Τα σύκα – σύκα και την σκάφη – σκάφη (περί συνοριοφυλάκων…)

Σίγουρα, ο καθένας που μπήκε (όπως και να μπήκε) στο Δημόσιο, και ειδικότερα στα Σώματα Ασφαλείας, έχει δικαιώματα, είναι άνθρωπος, έχει οικογένεια ή υποχρεώσεις και έχει ένα πρόγραμμα. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να σημαίνει από μόνο του πως για χάρη του ατομικού “βολέματος”, να χάνεται η ουσία των πραγμάτων… Ο λόγος για το θέμα που προέκυψε με την επιστροφή των συνοριοφυλάκων (συνοριακοί φύλακες….) στον φυσικό τους χώρο, στα σύνορα…   

Όταν στις “χρυσές” εποχές των υπέρμετρων προσλήψεων στα Σώματα Ασφαλείας (βλέπε ΕΠΥ. ΕΠ.ΟΠ., ειδικοί φρουροί, συνοριοφυλακες κλπ) έβγαιναν οι προκηρύξεις, οι περισσότεροι (ελέω ανασφάλειας στον ιδιωτικό και σιγουριάς στον δημόσιο τομέα) κατέθεταν τα χαρτιά τους και οι… τυχερότεροι ή ικανότεροι, προσλαμβάνονταν, με σαφείς – ωστόσο – αρμοδιότητες.

Έτσι, οι ΕΠΥ, ΕΜΘ και ΕΠ.ΟΠ. ξέρουν πως θα είναι μία ζωή “στρατιώτες” ή “υπαξιωματικοί”, που θα υπηρετούν το μεγαλύτερο διάστημα σε νησιά και παραμεθορίους. Οι Ειδικοί Φρουροί, θα φυλάγουν κτίρια και πρόσωπα, ενώ οι συνοριοφύλακες (όπως το λέει και το όνομα!!!), θα φυλάσσουν τα σύνορα…

Τώρα, αν οι ψηφοθηρικές πρακτικές των υπουργών Δημόσιας Τάξης ή Προστασίας του Πολίτη τόσα χρόνια άλλαξαν τις έννοιες, μεγάλη μερίδα των συνοριοφυλάκων την μετέτρεψαν σε αστυφύλακες κλπ, για τους δικούς τους λόγους, μπορεί μεν να εξυπηρέτησε πολλούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έγινε ορθώς.

Η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται έχει δύο άξονες, εν πολλοίς λαϊκίστικη και παλαιοκομματική:

Ο ένας, αναφέρει πως αν φύγουν οι συνοριοφύλακες από το εσωτερικό της χώρας, θα αποδυναμωθούν οι αστυνομικές διευθύνσεις… Σαν γεγονός, σε μεγάλο βαθμό ισχύει, αλλά αυτό είναι θέμα που πρέπει να λυθεί από το Υπουργείο συνολικά, δηλαδή και να φροντίσει να κάνει ορθολογική κατανομή των αστυφυλάκων στις αστυνομικές διευθύνσεις, αλλά και να τάξει “έκαστον εφ ω ετάχθη”…

Το παραπάνω επιχείρημα το χρησιμοποίησε και η Δήμαρχος Βέροιας, σε επιστολή της στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Δεν είδαμε όμως η Δήμαρχος να παίρνει, για παράδειγμα, τους υπαλλήλους που έχει στα γραφεία και – συχνά πυκνά – δεν προλαβαίνουν να λύνουν πασχέτζες, για να τους βάλει στην καθαριότητα, που έχει έλλειψη… Πως ζητάει κάτι αντίστοιχο για άλλους υπαλλήλους; (Παράδειγμα το παραπάνω, έστω και χωρίς απόλυτη αντιστοιχία).

Το δεύτερο επιχείρημα (το πιο φαιδρό κατά τη γνώμη μας), είναι ότι οι εκατοντάδες συνοριοφύλακες έχουν τόσα χρόνια πιστέψει πως θα μείνουν στην ενδοχώρα, έχουν αγοράσει σπίτια, τα παιδιά τους πάνε σχολείο κλπ κλπ, και τώρα θα αναγκαστούν να αλλάξουν την ζωή τους (έστω και αν η μεταφορά τους στα σύνορα είναι προσωρινή…).

Με όλο τον σεβασμό στο σύνολο των συνοριοφυλάκων, προς όσους αναφέρουν το παραπάνω ως επιχείρημα (ως προσωπικό παράπονο είναι απολύτων σεβαστό), η πρέπουσα απάντηση είναι μία: Ας πρόσεχαν!

Στην ουσία τώρα. Σαφώς ορθή – με την πρώτη ματιά – η απόφαση για το αυτονόητο, να πάνε δηλαδή οι συνοριοφύλακες στα σύνορα (εκτάκτων τώρα, λόγω της αναμονής προσφυγικού κύματος λόγω των γεγονότων στην Συρία), οι αστυνομικοί να φύγουν από την φύλαξη προσώπων (ο “υπουργός των αστυνομικών” Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ολόκληρο… τμήμα είχε στην δούλεψή του) κ.α. 

Συνεπώς, με την προσεχτική κατανομή, χωρίς “βύσματα” πάλι, οι συνοριοφύλακες που θα πάνε εκεί που προβλέπεται, θα αντικατασταθούν από τους αστυνομικούς (και… καμαριέρες μέχρι χθες), αφού θα αποδεσμευτούν.

Αν γίνει έτσι, θα είναι ένα σωστό μέτρο, το οποίο μάλιστα θα ισχύει σε πρώτη φάση από τις 2/8, όταν 1881 συνοριοφύλακες θα μεταβούν εκτάκτως στον Έβρο. Ωστόσο, το ίδιο άμεση πρέπει να είναι και η αποδέσμευση και μετάθεση των συναδέλφων τους αστυφυλάκων.

Αν, από την άλλη, αρχίσουμε πάλι τα “εγώ θα εξαιρεθώ, επειδή έχω γυναίκα, παιδιά και μπάρμπα στην… Κορώνη” (το γνωστό Ελληνικό σύστημα), και τα σύνορα θα παραμείνουν “ξέφραγα αμπέλια” και οι περιοχές της ενδοχώρας θα εξακολουθήσουν να είναι στο έλεος των… εγκληματιών.