Επιστολή στο InVeria.gr:
Προφανώς όμως, μέσα από το συγκεκριμένο θέμα, ξεπροβάλει η έλλειψη οικολογική συνείδησης και παιδείας που έχουμε ως πολίτες. Νομίζω πως εάν θέλουμε να δώσουμε μία μόνιμη λύση σε τέτοια προβλήματα εκεί πρέπει να επενδύσουμε. Να καλλιεργήσουμε οικολογική συνείδηση στις νέες γενιές. Αυτό ξεκάθαρα φαίνεται πως αφορά το εκπαιδευτικό μας σύστημα και τα ερεθίσματα που δίνει στους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μέχρι εχθές πίστευα πως για παράδειγμα η εφαρμογή ανακύκλωσης στα σχολεία μας επαφίεται στην ευσυνειδησία του κάθε εκπαιδευτικού και για αυτό εφαρμόζεται σε περιορισμένο βαθμό. Και όταν λέω ανακύκλωση δεν εννοώ πως πετάμε στον μπλε κάδο τα χαρτιά και τελείωσε. Αυτό ίσχυε την προηγούμενη δεκαετία εάν όχι παλαιότερα. Η ανακύκλωση είναι πλέον μία ολοκληρωμένη διαχείριση και περιλαμβάνει όλα σχεδόν τα υλικά. Για να περάσει και να ενσωματωθεί αυτό στα παιδιά δεν φτάνει η σποραδική θεωρητική αναφορά σε λίγα μαθήματα αλλά σίγουρα και η πρακτική εφαρμογή της τουλάχιστον στο σχολικό περιβάλλον, είναι απαραίτητη. Άλλωστε δεν μπορεί να μιλάς στο μάθημα για ανακύκλωση και στο διάλειμμα να μην υπάρχει ο αντίστοιχος κάδος για διαχωρισμό των υλικών. Μοιάζει σα να μιλάει κάποιος για τις συνέπειες του καπνίσματος με αναμμένο τσιγάρο στο στόμα.
Ρωτώντας τον φίλο μου τον Google για το θέμα της ανακύκλωσης στα σχολεία, έπεσε στα χέρια μου η συνημμένη εγκύκλιος που λέει πως όχι μόνο είναι υποχρεωτική η ανακύκλωση αλλά ορίζει και χρονοδιάγραμμα ενεργειών Η επόμενη ερώτηση είναι τί έχουμε κάνει στα σχολεία δήμου μας και γιατί η πλειοψηφία αυτών δεν ανακυκλώνει;
Είναι πολλά ακόμα αυτά που μπορούν να γίνουν για την καλλιέργεια οικολογικής συνείδησης και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί και πρέπει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Με εκτίμηση
Κουτρουλιάς Θεοφάνης
//