Τα «like» στη σελίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα social media έχουν αυξηθεί σημαντικά, μολονότι οι πολίτες δείχνουν διστακτικότητα προς τα πολιτικά κόμματα και την απογοητευτική προσέλευση στις Ευρωεκλογές.
Όταν ο Jerzy Buzek ορκίστηκε ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου το 2009, « η παρουσία του στο Facebook ήταν μεταξύ μηδέν και μερικών εκατοντάδων [υποστηρικτών],» είπε ένας συνεργάτης του Πολωνού Ευρωβουλευτή.
Αυτή η χαμηλή απόδοση διήρκησε μόνο λίγους μήνες, σύμφωνα με λεγόμενά του. Αρχικά, υπήρχε μόνο μια μικρή αύξηση στον αριθμό που τους «άρεσε».
Αλλά αυτό άλλαξε γρήγορα. Σε ένα μήνα, ο αριθμός των «like» στη σελίδα του Buzek εκτοξεύτηκε από μερικές εκατοντάδες σε 40.000 περίπου.
Η ξαφνική αύξηση της δημοτικότητας του Buzek, αναμφίβολα αύξησε τη «διαφάνειά» του ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου μέχρι τις αρχές του έτους. Όμως ο πραγματικός λόγος κρύβεται πίσω από μερικά διαφημιστικά τεχνάσματα που χρησιμοποιήθηκαν από τους συμβούλους του.
«Ήδη τρέχουμε μερικές διαφημιστικές εκστρατείες», δήλωσε αρμόδιο στέλεχος του Κοινοβουλίου, προσθέτοντας ότι έχουν γίνει παρόμοιες προσπάθειες ώστε να βελτιωθεί η εικόνα του Buzek στο Twitter και το Flickr.
«Μια διαφημιστική εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κοστίζει μόλις μερικές εκατοντάδες ευρώ και μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των «follower» σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα», είπε ένας άλλος από το Κοινοβούλιο.
Μια διαδεδομένη τάση
Οι προσπάθειες που καταβάλλονται από την ομάδα του Buzek για την ενίσχυση του διαδικτυακού κοινού στο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν είναι καινούργιο φαινόμενο.
«Σε δύο μεγάλες καμπάνιες καταφέραμε να αυξήσουμε το αριθμό των «like» κατά αρκετές χιλιάδες», είπε αξιωματούχος της Ευρωβουλής.
Το σύστημα λειτουργεί απλά. Όταν ένας χρήστης ενδιαφέρεται για την ενίσχυση της εικόνας του στο Facebook μπορεί να αγοράσει διαφημίσεις που στη συνέχεια τοποθετούνται δίπλα από το προφίλ χιλιάδων χρηστών. Μόλις εκτεθούν σε διαφημίσεις, ορισμένοι χρήστες πατάνε «like» σε αυτές . Δεν τους κοστίζει τίποτα, αλλά αυξάνει τη φήμη του «διαφημιζόμενου».
Είναι επίσης δυνατόν να στοχεύσεις συγκεκριμένους χρήστες ώστε να μεγιστοποιηθεί η αποδοτικότητα της καμπάνιας.
«Συχνά στοχεύουμε τους φίλους φίλων, ή άτομα με πολιτικά ενδιαφέροντα», προσθέτει ένας υπάλληλος. «Χάριν οικονομίας, απευθυνόμαστε μερικές φορές σε πολίτες μη μελών της ΕΕ, όπου η εκστρατεία είναι φθηνότερη», αναφέρει ένα πολιτικό κόμμα επίσημα.
Η εκστρατεία βοήθησε το Κοινοβούλιο να γίνει ένας από τους πρώτους δημόσιους θεσμούς παγκοσμίως για τον αριθμό φιλάθλων στο Facebook, «Βρίσκεται μόλις πίσω από τον Λευκό Οίκο και τη Unicef», είπε ένας κοινοβουλευτικός ιστάμενος.
