ΑΡΘΡΟ, της Αλίνας Μαυρόπουλου στην εφημερίδα “InVeria”: Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, γεννήθηκε τούτο το άρθρο. Δεν ξέρω πραγματικά πώς μπορούν να χωρέσουν σε λίγες γραμμές όλα όσα κατακλύζουν τις σκέψεις μου σχετικά με το πιο πολυδιάστατο πλάσμα στην πλάση, τη Γυναίκα.
Καλείται να παίξει όλους εκείνους τους ρόλους της κόρης, φίλης, συντρόφου, συζύγου, μάνας, γιαγιάς, της επιχειρηματία, της υπαλλήλου, αλλά και της παιδαγωγού, της υγειονομικού, της ταμία, της ψυχολόγου και πολλών άλλων. Θα μου πείτε γνωστά και πολύ ειπωμένα όλα αυτά. Θα σας απαντήσω λοιπόν με το παρακάτω κείμενο σχετικά με τη γυναίκα και την ψηφιακή τεχνολογία.
Οι γυναίκες αποτελούν το 58% των αποφοίτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ε.Ε., σε όλους τους τομείς σπουδών, αλλά μόνο το 19% από αυτές, κατέχουν πτυχία σε τομείς που σχετίζονται με τις νέες τεχνολογίες. Τα στερεότυπα των φύλων, επηρεάζουν τις φιλοδοξίες στην εργασία και τις επιλογές των νεαρών γυναικών, έχοντας ως αποτέλεσμα τον διαχωρισμό των δύο φύλων, τόσο στην εκπαίδευση όσο και μετέπειτα στην αγορά εργασίας.
Το έμφυλο ψηφιακό χάσμα καλά κρατεί. Σύμφωνα με τον πίνακα αποτελεσμάτων για τις γυναίκες στην ψηφιακή εποχή του 2020, που δημοσίευσε πριν από μερικούς μήνες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην Ευρώπη οι γυναίκες έχουν μικρότερες πιθανότητες να διαθέτουν εξειδικευμένες ψηφιακές δεξιότητες και να εργάζονται στον τομέα αυτόν. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος του πίνακα, με το 24% των Ελληνίδων να μην έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ το διαδίκτυο (έναντι 10% των γυναικών στην Ε.Ε.) και μόνο το 16,4% των ειδικών στην Πληροφορική και στις Επικοινωνίες είναι γυναίκες (17,7% στην Ε.Ε.).
Οι γυναίκες χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη και πόρους για την ανάπτυξη της σταδιοδρομίας τους. Τα κράτη, αλλά και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επενδύουν σε προγράμματα κατάρτισης και καθοδήγησης (mentoring), που απευθύνονται στις γυναίκες και τους παρέχουν τις ψηφιακές δεξιότητες, ικανότητες και τις ευκαιρίες δικτύωσης, που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν. Στόχος πρέπει ναι είναι η δημιουργία ένα περιβάλλοντος, το οποίο θα προάγει την ισότητα και θα παρέχει ευκαιρίες για την ανάπτυξη του ταλέντου χωρίς διακρίσεις βασισμένες σε φύλο.
Το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα, είναι οι προκαταλήψεις οι οποίες συνεχίζουν να υπάρχουν μέσα στα χρόνια, στις πρακτικές πρόσληψης στον εργασιακό χώρο, οι οποίες αφορούν στην αναγνώριση του ουσιαστικού τους έργου. Σε αναπτυγμένες χώρες, εφαρμόζονται σε μεγάλες εταιρίες πρωτόκολλα, όπως η «τυφλή» επιλογή (blind screening), η χρήση γλώσσας χωρίς φύλο στις περιγραφές εργασίας (gender-neutral language) και η χρήση ποικίλων εργαλείων πρόσληψης, δεξιοτήτων και ικανοτήτων, έτσι ώστε να εξαλειφθούν οι προκαταλήψεις.
Στόχος, πρέπει να είναι η παροχή ίσων ευκαιριών για επαγγελματική ανάπτυξη, η δημιουργία υποστηρικτικού περιβάλλοντος στον χώρο εργασίας, για την εξισορρόπηση επαγγέλματος και οικογένειας (ευέλικτα ωράρια, τηλεργασία, μερική απασχόληση), το ενιαίο μισθολόγιο (συνήθως οι άντρες αμείβονται περισσότερο) και η συμμετοχή όλων των γυναικών στην πρόσβαση της ψηφιακής τεχνολογίας (γυναίκες με χαμηλά εισοδήματα δεν συμμετέχουν πλήρως στην τεχνολογία).
Οι γυναίκες έχουν καταφέρει τεράστια πρόοδο σε ό,τι άφορα τη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων, σε επαγγελματικό – εργασιακό επίπεδο. Έχουν δώσει μεγάλες μάχες για τα δικαιώματά τους σε όλα τα επίπεδα και θα συνεχίσουν να δίνουν, ίσως και μεγαλύτερες.
Σε όλες τις γυναίκες που παλεύουν καθημερινά, θέλω να αφιερώσω τούτο το άρθρο. Σε όλες αυτές που έβαλαν σκοπό της ζωής τους να πετύχουν τα ακατόρθωτα. Που έβαλαν τον πήχη ψηλά, έτσι ώστε να βοηθήσουν και όλες τις υπόλοιπες να ακολουθήσουν την πρόοδο και την εξέλιξη! Στις καθημερινές ηρωίδες!
Στη ΓΥΝΑΙΚΑ!
Αλίνα Μαυροπούλου
Πτυχιούχος Τμ. Διοίκησης Επιχειρήσεων, Πτυχιούχος Τμ. Χρηματοοικονομικών Εφαρμογών, Τελειόφοιτη Μεταπτυχιακού Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού, Ηγεσίας και Επικοινωνίας
(Δημοσιεύθηκε στην ψηφιακή εφημερίδα “InVeria” – Κυριακή 10 Μαρτίου 2024, φύλλο 97)
