Είναι αλήθεια ότι αν θέλεις να συμβάλεις σε μία δημόσια συζήτηση για οποιοδήποτε ζήτημα πρέπει να είσαι έτοιμος για δύο πράγματα:
1. Να παραθέσεις στοιχεία που περιλαμβάνουν όλο το πλαίσιο του ζητήματος και όχι αποσπασματικά βασιζόμενος στο γεγονός ότι δεν θα το αντιληφθεί κανείς ή δεν θα ασχοληθεί κανείς οπότε η μοναδική άποψη έστω και λανθασμένη θα είναι αυτή που θα θεωρείται ορθή λόγω έλλειψης αντίθετης άποψης.
2. Να προσπαθήσεις να είσαι αντικειμενικός και όχι εμμονικός.
Στην σημερινή μας αναφορά (για τελευταία φορά, διότι αρκετά θεωρώ δώσαμε σημασία σε θέματα άκαιρα και… ξινισμένα) θα γίνει αναλυτική παράθεση στοιχείων τόσο για την ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας, όσο και για το ΔΗΠΕΘΕ από το 2011 και μετά, με την ελπίδα να εξετάσουν αυτά τα στοιχεία όλες οι ενδιαφερόμενες πλευρές και οι πολίτες και τότε ίσως αποδειχθεί ότι το παραμύθι γύρω από την συγχώνευση ΔΗΠΕΘΕ και ΚΕΠΑ έχει μεν δράκο, αλλά περισσότερο μοιάζει με τον Δρακουμέλ από τα Στρούμφ.
Μετά από αυτή την απαραίτητη εισαγωγή ας κάνουμε μία μικρή διαχρονική αναφορά στο θεσμικό πλαίσιο των ΔΗΠΕΘΕ. Αυτά ιδρύθηκαν την δεκαετία του 1980 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με Υπουργό Πολιτισμού (ΥΠΠΟ) την Μελίνα Μερκούρη ως ξεχωριστές οντότητες των ΟΤΑ. Από την αρχή δηλαδή η Πολιτεία θέλει τα ΔΗΠΕΘΕ διαφορετικές επιχειρήσεις από τις άλλες δημοτικές επιχειρήσεις(αμιγείς, ανώνυμες και άλλες με κερδοσκοπικό χαρακτήρα).
Μέχρι το 2011 περίπου λόγω των πολύ μεγάλων επιχορηγήσεων από το Υπουργείο Πολιτισμού προς τα ΔΗΠΕΘΕ υπάρχει και καλλιτεχνική εποπτεία μέσω του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου. Από το 2011 και λόγω της δραστικής μείωσης της επιχορήγησης αλλά και της οικονομικής κρίσης αυτή η καλλιτεχνική εποπτεία ατονεί.
Θυμίζουμε ότι το 2011 (αλλά και το 2008), όταν γίνονται ορθά οι συγχωνεύσεις των κοινωφελών δημοτικών επιχειρήσεων πάλι ο νομοθέτης δίνει την δυνατότητα να μην συγχωνευθούν τα ΔΗΠΕΘΕ με τις άλλες κοινωφελείς επιχειρήσεις όπως πχ η ΚΕΠΑ, στηρίζοντας άλλη μία φορά την μοναδικότητα των ΔΗΠΕΘΕ ως ανεξάρτητων δημοτικών επιχειρήσεων. Παράλληλα τα εντάσσει στις κοινωφελείς δημοτικές επιχειρήσεις όπως η ΚΕΠΑ, ένταξη που το 2020 θα αντιληφθεί ότι δημιουργεί σοβαρά προβλήματα λειτουργίας.
Το 2018 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θεσπίζει την τριετή προγραμματική σύμβαση που προβλέπει επιχορήγηση τόσο από τον Δήμο που ανήκει το ΔΗΠΕΘΕ, όσο και από την ανάλογη Περιφέρεια αλλά και το ΥΠΠΟ (ανάλογη σταθερή και διαχρονική χρηματοδότηση, δεν προβλέπεται για άλλες δημοτικές επιχειρήσεις όπως π.χ. η ΚΕΠΑ. Ενδεικτικά με στοιχεία που προέρχονται από την Διαύγεια και τις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων αυτών το 2019 η ΚΕΠΑ έλαβε μόνο από τον Δήμο Βέροιας 914000€ ενώ το ΔΗΠΕΘΕ έλαβε 109000€ από τον Δήμο Βέροιας, 54000€ από το ΥΠΠΟ και 15000€ από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας). Ακόμη επιβάλλει την πρόσληψη καλλιτεχνικού διευθυντή με θητεία. Δεν ρυθμίζει όμως αρκετά ικανοποιητικά τα οικονομικά ζητήματα από αυτές τις πρωτοβουλίες.
