Η γυναικεία σεξουαλικότητα που ντύνει το γυμνό.
Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί συμπέρασμα της ταινίας.
Ο Ροζέ Βαντίμ πλάθει έναν ρόλο για ένα κορίτσι που της αρέσει η ζωή.
Και την ξεζουμίζει.
Η Μπριζίτ Μπαρντό αυτό συμβολίζει.
Το ρυτιδιασμένο της πρόσωπο πάνω στο εφηβικό της σώμα στέκει όρθιο για να φωνάζει:
Ζήσε τη στιγμή ακόμα κι αν ο καυτός ήλιος της Μεσογείου αφήσει σημάδια σπατάλης και υπερβολής.
Ο Βαντίμ οριοθέτησε με τα παρακάτω λόγια το χαρακτήρα της Μπαρντό:
«Ήθελα διαμέσου της Μπριζίτ, να αναπαραστήσω το κλίμα της εποχής.
Η Ζυλιέτ είναι ένα κορίτσι των καιρών της, που αποτινάσσει κάθε συναίσθημα ενοχής,
κάθε ταμπού που της επιβάλλει η κοινωνία και της οποίας η σεξουαλικότητα είναι παντελώς απελευθερωμένη.
Στην προπολεμική λογοτεχνία και τα φιλμ, θα την είχαν χαρακτηρίσει πόρνη.
Στην εν λόγω ταινία, είναι μια πολύ νέα γυναίκα, γενναιόδωρη, καμιά φορά ανισόρροπη
και τελικά ασυγκράτητη,
που δεν έχει καμιά άλλη δικαιολογία
παρά τη γενναιοδωρία της»
“Κι ο Θεός έπλασε την γυναίκα”
Γαλλία, 1956 (έγχρωμο)
Σκηνοθεσία: Ροζέ Βαντίμ
Σενάριο: Ροζέ Βαντίμ & Ραούλ Λεβί
Πρωταγωνιστούν: Μπριζίτ Μπαρντό, Κούρτ Γιούργκενς, Ζαν Λουί Τρεντινιάν
Φωτογραφίες: New Star
Της Λίνας Παπαδάκη
Πηγή: protagon.gr
