ΑΠΟΨΗ: Είναι αλήθεια ότι αν θέλεις να ισορροπείς με τα δύο πόδια ανοιχτά σε δύο βάρκες στο τέλος το μόνο που θα καταφέρεις είναι να πέσεις στο νερό και το λιγότερο που θα πάθεις είναι να βραχείς, άσε που μπορεί να πνιγείς κιόλας.
Αυτήν την εικόνα μου δίνει η κυβέρνηση σχετικά με την διαχείριση της πανδημίας. Πιεσμένη από την μια πλευρά από την οικονομία και από την άλλη από την ανάγκη διαχείρισης της πανδημίας κατά την άποψη μου δεν μπορεί να ισορροπήσει και κινδυνεύει να χάσει τα πάντα και στην οικονομία και στην υγεία. Εδώ θα πρέπει να αντιδιαστειλετε την επιτυχημένη, στο πρώτο στάδιο της πανδημίας, διαχείριση στο πλαίσιο του δυνατού της κατάστασης στο κομμάτι της υγείας. Γιατί άραγε; Κατά την άποψη μου γιατί είχε αποφασιστεί έγκαιρα και κυρίως εφαρμόστηκε και από την κυβέρνηση και από τον κόσμο ένα σαφές σχέδιο. Με μικρά πισωγυρίσματα αλλά ήταν σαφές.
Από το φθινόπωρο και μετά τί έχουμε; Ανατροπές συνεχείς. Θέλετε παραδείγματα; Ανοίγουν τα σχολεία κλείνουν τα σχολεία και μετά ξανανοίγουν αλλά όχι όλα. Ανοίγει η εστίαση αλλά κλείνει μετά. Ανοίγουν οι ναοί (βλέπε Θεσσαλονίκη 26 Οκτωβρίου 2020), κλείνουν και μετά συμφωνούμε με την εκκλησία να ανοίξουν λίγο γιατί δεν αντέχει την πίεση από την εκκλησία η κυβέρνηση. Τι να πει κανείς για τα μικρά μαγαζιά κυρίως. Εγώ αν ήμουν έμπορος θα είχα μπερδευτεί πότε είμαι ανοιχτός και με ποιό τρόπο. Στον τομέα του πολιτισμού το ίδιο. Γιατί π.χ. δεν μπορεί να είναι ανοιχτός ένας κινηματογράφος τηρουμένων των ίδιων μέτρων φυσικά με τις εκπομπές στην τηλεόραση με ζωντανή παρουσία περισσότερων καλλιτεχνών-μουσικών σε μικρότερο χώρο;
Αλλά και η ευθύνη των ειδικών λοιμωξιολόγων είναι μεγάλη. Αυτοί φαντάζομαι συμβουλεύουν την κυβέρνηση κατά συνέπεια έχουν ευθύνη για την κατάσταση αυτή. Εκτός αν η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τις συμβουλές τους οπότε οφείλουν να βγουν και να το πούν. Αυτοί δεν συμβούλευσαν την κυβέρνηση να κλείσει τα σχολεία, να τα ανοίξει και τώρα να τα ξανακλείσει;
Ακόμη είναι προφανές πλέον ότι οι αρχικές θριαμβολογίες της κυβέρνησης για την ετοιμότητα του συστήματος υγείας στο θέμα του εμβολιασμού, ήταν κενές περιεχομένου. Θυμάμαι τις αναφορές σε περίπου 1.030 εμβολιαστικά κέντρα που στελεχωμένα με το κατάλληλο και επαρκές προσωπικό θα προχωρήσουν στον γρήγορο εμβολιασμό του πληθυσμού. Εδώ φυσικά είναι τραγική η αποτυχία και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυναμώνοντας έτσι τις φωνές που επιδιώκουν την διάλυση της. Βέβαια εδώ ισχύει το όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει.
Έτσι λοιπόν έχει οδηγηθεί η κοινωνία σε μία κατάσταση από την οποία υφίσταται συνεχή πλήγματα αλλά δεν βλέπει έστω και αμυδρά δρόμο διαφυγής.
Αυτήν την φορά την ευθύνη την έχει ακέραια η κυβέρνηση και οι σύμβουλοι της και όχι η κοινωνία που στο κάτω-κάτω τηρεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τα μέτρα που της ζητούνται. Και ακόμη έχει κουραστεί να ακούει από τους ειδικούς και τους υπουργούς της κυβέρνησης ότι κουράστηκαν. Αν αυτοί κουράστηκαν μία φορά η κοινωνία που πλήττεται κουράστηκε δέκα φορές. Αλίμονο αν δείξει την κούραση της.
//
