Ας κάνουμε σήμερα ορισμένες υποθέσεις εργασίας για το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών και ας προσπαθήσουμε να ψηλαφίσουμε έτσι τις πιθανές μελλοντικές εξελίξεις. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η ίδια η ζωή έχει περισσότερη φαντασία από την δική μας, θα επιχειρήσουμε να ανιχνεύσουμε το αυριανό περιβάλλον, έστω κι αν τα εργαλεία μας γι΄ αυτό είναι περιορισμένα μέσα στο αχανές του χαοτικού μας κόσμου…
Σενάριο πρώτο: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν το 45% – 50% των ψήφων και συγκροτούν κυβέρνηση. Τότε η αντιπολίτευση από δεξιά και αριστερά θα πιέζει ασφυκτικά για την διενέργεια νέων εκλογών, ισχυριζόμενη ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει την πολιτική νομιμοποίηση για να κυβερνήσει. Η αβεβαιότητα από την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο θα είναι εμφανής…
Σενάριο δεύτερο: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν ποσοστό μεγαλύτερο του 52%. Σε μία τέτοια περίπτωση η νέα κυβέρνηση θα μπορεί να εφαρμόσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα για την Οικονομία. Το ερώτημα είναι πόσο ισχυρή θα είναι η συνοχή των μελών της κυβέρνησης και για πόσο καιρό. Αν για παράδειγμα εμφανιστούν δείγματα εσωτερικής αντιπολίτευσης έπειτα από τους τρεις πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, τότε και πάλι η αβεβαιότητα επιστρέφει…
Σενάριο τρίτο: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν πολύ μικρά ποσοστά και αδυνατούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση. Είναι μία πιθανότητα και μάλιστα σοβαρή από την στιγμή που τα δύο κόμματα εξουσίας δείχνουν να μην έχουν βάλει μυαλό και να επαναλαμβάνουν τα «λάθη» του παρελθόντος. Είναι ένα σενάριο που θα αναγκάσει την χώρα να αποχαιρετήσει τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Άρα; Ψήφος στο ΠΑΣΟΚ και στην Νέα Δημοκρατία για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη; Να μας συγχωρούν οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος, αλλά δεν πείθουν άλλους πέραν από τους σκληρούς πυρήνες των κομματικών τους στρατών.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα δεν μένουν πολλές επιλογές στον λαό. Καλείται να ψηφίσει μεταξύ ενός θολού ευρωπαϊκού προσανατολισμού που καθοδηγείται από τις αμετανόητες ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και μιας αντιευρωπαϊκής πορείας που είναι ακόμη ασαφές τι άλλα χαρακτηριστικά θα έχει, αφού δεν ξέρουμε αν την πρωτοβουλία των κινήσεων θα την αναλάβει η άκρα δεξιά ή η άκρα αριστερά.
Μεταξύ του κέντρου και της Ευρώπης από την μία μεριά και των άκρων και της μοναξιάς που συνεπάγεται η έξοδος από την ευρωζώνη από την άλλη, μοιάζει να είναι πιο σώφρων επιλογή εκείνη του κέντρου. Κι όμως δεν είναι! Ακόμη και σήμερα οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος αρνούνται να πουν την αλήθεια στον κόσμο. Συμπεριφέρονται με ανάρμοστο τρόπο και δεν μας πείθουν ότι οι επιλογές τους θα έχουν αποτέλεσμα.
Δεν έχουμε βρεθεί άλλοτε μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο δίλημμα. Δεν ήταν άλλες φορές τόσο μπερδεμένα τα πράγματα. Είναι ένα αδιέξοδο από εκείνα που ο συγγραφέας της τραγωδίας το έλυνε με την επέμβαση του από μηχανής Θεού. Κι ίσως δεν μας μένει άλλη επιλογή από αυτή. Να προσμένουμε στην έλευση του Μεσσία. Θα μου πείτε ότι οι Εβραίοι το κάνουν εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια. Δίκιο έχετε. Δεν εισακούονται πάντα οι προσευχές μας…
Του Θανάση Μαυρίδη
Πηγή: capital.gr
