Μπορεί τα προβλήματα μας να μην τα έχουμε λύσει, μπορεί όλα να πηγαίνουν με ρυθμούς “χελώνας” όλο το χρόνο, όμως όταν έρχεται το καλοκαίρι, φαίνεται πως μάλλον δεν το νιώθουμε ως πραγματικό χρόνο αλλά έναν μη μετρήσιμο χρόνο στη ζωή μας. Πόσα καλοκαίρια πέρασαν λοιπόν από τη ζωή σας και ο χρόνος απλά σταματούσε για αυτούς τους 3 μήνες και ξανά ξεκινούσε το φθινόπωρο;
Καλοκαίρι ένας μη μετρήσιμος χρόνος, τα πάντα στην Ελλάδα σταματούν είτε αυτό είναι οι αγώνες – τα πρωταθλήματα (ποδοσφαίρου, μπάσκετ κ.α) είτε η ενημέρωση για τα πραγματικά πολιτικώς τεκτενόμενα. Παρ’ ότι η Βουλή λειτουργεί με θερινά τμήματα και νομοθετεί ψηφίζοντας νομοσχέδια, των οποίων τις συνέπεις τις μαθαίνουμε το φθινόπωρο ή ποτέ, διότι οι διαδικασίες ως γνωστόν στη “θερινή” Βουλή είναι συνοπτικές. Παγώνει, λοιπόν, η σκληρή πραγματικότητα το καλοκαίρι (σχήμα οξύμωρο) …. απλά για να κάνουμε “διακοπές” όπως ο καθένας μπορεί και εννοεί.
Φέτος, ωστόσο, το καλοκαίρι από τις αρχές Ιουνίου και μέχρι τα μέσα Ιουλίου φαίνεται να παρουσιάζει ενδιαφέρον. Γιατί; Διότι φέτος έχουμε Μουντιάλ… και πέρα από αυτό η Ελλάδα μας κατάφερε να περάσει αισίως και για πρώτη φορά στα χρονικά στους 16 της διοργάνωσης, θυμίζοντας σε όλους ποιοι είμαστε, τι μπορούμε να καταφέρουμε ανεξαρτήτως καταστάσεων, υψώνοντας το ανάστημα μας για άλλη μια φορά σε μια παγκόσμια διοργάνωση και διαψεύδοντας όλες τις κακές γλώσσες, ξένες και ελληνικές, που έλεγαν ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει μπροστά στα μεγαθήρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και που απλά πήγε να παίξει 3 αγώνες στο Μουντιάλ να είναι ευχαριστημένη.
Είμαι σίγουρη βέβαια, ότι υπάρχουν κάποιοι που απλά λένε “Ε και τι έγινε; Πήγε στους 16 και εμείς αύριο πρέπει να πληρώσουμε χαράτσι και φόρους, τι θα μας ωφελήσει η νίκη σε έναν αγώνα αν αύριο δεν έχουμε να φάμε; Είμαστε άνεργοι κτλ κτλ κτλ;”. Δεν έχουν άδικο. Τα προβλήματα όμως δεν λύνονται ούτε θα λύνονταν είτε η Εθνική Ελλάδος πήγαινε είτε δεν πήγαινε στη Βραζιλία. Η πρόκριση και ο πανηγυρισμός όλων των Ελλήνων χθες ήταν θέμα εγωισμού και γοήτρου. Με την οποιαδήποτε νίκη στο εξωτερικό δείχνεις την ουσιαστική δύναμη που κρύβεις σαν χώρα. Η Ελλάδα μπορεί να μην τα κατάφερε στα εσωτερικά της ακόμα αλλά σε διοργανώσεις τέτοιο βεληνεκούς δεν πρόδωσε ποτέ το λαό της, πάντα προσπαθεί για το καλύτερο και πιο εφικτό αποτέλεσμα. Παλεύει και καταφέρνει, όπως αποδεικνύει η ιστορία, το ακατόρθωτο!
Αυτό που πρέπει απλά να κάνουμε για την ώρα είναι να πούμε όλοι “Συγχαρητήρια” σε όλους όσους δούλεψαν σκληρά και πίστεψαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν, έστω μέχρι στιγμής και όχι να το βλέπουμε πάντα από την μίζερη πλευρά που μας αναγκάζουν να βλέπουμε τα πάντα τα τελευταία χρόνια. Είναι σημαντικό όταν οι άλλοι συμμετέχοντες μεσογειακοί γείτονες (Ισπανία, Ιταλία – που έχουν κερδίσει κατά καιρούς στο Μουντιάλ) αποχωρούν με το κεφάλι κάτω.. εσύ να μένεις πίσω με το κεφάλι ψηλά…