίζεται ενάντια σε ανυπέρβλητα εμπόδια προκειμένου να μην εγκαταλείψει το όνειρό της να γίνει ζωγράφος.
Στις καλύτερες στιγμές των Oscar , το αφιέρωμα στα 50 χρόνια του James Bond με τη Shirley Bassey επί σκηνής αλλά και τη Barbra Streisand να τραγουδά το Memories, ενώ η νύχτα των Oscar έκλεισε, για πρώτη φορά, με ένα τραγούδι αφιερωμένο στις ταινίες που δεν νίκησαν “Here’s to the Losers”, αν και καλύτερο και πολύ πιο ενδιαφέρον, θα ήταν ένα αφιέρωμα στις ταινίες και στους δημιουργούς που δεν ήταν καν υποψήφιοι.
Από την Λίνα Μπάκου για το Κάθε Μέρα
