Αρχική Ετικέτες Zhang

Eτικέτα: zhang

DW: «Η πολιτική είναι στα χέρια του χρηματοπιστωτικού λόμπι»

0
Η κατάρρευση της Lehman Brothers πριν από τέσσερα χρόνια κατέδειξε με δραματικό τρόπο ότι η χρεοκοπία μίας μόνο μεγάλης επενδυτικής τράπεζας μπορεί να οδηγήσει...

DW: Nα εγκαταλείψει η Γερμανία το ευρώ;

0
«Εάν καταρρεύσει το ευρώ, θα καταρρεύσει και η γερμανική οικονομία», υποστηρίζουν πολλοί οικονομολόγοι και μαζί τους συμφωνούν οι περισσότεροι γερμανοί πολιτικοί. Όμως, στο μεταξύ...

Γιόχαν Έκχωφ: Μη ρεαλιστική η πολιτική ένωση

0
Παιγνίδι με τον χρόνο κάνουν οι αρχηγοί κρατών της Ε.Ε. για να διασώσουν το ευρώ με το να αποφασίζουν συνεχώς πακέτα επί πακέτων διάσωσης,...

B. Φράντς: Όλα θα εξαρτηθούν από την ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης....

0

Zhang Danhong, Κώστας Συμεωνίδης, Υπεύθυνος σύνταξης: Στέφανος Γεωργακόπουλος19/06/2012 | 14:15Τελευταία Ενημέρωση: 14:15 19/06/2012

Ανακούφιση αλλά όχι εφησυχασμός στις διεθνείς χρηματαγορές μετά το θετικό, όπως αποτιμάται, εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα με το βλέμμα να στρέφεται άμεσα στην επόμενη μέρα

Στο προοίμιο των εκλογών της 17ης Ιουνίου είχαν την τιμητική τους στα διεθνή μέσα ενημέρωσης τα πλέον δυσοίωνα σενάρια: εάν κέρδιζε τις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρούσε σε καταγγελία των συμφωνιών, οι Ευρωπαίοι θα έκλειναν τις στρόφιγγες, η Ελλάδα θα αποχωρούσε από το ευρώ, σύντομα θα ακολουθούσαν και άλλες χώρες και η ευρωζώνη θα διαλυόταν. Η νίκη της ΝΔ έφερε ανακούφιση, αλλά όχι και εφησυχασμό. Η Ελλάδα έχει μπροστά της έναν μακρύ δρόμο για να διασφαλίσει την παραμονή της στην ευρωζώνη, εκτιμά ο Βόλφγκανγκ Φραντς, πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών και επικεφαλής των «5 σοφών» της γερμανικής οικονομίας: «Όλα θα εξαρτηθούν από το εάν προκύψει μια σταθερή κυβέρνηση στην Ελλάδα. Δεν θα είναι εύκολο».

Οι συνέπειες της προεκλογικής παράλυσης

Mόλις σχηματιστεί κυβέρνηση αναμένεται και η άφιξη της Τρόικας η οποία θα διαπιστώσει ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί. Η προεκλογική πολιτική παράλυση οδήγησε τον Μάιο σε μείωση των φορολογικών εσόδων κατά 25% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρσι. Την ίδια ώρα η ύφεση είναι δραματική ενώ ο στόχος μείωσης των ελλειμμάτων κάτω από το 3 % το 2014 είναι πλέον ουτοπικός.

Σε αυτά τα συμφραζόμενα ο κ. Φραντς υποστηρίζει ότι θα πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Προηγουμένως όμως η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιάσει αποτελέσματα σε συγκεκριμένους τομείς:

«Για παράδειγμα μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, άρση εμποδίων όσον αφορά την πρόσβαση σε συγκεκριμένα επαγγέλματα και δραστηριότητες, η εισαγωγή ενός φορολογικού συστήματος που θα έχει ως αποτέλεσμα να βάλουν το χέρι στη τσέπη και οι ανώτερες εισοδηματικές τάξεις. Όλα αυτά δεν κοστίζουν πολύ και μπορούν να υλοποιηθούν άμεσα».

Ο χρόνος πιέζει

Ο χρόνος πιέζει για άλλη μια φορά ασφυκτικά αφού στα μέσα Ιουλίου αδειάζουν τα κρατικά ταμεία ενώ τον Αύγουστο λήγει το ομόλογο των 3,7 δις. Εάν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι τότε, όπως σημειώνουν αναλυτές, τότε η χρεοκοπία της χώρας θα είναι αναπόφευκτη.

Παρότι η πολιτική προσπαθεί με όλα τα μέσα να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ είναι απλά θέμα χρόνου. Η επιστροφή στη δραχμή θα βοηθούσε μάλιστα τους Έλληνες να σταθούν και πάλι στα πόδια τους, υποστηρίζει -όχι για πρώτη φορά- ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Ifo του Μονάχου Χανς Βέρνερ Ζιν:

«Οι επιπτώσεις θα ήταν άμεσες. Καταρχήν θα επιστρέψουν οι τουρίστες. Μετά οι Έλληνες θα σταματήσουν να αγοράζουν από τη Γαλλία περισσότερα αγροτικά προϊόντα από εκείνα που εξάγουν. Αυτό θα αναζωογονήσει την εγχώρια οικονομία. Τρίτον, θα επιστρέψουν τα κεφάλαια του εξωτερικού».

Διαφορετική άποψη έχει ο πάντως ο Β. Φραντς, εκ των «5 σοφών» της γερμανικής οικονομίας: «Είναι αδύνατο να υπολογίσεις επακριβώς το κόστος ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας αλλά και το κόστος παραμονής στην ευρωζώνη. Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ γιατί φοβάμαι το ενδεχόμενο μετάδοσης σε άλλες προβληματικές χώρες».

Με το βλέμμα των αναλυτών αλλά και των κερδοσκόπων να στρέφεται ολοένα και περισσότερο σε Ιταλία και Ισπανία, οι οποίες συνιστούν, για πολλούς, τον πραγματικό κίνδυνο για την ευρωζώνη.