Τον Ιανουάριο του 2020 γίνεται συνάντηση στην Αθήνα με συμμετοχή της Υπουργού Πολιτισμού κ. Μενδώνη, του τότε Γενικού Γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού και τωρινού Υφυπουργού Σύγχρονου Πολιτισμού κ. Γιατρομανωλάκη, Περιφερειαρχών (για πρώτη φορά) στις περιφέρειες των οποίων υπάρχουν ΔΗΠΕΘΕ, Δημάρχων πόλεων με ΔΗΠΕΘΕ, Προέδρων και καλλιτεχνικών διευθυντών ΔΗΠΕΘΕ(βλέπε δελτίο τύπου ΥΠΠΟ 24/1/2020).
Στην συνάντηση αυτή προκύπτουν τα εξής βασικά συμπεράσματα:
1. Η ανάγκη εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου-διοικητικό και οικονομικό μέρος-(το οποίο επαναλαμβάνω είναι ίδιο με αυτό των κοινωφελών δημοτικών επιχειρήσεων όπως η ΚΕΠΑ)
2. Η ανάγκη για ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα των ΔΗΠΕΘΕ
3. Η ενδυνάμωση των ΔΗΠΕΘΕ και όλα αυτά γιατί αυτό το έχει ανάγκη όχι μόνο η Περιφέρεια αλλά και η χώρα όπως γράφεται.
Στην ίδια συνάντηση παρουσιάζεται εισήγηση από τον τότε Γενικό Γραμματέα του ΥΠΠΟ με τα προβλήματα των ΔΗΠΕΘΕ που είναι το δισυπόστατο και ανακόλουθο νομικό καθεστώς, η χρονοβόρα και πολύπλοκη διοικητική διαδικασία, η έλλειψη μόνιμου προσωπικού, η έλλειψη πόρων. Μάλιστα η κ. Μενδώνη δηλώνει ότι το οικονομικό πρόβλημα δεν είναι το μείζον. Συζητήθηκε ακόμη η αύξηση της επιχορήγησης από το ΥΠΠΟ (έγινε πράξη το 2020 με σχεδόν υπερδιπλασιασμό της), η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου(τέθηκε μάλιστα στο τραπέζι το σχήμα της ανώνυμης εταιρείας όπως του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης), η επανεξέταση στόχων και η αξιολόγηση του θεσμού (άραγε από το 2011 έως και το 2019 πότε αξιολογήθηκε η ΚΕΠΑ για τις δράσεις της; Τα ανώνυμα και κατευθυνόμενα e-mails με ουρανομήκεις διθυράμβους δεν αποτελούν αξιολόγηση αλλά τσίρκο. Μάλλον το απέφευγαν κάποιοι και κάποιες όπως ο διάβολος το λιβάνι).
Το ΥΠΠΟ δεσμεύτηκε για την συνέχιση του διαλόγου στον οποίο θα συζητηθούν και άλλα ζητήματα όπως πιθανώς αυτό των διοικητικών και οικονομικών διευθυντών των ΔΗΠΕΘΕ. Ένα επιπλέον θετικό για την συνέχιση του διαλόγου – ο οποίος δεν θα είχε διακοπεί μάλλον αν δεν υπήρχε η πανδημία – είναι και ο ορισμός της Ελένης Δουνδουλάκη ως νέα γενική γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού. Η κ. Δουνδουλάκη ήταν καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης και διετέλεσε δημοτική σύμβουλος σε ΟΤΑ.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις φαίνεται ότι θέλουν να ενισχύσουν τα ΔΗΠΕΘΕ διατηρώντας την αυτοδυναμία τους, εκσυγχρονίζοντας το θεσμικό πλαίσιο και εξαιρώντας τα από το πλαίσιο των κοινωφελών επιχειρήσεων.
Φανταστείτε, λοιπόν, να είχε προχωρήσει ο Δήμος Βέροιας σε συγχώνευση ΚΕΠΑ-ΔΗΠΕΘΕ και μετά να αποφασιστεί από την Πολιτεία ότι τα ΔΗΠΕΘΕ παραμένουν ανεξάρτητα, ενισχύονται και λειτουργούν με άλλο νομικό καθεστώς πιο λειτουργικό και ευέλικτο. Τι αυτογκόλ! Το γεγονός ότι η Πολιτεία προχωρά σε μονοετή προγραμματική σύμβαση από τριετή σημαίνει ότι είμαστε μπροστά σε αλλαγές. Ας περιμένουμε λοιπόν.
//
