Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Η Ημέρα αυτή είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, σε ανάμνηση της φρικτής δολοφονίας των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών αγωνιστριών από την Δομινικανή Δημοκρατία, με διαταγή του δικτάτορα Τρουχίλο.
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, αριθμοί πραγματικής ντροπής αλλά και πόνου κάνουν το γύρο του διαδικτύου.
«Μία στις τρεις». Αυτό το στοιχείο, προκύπτει από τη μελέτη του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δεν συμπεριλαμβάνει καν χώρες όπως η Σαουδική Αραβία ή το Αφγανιστάν, στις οποίες τα θεμελιώδη δικαιώματα της γυναίκας, καταπατούνται καθημερινά. Η «μία στις τρεις» γυναίκες που κακοποιούνται δηλαδή, ζουν στις κατά τα άλλα «πολιτισμένες» κοινωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όσον αφορά την Ελλάδα και σύμφωνα με την ίδια μελέτη, το 25% των γυναικών ηλικίας 15 ετών και μετά, έχουν εμπειρία βίας, ενώ στα ίδια επίπεδα βρίσκεται και το ποσοστό των ανήλικων κακοποιημένων κοριτσιών. Το ποσοστό των γυναικών που έχουν υποστεί ψυχολογική βία κατά τη διάρκεια της σχέσης, εκτιμάται ότι ξεπερνά το 33%.
Πιο συγκεκριμένα:
– Η βία κατά των γυναικών είναι κυρίως υπόθεση ενδοοικογενειακή, καθώς το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες.
– Το 16% των γυναικών που απευθύνθηκαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα είναι αλλοδαπές.
– Από το σύνολο των αλλοδαπών γυναικών – θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, περίπου τέσσερις στις δέκα προέρχονται από τα Βαλκάνια.
– Η αντίληψη ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και εισοδήματος, δεν επιβεβαιώνεται. 7 στις 10 γυναίκες – θύματα είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομική κατάσταση, καθώς 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
– Περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ ένας στους δέκα εκ των δραστών είναι άνεργος.
Οι αριθμοί αφορούν στις γυναίκες που αψήφησαν το φόβο και τόλμησαν να καταγγείλουν το πρόβλημα. Δυστυχώς, εκτιμάται ότι το ποσοστό όσων το αποσιωπούν είναι πολύ μεγαλύτερο…
