του Στέργιου Καλπάκη

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη συγκροτήθηκε με στόχο ν’ αποτελέσει μία εναλλακτική, προοδευτική και μεταρρυθμιστική πρόταση στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Για να είναι όμως δύναμη «κρίσιμη, χρήσιμη κι ευρωπαϊκή», όπως έλεγε κι ένα προεκλογικό της σύνθημα, θα πρέπει από εδώ και πέρα να κινηθεί ως εξής:

  1. Πέρα από το ικανοποιητικό ποσοστό που έλαβε στις εκλογές (6,28%) πρέπει να προβληματιστεί για τις χαμηλές επιδώσεις στις νέες ηλικίες, στους φοιτητές, στους άνεργους και στις λαϊκές γειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων.
  2. Δεν μπορεί να κουνάει ελιτίστικα το δάχτυλο του αντιλαϊκισμού στους φτωχούς, σε αυτούς που δεν έχουν δουλειά, στους ανασφάλιστους, σε αυτούς που έχασαν τις επιχειρήσεις τους και σ’ αυτούς που μεταναστεύουν, χωρίς ταυτόχρονα να παρουσιάζει ρεαλιστικές προτάσεις για την επίλυση των προβλημάτων τους.
  3. Πρέπει να εγκαταλειφτεί η προσπάθεια πλήρους δικαίωσης των πεπραγμένων της -πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ- πενταετίας, κυρίως από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι μετά από πέντε χρόνια κρίσης ακόμα συζητάμε για αλλαγή του πολιτικού συστήματος και του εκλογικού νόμου, για περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, για αποπολιτικοποίηση του κράτους, για πάταξη της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, της διαπλοκής κ.α. σημαίνει ότι κάποιοι δεν τα έκαναν όταν έπρεπε. Η στήριξη τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας αλλά και άλλων ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται μόνο στην κυριαρχία του στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό, οφείλεται και στην αναξιοπιστία, τη μεταρρυθμιστική κόπωση και την απροθυμία, από τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειριστήκαν τα δύο πρώτα μνημόνια -του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου- να διαμορφώσουν συνθήκες υγιούς επιχειρηματικότητας στη χώρα και ως εκ τούτου να συγκρουστούν με ομάδες συμφερόντων και τμήματα των κυρίαρχων επιχειρηματικών ελίτ που δρουν παρασιτικά. Εξάλλου, τα νούμερα της ανεργίας είναι αμείλικτα για όσους διεκδικούν δικαίωση μετά την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ.
  4. Πρέπει να εγκαταλειφθεί επίσης η λογική του ενδιάμεσου χώρου, του άνευρου κέντρου ή όπως αλλιώς παρουσιάζεται. Με δεδομένο ότι ζούμε σ’ έναν κόσμο συνεχώς διευρυμένων κοινωνικών ανισοτήτων και η διάκριση της αριστεράς από τη δεξιά υφίσταται επίκαιρη, η προσπάθεια που γίνεται πρέπει να τοποθετηθεί στα αριστερά, ως εναλλακτική προς αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, αριστερή, μεταρρυθμιστική και φιλοευρωπαϊκή πρόταση, με στόχο την στήριξη της πλειοψηφίας των προοδευτικών ψηφοφόρων. Πουθενά στην Ευρώπη τα σοσιαλιστικά ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν είναι κέντρο ή ενδιάμεσος χώρος, αντιθέτως παντού αποτελούν τους ισχυρούς πόλους της αριστεράς.
  5. Τέλος, η σχέση των δυνάμεων που συγκροτούν τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία) πρέπει να διέπεται από τρίπτυχο, α) τήρηση της προγραμματικής συμφωνίας, β) ανάδειξη αυτού ακριβώς του προγραμματικού χαρακτήρα της συνεργασίας και γ) εμβάθυνσή της με επεξεργασία συγκεκριμένων, ρεαλιστικών, προοδευτικών προτάσεων στην κατεύθυνση της παραγωγικής ανασυγκρότησης μέσω της διαμόρφωσης κατάλληλου περιβάλλοντος για την ιδιωτική πρωτοβουλία και της μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων μέσω ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κράτος παροχής ποιοτικών υπηρεσιών υγείας,  παιδείας και ασφάλισης. Οι ιδέες και το πρόγραμμα οφείλουν να καθορίσουν την παρουσία της στο κοινοβούλιο και στο δημόσιο διάλογο, αυτές είναι που θα κρίνουν και τις ευρύτερες συνεννοήσεις και συνεργασίες των δυνάμεων της κεντροαριστεράς.

Στέργιος Καλπάκης

Μέλος της Κ.Ε της Δημοκρατικής Αριστεράς