ΑΠΟΨΗ, του Γιάννη Καμπούρη*: Και να φανταστείτε ότι περίπου δυο χρόνια πριν είχαμε αυτήν ακριβώς τη συζήτηση, με το χειρότερο σενάριο να επαληθεύεται, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Με την καλοκαιρινή παραγωγή ολοκληρώθηκε ένας πλήρης ετήσιος κύκλος δραστηριοτήτων του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας με τρεις παραγωγές, το «Δράκο», τις «Ανθισμένες ροδακινιές» και τις «Τρωάδες».
Πριν από όλα να διευκρινίσω ότι αυτά που θα αναφερθούν παρακάτω, δεν έχουν να κάνουν με το καλλιτεχνικό μέρος των παραγωγών, αλλά με τη συνολική διαχείριση του φορέα, την πρωταρχική ευθύνη της οποίας έχει η Πρόεδρος και το Διοικητικό Συμβούλιο.
Λοιπόν οι τρεις παραγωγές στοίχισαν συνολικά στο ΔΗΠΕΘΕ 150.000 € (Δράκος 60.000, Ανθισμένες Ροδακινιές 65.000 €, Τρωάδες 25.000 €). Οι αντίστοιχες εισπράξεις ήταν, 23.000 € (Δράκος 20.000, Ανθισμένες Ροδακινιές 1.000 €, Τρωάδες 2.000 €) και πάντα με την επιφύλαξη κάποιου λάθους στα ποσά, οπότε οι όποιες διορθώσεις ευπρόσδεκτες. Από τις τρεις αυτές παραγωγές το ΔΗΠΕΘΕ και σε τελική ανάλυση ο δήμος, επιβαρύνθηκε με 127.000 € !
Από τον άτυπο αυτό απολογισμό – ισολογισμό, για μια ακόμα φορά αποδεικνύονται οι εγγενείς αδυναμίες του μοντέλου διαχείρισής του ΔΗΠΕΘΕ όπως αυτό ισχύει, με προφανή την αδυναμία της διοίκησης του να διαμορφώσει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο λειτουργίας και διαχείρισής του. Λάθος επιλογές, αδυναμία της διοίκησης να αντιληφθεί τις αλλαγές και τις ανάγκες που βιώνουμε σήμερα, τα αντανακλαστικά και τη συμπεριφορά της κοινωνίας.
Πάντοτε πρέσβευα μια βασική αρχή σε ότι αφορά στη διαχείριση των πολιτιστικών φορέων. Δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να έχει ταυτόχρονα την καλλιτεχνική και διαχειριστική ευθύνη ενός πολιτιστικού φορέα. Αυτή η δισυπόστατη φύση είναι αδύνατο να συνυπάρξει σε ένα άτομο και να το πω απλά, «ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς». Και πως θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς, διαφορετικό το «υπόβαθρο» ενός καλλιτέχνη, διαφορετικό ενός διευθυντικού στελέχους. Εδώ ας θυμηθούμε αντίστοιχες δικές μας τραυματικές παλιότερες εμπειρίες.
Επιπρόσθετα πιστεύω ότι η καλλιτεχνική διεύθυνση δεν πρέπει να εμπλέκεται στις παραγωγές. Η καλλιτεχνική διεύθυνση οφείλει να εισηγείται ρεπερτόριο και βασικούς συντελεστές και η ευθύνη της να τελειώνει εκεί. Δε μπορεί να μπαίνει σε καμιά περίπτωση στην ίδια τη διαδικασία της παραγωγής.
Η εμμονή του ΥΠΠΟΑ στο συγκεκριμένο μοντέλο διαχείρισης των ΔΗΠΕΘΕ ήταν και η αιτία της υποβάθμισής τους. Αν αναρωτιέστε για την «πηγή» αυτής της εμμονής, μα η πρόσβαση των σκηνοθετών αλλά και των ηθοποιών στα του ΥΠΠΟΑ, που επέβαλλαν το συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης στην προσπάθεια τους να διασφαλίσουν τα δικά τους δεδομένα.
Με όλα αυτά η πολιτική διοίκηση τόσο του Δήμου όσο και του ΔΗΠΕΘΕ δε μπορεί να κάνουν ότι δε βλέπουν και δεν ακούν τίποτα, ενώ έχουν στα χέρια τους απτά αποτελέσματα της διαχείρισης.
Ας μας εξηγήσει η διοίκηση και αναφέρομαι στην πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ, σε τι αποσκοπούσε η συμπαραγωγή των Τρωάδων από τη στιγμή που μας κόστισε πάνω από 23.000 € για μια μοναδική παράσταση στη Βέροια, όταν μάλιστα το κοινό του Δήμου μας πλήρωσε εισιτήριο, ενώ η ίδια παράσταση δόθηκε δωρεάν λίγο πιο μακριά από εδώ ! Ας την αγοράζαμε έτοιμη και ας την προσφέραμε δωρεάν στο θεατρόφιλο κοινό του δήμου μας, πολύ πιο φθηνά θα μας στοίχιζε. Δεν καταλαβαίνω με ποια κριτήρια αποφασίστηκε η συμμετοχή σε μια παραγωγή, με προγραμματισμό μόλις έξι παραστάσεων σε Θεσσαλονίκη και δύο στην Ημαθία. Τελικά πληρώνουμε ακριβά τις φωτογραφίες, τις συνεντεύξεις και τον εμπλουτισμό των βιογραφικών.
