Η ρήξη μηνίσκου αναφέρεται σε μια κατάσταση όπου ο μηνίσκος, μία λεπτή ινοχόνδρινη δομή που βρίσκεται ανάμεσα στον μηρό και την κνήμη, τραυματίζεται. Η ρήξη μηνίσκου συνήθως συμβαίνει μετά από κάποιο τραυματισμό. 

Οι κύριες αιτίες της ρήξης μηνίσκου είναι οι απότομες και περιστροφικές κινήσεις του γόνατος κατά τον αθλητισμό, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν την διάσπαση του μηνίσκου. Τα συμπτώματα μιας ρήξης μηνίσκου μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο, οίδημα, «κλείδωμα» του γόνατος, δυσκολία στην πλήρη έκταση του γόνατος και περιορισμένη κινητικότητα.

Η αντιμετώπιση μιας ρήξης μηνίσκου μπορεί να περιλαμβάνει συντηρητικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως είναι η φυσικοθεραπεία και οι ενδοαρθρικές εγχύσεις, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνει είτε την αφαίρεση του τραυματισμένου τμήματος του μηνίσκου είτε την συρραφή του μηνίσκου, ανάλογα με το μέγεθος της βλάβης, τη θέση, τον τύπο της ρήξης και την ηλικία του ασθενούς.  

Η χειρουργική επέμβαση για τη ρήξη μηνίσκου πλέον γίνεται με αρθροσκοπική τεχνική. Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης γόνατος ο γιατρός χρησιμοποιεί έναν εύκαμπτο λεπτό σωλήνα διαμέτρου 4χιλιοστών (αρθροσκόπιο) με μια κάμερα στην άκρη του για να εισέλθει στο γόνατο. Η αρθροσκόπηση επιτρέπει στον ιατρό να αφαιρέσει το τραυματισμένο τμήμα του μηνίσκου ή να ράψει τον μηνίσκο. Μετά τη χειρουργική επέμβαση ο ασθενής χρειάζεται μια μικρή περίοδο αποκατάστασης και φυσικοθεραπείας για να αποκτήσει ξανά η άρθρωση του γόνατος την πλήρη λειτουργικότητά της. Η φυσικοθεραπεία συνήθως περιλαμβάνει κινησιοθεραπεία και ασκήσεις ενδυνάμωσης.

Το πλήρες και αναλυτικό πλάνο αποθεραπείας μετά τη χειρουργική επέμβαση για τη ρήξη μηνίσκου το καθορίζει ο γιατρός σύμφωνα με τη σοβαρότητα της ρήξης και το είδος της επέμβασης. 

Παρακάτω αναφέρονται ορισμένες φάσεις και προσεγγίσεις αποκατάστασης μετά τη χειρουργική επέμβαση: 

Άμεση μετεγχειρητική φάση: Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο ασθενής και ο ιατρός επικεντρώνονται στην μείωση του πόνου, την αντιμετώπιση του οιδήματος και την αποκατάσταση της κινητικότητας του γόνατος. Συνήθως ορίζεται φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της εύρυθμης κίνησης και τη μείωση του πόνου.

Ενδυνάμωση: Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης οι φυσικοθεραπευτές επικεντρώνονται στην ενδυνάμωση των μυών γύρω από το γόνατο, τη βελτίωση της ισορροπίας και την αύξηση της ευελιξίας της άρθρωσης του γόνατος.

Επαναφορά λειτουργίας: Κατά τη φάση αυτή, ο ασθενής επικεντρώνεται στην επαναφορά της πλήρους λειτουργίας του γόνατος και στην αποκατάσταση της αθλητικής δραστηριότητας. Η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης, εκγύμναση ισορροπίας και  αντοχής. Στόχος είναι η ομαλή επανένταξη στον αθλητισμό.  

Πρόληψη επαναλαμβανόμενων τραυματισμών 

Μετά την αποκατάσταση είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα πρόληψης για την αποφυγή υποτροπών. Αυτό περιλαμβάνει την ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος γύρω από το γόνατο, τη βελτίωση της τεχνικής κατά την αθλητική δραστηριότητα και τη χρήση κατάλληλου εξοπλισμού προστασίας.  

Σημειώστε ότι οι προσεγγίσεις θεραπείας και αποκατάστασης μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της ρήξης, την ηλικία του ασθενούς και την επιθυμία του να επιστρέψει στην αθλητική δραστηριότητα. 

(function(d, s, id){var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];if (d.getElementById(id)) return;js = d.createElement(s); js.id = id;js.src = “//connect.facebook.net/en_US/sdk.js#xfbml=1&version=v2.0”;fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, ‘script’, ‘facebook-jssdk’));
//

Πηγή