Την Κυριακή της Απόκρεω (πριν την Σαρακοστή), στην Ευαγγελική περικοπή του Ματθαίου ο Ιησούς αναφέρεται στην μελλοντική κρίση και ποιοι θα έχουν μια θέση κοντά του στην αιώνια Βασιλεία.

Οι πρώτοι, θα εκπλαγούν όταν ακούσουν πως θα κερδίσουν “ζωήν αιώνιον” επειδή… φέρθηκαν καλά στον Χριστό, οι δε δεύτεροι θα διαμαρτυρηθούν που την χάνουν, αφού θα ισχυριστούν πως ποτέ δεν τον είδαν ώστε να του φερθούν άσχημα… 

 

Στους πρώτους θα πει: “ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με” (σε ελεύθερη απόδοση: πεινούσα και μου δώσατε να φάω, διψούσα και μου δώσατε να πιώ, ήμουν περιπλανώμενος / ξένος / πρόσφυγας και με βάλατε στο σπίτι σας, ήμουν γυμνός και ρακένδυτος και μου δώσατε ρούχα, ήμουν άρρωστος και με περιθάλψατε, ήμουν φυλακισμένος και καταδιωκόμενος και μου συμπαρασταθήκατε).

Τότε αυτοί με απορία θα του πουν: “Πότε εμείς τα κάναμε όλα αυτά σε σένα, Κύριε”; Και η απάντηση θα είναι: “Εφόσον κάνατε όλα τα παραπάνω στους συνανθρώπους σας που είχαν ανάγκη, σε εμένα τα κάνατε“. 

Αντίστοιχα, αλλά αντίστροφα, θα είναι τα λόγια προς τους δεύτερους: “ἐπείνασα γὰρ καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με”. 

Και όταν αυτοί που τελικά θα μείνουν εκτός της Βασιλείας αναρωτηθούν πότε τον είδαν και δεν του πρόσφεραν φαΐ, νερό, φιλοξενία, δεν του έδωσαν ρούχα, δεν τον περιέθαλψαν, δεν του συμπαραστάθηκαν στη φυλακή, θα τους απαντήσει αποστομωτικά: “Εφόσον δεν κάνατε τίποτα από τα παραπάνω σε αυτούς που βρέθηκαν μπροστά σας και τα είχαν ανάγκη, σημαίνει ότι ούτε σε μένα τα κάνατε”. 

Η συγκεκριμένη Ευαγγελική Περικοπή περικλείει την ουσία όλης της διδασκαλία του Ιησού περί της φιλανθρωπίας και της σχέσης που πρέπει να έχει ο Άνθρωπος με τον “πλησίον” του. Όχι όμως στις ευχάριστες και όμορφες στιγμές, αλλά στις δύσκολες, τις επώδυνες στιγμές που ο συνάνθρωπός μας ζει. 

Δεν γνωρίζουμε αν οι συντελεστές του παρακάτω βίντεο είχαν αυτήν την Περικοπή στο νου τους ή επηρεάστηκαν από το (δυτικόφερτο σαν όρο) “Πνεύμα των Χριστουγέννων”, ωστόσο με μια πολύ ωραία παραγωγή (που μάλιστα εκτελέστηκε μέσα σε δύσκολες συνθήκες τον Δεκέμβριο του 2020), το μήνυμα της αλληλεγγύης και της άνευ όρων, διακρίσεων και… face control φιλανθρωπίας παρουσιάζεται με “δυνατό” και συγκινητικό τρόπο…

Το ερώτημα δύσκολο: Εσύ θα άνοιγες την πόρτα σου σε έναν άστεγο Αϊ Βασίλη; 

Ο άστεγος που κανείς δεν του έδωσε σημασία, τελικά βρήκε την αγάπη από μια παιδική ψυχή. Και αυτή η παιδική ψυχή, τελικά έλαβε την ανταμοιβή της… 

ΥΓ: Άδολα, ανυπόκριτα, αγνά. Μόνο έτσι έχει αξία η φιλανθρωπία για την ψυχή μας. Διαφορετικά έχει αξία μόνο για το… image και της δημόσιες σχέσεις μας. 

ΥΓ2: Μπορεί τα… θεολογικά να μην είναι της… μόδας, αλλά ό,τι παρουσιάζεται σήμερα σαν “ανθρωπιά”, “πνεύμα Χριστουγέννων”, “αλληλεγγύη” έχουν ειπωθεί, γραφτεί και βιωθεί πριν και κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια. 

Δείτε το βίντεο στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Ημαθιώτης Παναγιώτης Γεωργίου, σε παραγωγή του Γιώργου Κράλλη και του Διαμαντή Τοτίεφ:

 

Κάντε LIKE στη σελίδα του InVeria.gr και…  μείνετε ενημερωμένοι για όλα!

//

Πηγή