Ας μας εξηγήσουν επίσης το οικονομικό φιάσκο της παιδικής σκηνής – ο “Δράκος”. Με θεωρητικά διασφαλισμένο κοινό – μαθητές από τρεις νομούς – πως τα κατάφεραν και μπήκαν μέσα από την παραγωγή 40.000 €;
Για τις «ανθισμένες ροδακινιές» τι να πούμε, 65.000 € ζημία !!! Και ας μη τα ρίξουν στον ιο, που μάλλον έσωσε την κατάσταση από τα πολύ χειρότερα, ναι υπάρχουν και αυτά ! Στις δέκα (;) παραστάσεις που δόθηκαν, αν υπολογίζω σωστά, υπήρχε μέσος όρος δέκα εισιτηρίων.
Και παρακαλώ αναλογιστείτε. Με το ίδιο ποσό που το ΔΗΠΕΘΕ δαπάνησε σε τρεις παραγωγές, η ΚΕΠΑ καλύπτει όλες τις δράσεις μιας πλήρους περιόδου, κύριε Δήμαρχε. Δωρεάν ανοικτές δράσεις τοπικής, περιφερειακής, εθνικής αλλά και διεθνούς εμβέλειας (εύηχη, διεθνές φεστιβάλ κιθάρας, διεθνές φεστιβάλ κουκλοθεάτρου, πανελλήνια συνάντηση χορού, εκπαιδευτικά προγράμματα και τόσα άλλα, όπου σημειωτέον συμμετέχει πολλαπλάσιο κοινό τόσο από το δήμο μας όσο και από την ευρύτερη περιφέρεια), διασφαλίζοντας μια συνεχή πολιτιστική παρουσία στην πόλη, κατατάσσοντας την στην πρωτοκαθεδρία των πολιτιστικά ενεργών περιφερειακών ελληνικών πόλεων. Βέβαια εσείς αυτό μπορεί να το αγνοείτε και κάποιοι συνεργάτες σας μάλιστα να το απαξιώνουν και να το πολεμούν, αλλά η πανελλήνια αναγνώρισή μας είναι δεδομένη. Τελικά κανείς προφήτης στον τόπο του.
Και επειδή ακούω συνέχεια τον όρο «παραγωγή» και κάποιους να μέμφονται την ΚΕΠΑ που φιλοξενεί έτοιμες παραγωγές και τις προσφέρει σχεδόν στο σύνολο τους δωρεάν στο κοινό της περιοχής μας, αναρωτιέμαι. Δηλαδή να πληρώνουμε πολλαπλάσιο κόστος για μια παραγωγή, αλλά να είναι δική μας!
Τι μεγαλομανίες είναι αυτές; Κολυμπάμε στο χρήμα και δεν το πήραμε χαμπάρι;
Ενδεικτικά να θυμίσω την παρουσία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Χώρο Τεχνών με σολίστα τον Λεωνίδα Καβάκο και με εισιτήριο 20 €, όταν η αντίστοιχη τιμή για την ίδια συναυλία το αντίστοιχο εισιτήριο στην Αθήνα ήταν 80 €, με μια συνολική συμφωνία που τόσες άλλες ελληνικές πόλεις τη ζήλεψαν κυριολεκτικά.
Αποτελεί ευθύνη των διοικούντων να διαχειριστούν τα χρήματα που τους αναλογούν με τρόπο ορθολογικό και με τη μέγιστη δυνατή απόδοση. Και είναι ευθύνη σας κ. Δήμαρχε η ύπαρξη δύο δημοτικών πολιτιστικών φορέων, που εκ των πραγμάτων μπαίνουν σε μια «ανταγωνιστική» διαδικασία. Και κατανοώ την αγωνία του ΔΗΠΕΘΕ να προσπαθεί να θεμελιώσει την παρουσία του με δράσεις που άπτονται αντικειμένων της ΚΕΠΑ όπως κινηματογράφος, «θεατρικό» τραγούδι, «θεατρική» φωτογραφία κλπ. Και εσείς «απολαμβάνετε» αυτό το στείρο ανταγωνισμό προσδοκώντας ίσως στην πολιτική απαξίωση των προέδρων τους, από τη στιγμή που δημιουργείτε προϋποθέσεις αναίτιων προστριβών μεταξύ τους.
Και η πλάκα είναι ότι αυτοί που έχουν την ευθύνη όλων αυτών κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν και μάλιστα πάνε να βγούνε και από πάνω, «διυλίζουν τον κώνωπα αλλά καταπίνουν την κάμηλο» με τόση ευκολία!
Προσοχή δεν θέτω εν αμφιβόλω την επαγγελματική διάσταση που οφείλει να έχει το ΔΗΠΕΘΕ, θέτω εν αμφιβόλω τη διαχειριστική του ικανότητα, όταν μάλιστα αυτή την αδυναμία την πληρώνουμε αδρά και λυπάμαι που κανείς δε νοιάζεται.
Και υπάρχει λύση;
Και βέβαια και την έχουμε πει τόσες φορές, αλλά ας την επαναλάβουμε μπας και συγκινηθεί κάποιος. Με τη συγχώνευση των πολιτιστικών φορέων του δήμου μας, ο σχεδιασμός και η εξειδίκευση των δράσεων με συνυπολογισμό όλων των παραμέτρων τελικά θα είναι ευθύνη της γενικής διεύθυνσης που θα ελέγχεται από μια διοίκηση.
Και μη ρωτάτε γιατί δεν προχωρά αυτή η ιστορία, μα για έναν απλό λόγο. Θα χαθεί μια έμμισθη θέση προέδρου και δεν είναι καιρός για τέτοια. Ε όχι και να χαλάσουν πολιτικές συνεργασίες για αυτό το λόγο!
Γιάννης Καμπούρης
Βέροια 25 Οκτωβρίου 2020
* Ο Γιάννης Καμπούρης είναι τέως Διευθυντής της ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας
//
