Σαν Σήμερα: 4 Δεκεμβρίου (1892: Γεννιέται ο Ισπανός Δικτάτορας Φρ. Φράνκο)

Ο Φρανθίσκο Φράνκο Μπααμόντε (4 Δεκεμβρίου 1892 – 20 Νοεμβρίου 1975) ήταν Ισπανός δικτάτορας, στρατιωτικός και πολιτικός. Κυβέρνησε την Ισπανία από τον Απρίλιο του 1939 έως τον Νοέμβριο του 1975, έχοντας λάβει την εξουσία ύστερα από στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στη Δεύτερη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία της 18ης Ιουλίου 1936 και του συνακόλουθου Εμφυλίου Πολέμου (1936-39).

Γεννήθηκε ως Φρανσίσκο Παουλίνο Ερμενεχίλδο Τεόδουλο Φράνκο Μπααμόνδε στο Φερρόλ (Λα Κορούνια). Ήταν γιος αξιωματικού του Ναυτικού, που είχε παρατήσει την οικογένειά του. Η μητέρα του τον πίεσε να ακολουθήσει τη ναυτική καριέρα σαν αποκατάσταση του γοήτρου της οικογένειας, αλλά από έλλειψη θέσεων στη Ναυτική Ακαδημία τελικά τον δέχτηκαν στο Στρατό Ξηράς. Σε ηλικία 23 ετών και λόγω των ανδραγαθημάτων του στον πόλεμο έγινε ο πιο νέος ταγματάρχης στον ισπανικό στρατό.

Στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1936-1939): μετά τη δολοφονία του Χοσέ Κάλβο Σοτέλο, ηγέτη του κόμματος της αντιπολίτευσης, οι Σανχούρχο-Μόλα σχηματίζουν μία ομάδα (Χούντα) η οποία οργανώνεται σε όλες τις στρατιωτικές περιφέρειες της χώρας. Ο Φράνκο δε βρίσκεται σε αυτήν, αλλά ένας εκ των συνομωτών επιμένει ότι τούς είναι πολύ χρήσιμα τα αποικιακά στρατεύματα στην Αφρική τα οποία ο Φράνκο διοίκησε επί χρόνια και που τον αναγνωρίζουν σαν φυσικό τους ηγέτη. Το κίνημα ξεσπάει στις 17 Ιουλίου, αλλά στην ενδοχώρα της Ισπανίας σχεδόν παντού αποτυγχάνει με μόνο τον Φράνκο να μη βρίσκει καμία αξιόλογη αντίσταση να ηγηθεί των εξεγερμένων ισπανικών δυνάμεων που υπάγονται στο ισπανικό προτεκτοράτο του. Στις 20 του μήνα η ομάδα του Φράνκο είναι η μοναδική στρατιωτική ομάδα της Χούντας η οποία έχει ελευθερία κινήσεων, αλλά της λείπουν τα στρατιωτικά μέσα και, κυρίως, τα όπλα για να επιβιώσει.

Εν τω μεταξύ ο Μόλα είναι ο επίσημος αρχηγός της Χούντας και διάκειται εχθρικά προς τους Γερμανούς. Με παρέμβαση, όμως, του επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Χίτλερ που κινείται δραστήρια στο παρασκήνιο για την έκβαση του πολέμου στην Ισπανία, η Χούντα καλείται να δεχτεί τον Φράνκο ως προσωρινό ηγέτη του κινήματος, όσο διαρκεί ο πόλεμος. Με ένα  Διάταγμα του 1936, ο Φράνκο ονομάζεται “Αρχηγός της Κυβέρνησης του Ισπανικού Κράτους” και αναλαμβάνει όλες τις εξουσίες του νέου κράτους. Ο ίδιος ο Φράνκο όμως και ο ισπανικός τύπος αναφέρονται σε αυτόν ως Αρχηγό του Κράτους και Ύπατο Στρατηγό όλων των στρατιών, προς αποφυγήν οποιασδήποτε υπόνοιας ότι το αξίωμα είχε μόνο προσωρινό χαρακτήρα.

Έτσι, οι Καρλιστές, οι Φασίστες, οι Βασιλικοί και οι Εθνικιστές κατέληξαν όλοι υπό τον έλεγχο του ενός και μόνου ηγέτη, ο οποίος, εννοείται, ιδεολογικά ήταν ο αρχηγός της Φάλαγγας. Η αλήθεια είναι ότι ο Φράνκο παρέμενε πάντα ένας στρατιωτικός χωρίς κανένα πολιτικό έρεισμα. Τέλος ο Φράνκο πρωταγωνίστησε στον Ισπανικό Εμφύλιο αλλά σπουδαίο ρόλο έπαιξε και στο Β’ Π. Π. Πέθανε 20 Νοεμβρίου του 1975 σε ηλικία 83 ετών.

1913: Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας – Παραχώρηση Β. Ηπείρου στην Αλβανία. Η Διεθνής Επιτροπή διακανονισμού των συνόρων Αλβανίας – Ελλάδας, υποβάλλει στην Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου, τις αποφάσεις που πάρθηκαν από αυτή, γνωστές ως «Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας», με βάση τις οποίες η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία.

1991: Το υπουργικό συμβούλιο υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ασχολείται με το Μακεδονικό και καταλήγει σε τρεις όρους για την αναγνώριση της ΠΓΔΜ: α) Να αλλάξει η ονομασία «Μακεδονία», β) Να αναγνωρίσει ότι δεν έχει εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας και γ) Να αναγνωρίσει ότι στην Ελλάδα δε υπάρχει «μακεδονική μειονότητα».