Μπορεί να έχουν κόψει το βραδινό γιαουρτάκι από τη γιαγιά και τα φάρμακα από τον παππού, αλλά βασικά παραμένουν αντεξουσιαστές.
Γι΄ αυτό και στηρίζουν με νύχια και με δόντια τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Όλα κι όλα! Κόψανε από παντού, αλλά τις μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν τις αγγίξανε.
Ίσα – ίσα τις προβίβασαν και σε… «μεσιτικά γραφεία» για την προώθηση ανέργων στον δημόσιο τομέα… Πώς το σκεφτήκανε αυτό! Η φαντασία στην εξουσία κι εδώ κυριολεκτούμε.
Παίρνουν λέει τους ανέργους για να δουλέψουν στους δήμους και τους ανέργους τους πληρώνει η μη κυβερνητι8κή οργάνωση. Η οποία, η μη κυβερνητική οργάνωση, κρατάει και κάτι για τον κόπο της. Ας πούμε, δηλαδή, ότι κάνουμε μία μη κυβερνητική οργάνωση (παρακαλώ τον δαίμονα του τυπογραφείου να μην μου «φάει» το «μη») που ασχολείται με την καταπολέμηση του Έιτζ στην Αφρική. Κι έπειτα κάνει αυτή η οργάνωση, η μη κυβερνητική, μία σύμβαση με τον δήμο Άνω Παναγιάς να της προμηθεύσει υπαλλήλους καθαριότητας. Κι ερωτώ: Γιατί όχι και σουβλάκια για το Πανηγύρι;
Κάνουμε πως δεν ξέρουμε, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Πίσω από πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις κρύβονται αχυράνθρωποι της εξουσίας, κρύβεται το βαθιά διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις αποτέλεσαν ένα εργαλείο απευθείας αφαίμαξης του κρατικού προϋπολογισμού από τους ίδιους τους ανθρώπους της εξουσίας. Υπήρξαν η μεγαλύτερη απόδειξη για το πόσο αδηφάγοι ήσαν και πόσο απρόσεκτοι έγιναν στην συνέχεια εκείνοι που δήθεν εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό. Ένα πραγματικά ανεξάρτητο Δικαστικό σύστημα θα είχε ήδη αναστατώσει τον κόσμο από τις έρευνες. Λέμε τώρα…
Tο εξωφρενικό είναι ότι δεν ιδρώνει το αυτί τους. Ότι σε εποχή κρίσης εξακολουθούν και σπαταλούν πολύτιμο χρόνο για να βρουν τρόπους να μοιράσουν κι άλλα χρήματα κι άλλα χρήματα κι άλλα χρήματα σε μη κυβερνητικές οργανώσεις. Έλεος πια! Φτάνει! Δεν χορτάσανε ακόμη; Αν είχαν σπαταλήσει τον ίδιο χρόνο για να βρουν τρόπους να αντιμετωπίσουμε την κρίση, τότε ίσως και να μην είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.
Κι έπειτα μας φταίνε οι Γερμανοί που δεν μας δίνουν μερικά ακόμη δισεκατομμύρια, έτσι δίχως πρόγραμμα. Κι έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί έξω από το μαντρί το αρνί το τρώει ο λύκος, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ. Διότι, αγαπητοί μας φίλοι, η πολιτική είναι η μεγαλύτερη μπίζνα που έχει ποτέ στηθεί σε αυτό τον τόπο. Η χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει, μπορεί να συρρικνωθεί, εμείς μπορεί να μην υπάρχουμε, αλλά οι μη κυβερνητικές οργανώσεις θα πέσουν τελευταίες…
Μην νομίζετε ότι το θέμα αυτό αφορά μόνο την κυβέρνηση. Διακομματικές είναι αυτές οι μπίζνες. Είδατε να διαμαρτύρεται κάποιος;
ΥΓ: Μην μας πει κανείς ότι έτσι συμβαίνει και στην Ευρώπη. Άλλο εκεί κι άλλο εδώ. Άλλο εκείνες οι μη κυβερνητικές και άλλο αυτές. Εκτός αν έχουν κι εκεί… Βατοπέδια…
Πηγή: capital.gr