Για παράδειγμα, το 2009 και το 2010 μια ιδιωτική πρωτοβουλία (από αυτές για τις οποίες υπάρχει πολλή… γκρίνια) έκανε το Παγοδρόμιο στην πλατεία. Βεβαίως ο Δήμος βοήθησε τους ιδιώτες προσφέροντάς τους το ρεύμα, το οποίο δεδομένων των αναγκών για την ψύξη του δαπέδου του παγοδρομίου δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητη βοήθεια και – αν δεν απατώμαι – είχε διαθέσει και τους μικρούς ξύλινους οικίσκους που υπήρχαν.
Από τότε πέρασαν μέρες, νύχτες, μήνες και χρόνια, το μνημείο Βαρώτσου που πλήρωσε ο Δήμος με δικαστικές εντολές άρχισε να μπάζει νερά, το Δικαστικό Μέγαρο έγινε Παλιό Δικαστικό Μέγαρο και ένα νέο κουφάρι γεννήθηκε στην καρδιά της πόλης, τα σιντριβάνια χάλασαν, η περιοχή υποβαθμίστηκε…
Δείτε μερικές φωτογραφίες από το αρχείο του InVeria.gr (τραβηγμένες στις 8/12/2009):
Δείτε μερικές φωτογραφίες της σημερινής εικόνας (και πως ξεκινά το… φως επί της Μητροπόλεως) – Λήψη 9/12/2021:
Και εξαιτίας αυτής της υποβάθμισης είναι και η παρακάτω επιστολή συμπολίτη μας επιχειρηματία, η οποία αποτέλεσε και την αφορμή για συγκεκριμένο άρθρο:
Είμαι ιδιοκτήτης καταστήματος εστίασης στην πλατεία Ωρολογίου και θα ήθελα να αναφέρω την τραγική κατάσταση που επικρατεί στη πλατεία και στα παλιά περίπτερα παλιά και βρόμικα, γκαζόν ανύπαρκτο, μόνο όταν είναι καμιά εκδήλωση φυτεύουν κάποια λουλούδια που αντέχουν το πολύ 5 ημέρες.
Η είσοδος από την πίσω πλευρά του κτηρίου έχει παραβιαστεί και καθημερινά βλέπω τοξικομανείς ακόμη και παιδιά να έχουν πρόσβαση στο κτήριο με κίνδυνο την σωματική του ακεραιότητα.
Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι φέτος τα Χριστούγεννα στη Πλατεία Ωρολογίου θα είναι σκοτεινά! Αφού ο δήμος επέλεξε να μην στολίσει την πλατεία, πλέον μιλάμε και εσκεμμένη παρακμή της πλατείας που δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΕΝΔΎΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΜΑΣ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΆ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΊΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΙΏΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΏΝ.
Ζητάμε την βοήθεια σας γιατί κανένας άλλος δεν μας ακούει.
Ζητάει την βοήθεια του Τύπου, γιατί κανείς άλλος δεν ακούει, λέει ο συμπολίτης μας. Έχει όμως άδικο. Όχι μόνο ακούνε, αλλά τα ακούνε και συχνά. Πολύ συχνά. Και στον Δήμο γενικότερα για την πλατεία, αλλά και στην κυβέρνηση για το παλιό δικαστικό μέγαρο που ανήκει στην ΕΤΑΔ Α.Ε., την Ανώνυμη Εταιρία του κράτους που “ρούφηξε” όλα τα κτίρια – φιλέτα για… εχέγγυα των δανείων μας.
Τα ακούνε, αλλά – εδώ ξεκινά το πρόβλημα – ή που τα αφήνουν να βγουν από το άλλο αυτί (στην καλύτερη περίπτωση) ή τα κατευθύνουν προς τα χαμηλότερα σημεία του σώματός τους (έως τα παλαιά υποδήματά τους εννοώ…) ή προσπαθούν να σκεφτούν λύσεις και δεν τα καταφέρνουν αποτελεσματικά.
Για να μην είμαστε άδικοι, τα τελευταία χρόνια μπορεί να μην έγινε τίποτα στην πλατεία, αλλά το ένα σιντριβάνι το έφτιαξαν πάλι και το άλλο το μετέτρεψαν σε μεγάλη ζαρντινιέρα. Να τα λέμε κι αυτά! Ωστόσο, οι αποσπασματικές παρεμβάσεις και το ενδιαφέρον των αντιδημάρχων σε θέματα αρμοδιότητάς τους (ο μεν Αλ. Τσαχουρίδης για το σιντριβάνι που λειτούργησε, ο δε Βασ. Παπαδόπουλος για το σιντριβάνι που γέμισε χώμα, με γκαζόν και λουλούδια) δεν μπορούν να δώσουν λύση, αν δεν υπάρχει μια συνολική μελέτη, ένα όραμα για το πως θέλουμε την πλατεία και, φυσικά, την υλοποίηση αυτής της μελέτης και του… οράματος.
Κατά τ’ άλλα, Καλά Χριστούγεννα να πούμε…
Νίκος Βουδούρης
//
