Από τη 1η Νοεμβρίου 2007, με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ καθιερώθηκε να γιορτάζεται η Παγκόσμια ημέρα Αυτισμού στις 2 Απριλίου.
Σκοπός της ημέρας αυτής είναι η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού για τον αυτισμό και η κοινωνική ένταξη των ανθρώπων αυτών. Η ενημέρωση έχει ως στόχο το σεβασμό στη προσωπικότητα και την μοναδικότητα του αυτιστικού παιδιού και τη δημιουργία δομών για την πρώιμη διάγνωση και την φροντίδα αυτών των παιδιών καθώς και των οικογενειών τους.
Ο αυτισμός είναι μία πολύπλοκη αναπτυξιακή διαταραχή που συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Ο αυτισμός επηρεάζει αρνητικά τις κοινωνικές, γλωσσικές, γνωστικές και επικοινωνιακές δεξιότητες του ατόμου. Τα παιδιά που ανήκουν στη ΔΑΦ διαφέρουν τόσο στο βαθμό της διαταραχής τους, όσο και στα συγκεκριμένα συμπεριφορικά τους συμπτώματα. Εμφανίζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι 4 στα 5 παιδιά με αυτισμό είναι αγόρια.
Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια από τι προκαλείται. Έρευνες εικάζουν ότι πιθανόν οφείλεται σε περιβαλλοντικούς, ανασολογικούς και γενετικούς παράγοντες.
Ο αυτισμός μπορεί να διαγνωστεί από την ηλικία των 3 ετών. Σύμφωνα όμως με τελευταίες έρευνες, είναι πιθανόν ο αυτισμός να εντοπιστεί και σε μικρότερη ηλικία.
Όπως προαναφέρθηκε ο αυτισμός είναι μία νευροαναπτυξιακή διαταραχή, κατά την οποία τα παιδιά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επικοινωνία, τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και στη συμπεριφορά.
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:
- Να μη μιλά ή να έχει περιορισμένη ομιλία.
- Δυσκολεύεται στην έκφραση βασικών αναγκών και επιθυμιών.
- Παρουσιάζει φτωχή ανάπτυξη λεξιλογίου.
- Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες ή να βρει αντικείμενα τα οποία έχουν ονομαστεί.
- Επαναλαμβάνει ότι του έχει λεχθεί (ηχολαλία).
- Δυσκολεύεται στην απάντηση ερωτήσεων.
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ:
- Φτωχή βλεμματική επαφή με άτομα ή αντικείμενα.
- Φτωχή ικανότητα παιχνιδιού.
- Υπερβολική εστίαση σε ένα θέμα ή παιχνίδια που τον ενδιαφέρουν.
- Δυσκολία στην κοινωνικοποίηση.
- Κλάμα εύκολος θυμός, έντονο γέλιο χωρίς λόγο και σε ακατάλληλη στιγμή.
- Το παιδί δεν δέχεται αγγίγματα.
- Δυσκολίες στην αλληλεπίδραση με τον κόσμο γύρω του.
- Πετάλλισμα των χεριών ή άλλες κινήσεις.
- Δεν μπορεί να διαχειριστεί την αλλαγή ρουτίνας.
- Φαίνεται να μην έχει την αίσθηση του φόβου σε πραγματικούς κινδύνους.
Βέρρου Μαρία
ΠΕ Κοινωνική Λειτουργός MSc
Πηγές: www.alfavita.gr, www.eidikospaidagogos.gr
(Δημοσιεύθηκε στην ψηφιακή εφημερίδα “InVeria” – Κυριακή 07 Απριλίου 2024, φύλλο 101)