Ακόμα και τα πολιτικά κόμματα τρέχουν εκστρατείες διαφήμισης. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), για παράδειγμα, έκανε περίπου 20 τα τελευταία χρόνια. «Κατά τη διάρκεια εκστρατειών, ο αριθμός των οπαδών στο Facebook αυξανόταν κατά χίλιους την εβδομάδα, ενώ η φυσική μας αύξησή είναι μεταξύ 100 και 200 την εβδομάδα», είπε ένας υπάλληλος.
Η σκοτεινή πλευρά
Κανένα από τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούνται από το Κοινοβούλιο δεν είναι παράνομα ή παραπλανητικά. Ακολουθούν όλα τα νόμιμα μέσα για τη συμμετοχή των πολιτών και την προώθηση των δημόσιων συζητήσεων. Επιπλέον, ο προϋπολογισμός για τέτοιου είδους εκστρατείες είναι συνήθως μηδαμινός σε σύγκριση με τις περισσότερες άλλες διαφημιστικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.
Συχνά τα χρήματα που λαμβάνονται από τις «off-line» καμπάνιες, μετατοπίζουν τη διαφήμιση από τον Τύπο για τα social media, χωρίς επιπλέον κόστος για τους φορολογούμενους.
Ένα εύκολο τέχνασμα είναι να κρύψεις ένα «like» πίσω από μια διαφήμιση στο Facebook. Αν πατηθεί, θα μετατρέψει αυτόματα τον απλό χρήστη, σε φίλο και οπαδό…
Πολύ πιο αμφιλεγόμενες μέθοδοι περιλαμβάνουν την πραγματική αγορά οπαδών. Πολλές ιστοσελίδες προσφέρουν αυτή την επιλογή. Με ένα μικρό χρηματικό ποσό, ένας χρήστης μπορεί να αγοράσει χιλιάδες οπαδούς πλαστά, οι οποίοι συνήθως δημιουργούνται από εξειδικευμένο λογισμικό.
Κανένας υπάλληλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μεταξύ αυτών που ερωτήθηκαν, δεν παραδέχθηκε ότι έχουν χρησιμοποιηθεί τέτοια κόλπα από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.
Τεχνάσματα στο ιδιωτικό τομέα
Οι δημόσιοι φορείς δεν είναι οι μόνοι που μελετούν νέους τρόπους για την αύξηση της δημοτικότητάς τους. Στον ιδιωτικό τομέα, η τάση είναι πολύ πιο διαδεδομένη. Αν οι δημόσιες υπηρεσίες διεξάγουν εκστρατείες για την οικοδόμηση της εικόνας τους, οι επιχειρήσεις δελεάζονται από πιθανά οικονομικά πλεονεκτήματα
Η τιμή που οι επενδυτές σε όλο τον κόσμο ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν για να αγοράσουν μετοχές του Facebook τον περασμένο μήνα, δείχνει το πόσο ελκυστική μπορεί να είναι μια εταιρεία με περιορισμένα έσοδα, αλλά με μαζική παρουσία στο διαδίκτυο.
Πολλοί θεωρούν τους οπαδούς και τους «followers» ως πιθανούς πελάτες, οι οποίοι μπορεί να είναι ευκολότεροι στόχοι της διαφημιστικής καμπάνιας. Έχοντας ένα μεγάλο κοινό θέματα, καθώς οι οπαδοί προσελκύουν περισσότερο κοινό και ως εκ τούτου έχουν μετατραπεί σε μέτρο επιτυχίας.
Ποια είναι η αξία του οπαδού;
Αυτές οι online τακτικές ήταν πρωτοπόρες με μεγάλες εταιρείες και για ορισμένες από αυτές, η αγορά οπαδών έχει γίνει πλέον κοινός τόπος
Μια πρόσφατη μελέτη από τον Marco Camisani Calzolari, ένας Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, δείχνει ότι σχεδόν οι μισοί από τους «followers» στο Twitter είναι ψεύτικοι.
Χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο για να αξιολογηθεί κατά πόσο ένας λογαριασμός Twitter ανήκει σε αληθινό άτομο ή σε έναν υπολογιστή, και εστιάζοντας σε εταιρείες με περισσότερους από 10.000 οπαδούς, η έρευνα δείχνει ότι περίπου το 46% των λογαριασμών που ακολουθούν το προφίλ του καταστήματος Dell έξοδο ήταν ψεύτικο.
«Πληρώνοντας μόλις 50 δολάρια, αγόρασα 50.000 «ακολούθους» στο Twitter και 6.000 οπαδούς στο Facebook, είπε ο Calzolari. «Επισκέφτηκα την ιστοσελίδα seoclerks.com, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι που προσφέρουν τη ίδια υπηρεσία.
Σύμφωνα με τον ιταλό ακαδημαϊκό, τα διάσημα εμπορικά σήματα όπως της Coca-Cola, Pepsi και το BlackBerry έχουν μεταξύ 13% και 16% ψεύτικους οπαδούς.
«Επιτέλους, μπορούμε να ξανανοίξουμε μια επιστημονική συζήτηση σχετικά με την οικονομική αξία του κοινού των social media», δήλωσε ο Calzolari. «Ο αριθμός των οπαδών δεν είναι πλέον έγκυρος δείκτης δημοτικότητας ενός χρήστη στο Twitter, και δεν μπορεί πλέον να αναλυθεί ξεχωριστά από τις ποιοτικές πληροφορίες».
Ο ιταλός ακαδημαϊκός λέει ότι η τάση έχει προκληθεί σε μεγάλο βαθμό από τους διαδικτυακούς οργανισμούς ή τις υπηρεσίες δημοσίου, που προσλήφθηκαν από τις εταιρείες για να ενισχύσουν την online δημοτικότητα.
Στις Βρυξέλλες, οι περισσότερες εταιρείες δημοσίων υποθέσεων έχουν προσθέσει ψηφιακές εκστρατείες στο κοινό εύρος των υπηρεσιών τους και κάποιοι το έχουν κάνει μείζων επιχείρημα για τις πωλήσεις. «Πιστεύουμε ότι ο ψηφιακός δρόμος δείχνει εμπρός για τις ευρωπαϊκές δημόσιες υποθέσεις και αυτό είναι μέρος της συνεισφοράς μας ώστε να συμβεί αυτό,«διαβάζει μια αποκήρυξη στο :/ / publicaffairs2point0.eu, ένα blog που φιλοξενείται από την ομάδα δημοσίων υποθέσεων της Fleishman-Hillard.
Οι υπηρεσίες επικοινωνιών, όπως το Reputation Squad στο Παρίσι έχουν ειδικευτεί στην αύξηση δημοτικότητας των προφίλ διασημοτήτων και υψηλόβαθμων στελεχών της εταιρείας. Στην ιστοσελίδα της, η εταιρεία ισχυρίζεται ότι μπορεί να «παρέμβει σε κάθε στάδιο της στρατηγικής του κοινωνικού ιστού», συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών, όπως η «διαχείριση της κοινότητας» και η «υλοποίηση των δράσεων» με μετρήσιμη απόδοση της επένδυσης.
«Πολλές από τις εταιρείες που περιλαμβάνονται στην έρευνα έχουν αναθέσει τις δημόσιες σχέσεις τους με τα κοινωνικά δίκτυα σε τρίτους» δήλωσε ο Calzolari.
«Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι υπηρεσίες web ή στελέχη των μέσων ενημέρωσης έχουν επιλέξει τις συντομεύσεις για καλύτερη απόδοση στις επιχειρήσεις αγνοώντας ότι οι δραστηριότητές τους έχουν επιτύχει πολλά μέσω της δημιουργίας των νέων χρηστών» είπε.
Πηγή : euractiv.gr
