Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Έκτορα Λυγίζο και συμμετείχες στο Σώσε;
-Με τον Έκτορα μ ενδιέφερε να συνεργαστούμε και είπα ναι στην πρόταση παρ ότι δεν είχα δει την ταινία αλλά δεν ήξερα και το τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Αφού διάβασα και το σενάριο μου φάνηκε ιδιοφυές το χιούμορ που υπήρχε στο έργο.Και ήταν αρκετά γοητευτικό να βλέπεις από μία κλειδαρότρυπα την ζωή των ηθοποιών.

Μίλησε μας για το δικό σου ρόλο στην παράσταση;
Υποδύομαι την Μπελίντα που στην φάρσα παίζει την Φλάβια αφού είναι μία παράσταση μέσα στην παράσταση. Η ηθοποιός που υποδύομαι είναι το δεξί χέρι του σκηνοθέτη και θέλει όλα τα πράγματα να είναι τέλεια έτσι επωμίστηκα το ρόλο της βοηθού σκηνοθέτη ενώ δεν είναι. Θέλει να βγάζει το σκηνοθέτη απ τη δύσκολη θέση,αλλά βλέπουμε στην πορεία ότι όπως χάνεται ο έλεγχος στο έργο έτσι και αυτή βγαίνει εκτός ορίων.


Το ιδιαίτερο σκηνικό το οποίο βρίσκεται συνεχώς υπό διάλυση ήταν ιδέα του Έκτορα;
-Το σκηνικό έχει μια πάρα πολύ βασική λειτουργία γι αυτό και το είχαμε όλη την περίοδο των προβών. Γιατί καθώς δεν είναι ένα τυπικό σπίτι είχε την επιλογή ο σκηνοθέτης να είναι μόνο πόρτες και σκάλες. Πράγμα που για εμάς ήταν μια επώδυνη και δύσκολη διαδικασία.

Πιστεύεις ότι τα λάθη που συμβαίνουν στη ζωή του καθενός δίνουν μια γοητεία;
-Νομίζω ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς και συγχρόνως είναι και ένα είδους παρηγοριάς. Θέλω να πω ότι πολλά απ τα λάθη που κάνουμε μπορούν να βγάλουν πολύ ωραίο αποτέλεσμα ειδικά στην τέχνη. Κάτι δηλαδή που δεν το φαντάστηκες απ την αρχή να σου ανοίξει καινούργιους ορίζοντες.

Ενώ είναι γραμμένο στα 80ς πόσο εύκολη ήταν η μεταφορά του στο σήμερα.
-Η ταινία και το θεατρικό έχει ένα χιούμορ δεκαετίας 80.Αλλά το κυρίως θέμα είναι κάτι το διαχρονικό γιατί είναι ο κόσμος των θεατρίνων που σε όλα τα χρόνια ήταν έτσι.Μπρος-πίσω παρασκήνια-σανίδι. Και αυτό δίνεται πολύ πειστικά.

Νομίζεις ότι σήμερα παίρνουμε τα πράγματα πολύ σοβαρά και δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο λάθους;
-Προσπαθούμε και αυτό τις περισσότερες φορές μας βγαίνει σε κακό γιατί οδηγούμαστε σε πολλές νευρώσεις,ένα κυνήγι του τέλειου να προλάβουμε το κάθε λάθος. Έτσι χάνουμε την ίδια μας την ζωή απ την μανία να προλάβουμε και να τα λύσουμε όλα.

Έχεις κάνει λάθη μπροστά στο κοινό?
-Μου έχουν συμβεί αρκετά: όπως το να ξεχάσω μία φράση και την αντικατέστησα με τον ήχο της. Πράγμα πολύ αστείο για τους συναδέλφους αλλά οι θεατές ευτυχώς δεν κατάλαβαν.

Επόμενα σχέδια;
-Αφού ξεκουραστώ θα είμαι στο Εθνικό απ του χρόνου στον “Μισάνθρωπο”του Μολιέρου,με τους: Μιχαήλ Μαρμάρινο, Χρήστο Λούλη, Άλκηστη Πουλόπουλου, Λαέρτη Μαλκότση και Κων/νο Αβαρικιώτη.

Του Γιαννη Βανταράκη