Η κοινή παραδοχή των μονομάχων ότι η τηλεμαχία της προηγούμενης εβδομάδας οδήγησε σε “φιάσκο”, οδήγησε τελικώς τους προέδρους του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ σε αυτοκριτική που έπιασε τοπο: Η τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ των κκ Τσίπρα- Μεϊμαράκη, δεν θύμισε σε τίποτα και κανένα άλλο debate όλων των προηγούμενων ετών.

Ζωηροί διάλογοι, άμεσες εικόνες, έντονοι διαξιφισμοί, σφοδρές συγκρούσεις, ειρωνεία, πλάκα, πλατιά χαμόγελα εναλάσσονταν με σφιγμένα πρόσωπα, με λίγα λόγια, το σκηνικό που στήθηκε για να αντιπαρατεθούν οι δύο αρχηγοί, ήταν σχεδόν ιδανικό.

Απευθύνονταν ο ένας στον άλλο σχολιάζοντας, επικρίνοντας, ζητώντας διευκρινίσεις για τις απαντήσεις ενός εκάστου και παρότι αμφότεροι επιδόθηκαν σε χτυπήματα “κάτω από τη ζώνη”, το μεταξύ τους -πολιτικό- μέτρο δεν απωλέσθηκε ούτε στιγμή.

Επί της ουσίας κόντρες ασφαλώς και υπήρξαν. Σε βάθος συζητηση ωστόσο ούτε έγινε και ενδεχομένως και να ήταν αδύνατο υπό τις παρούσες συνθηκες να γίνει.

Ο κ. Τσίπρας επαναβεβαίωσε δια της επίδοσής του το αναμφισβήτητο επικοινωνιακό χάρισμα που διαθέτει ενώ ο κ. Μεϊμαράκης, εξετέλεσε, ως αποτιμά εν πρώτοις και το επιτελείο του, την αποστολή του: Να “περάσει” το μήνυμα συνεργασίας και ανάγκης για εθνική συνεννόηση στους ψηφοφόρους, χωρίς τερτίπια και υπεκφυγές.

Ήταν αφοπλιστική για παράδειγμα, η λακωνική και κοφτή απάντηση που έδωσε κληθείς να απαντήσει “τί θα κάνει η Ν.Δ με τον ΕΝΦΙΑ” ( δεδομένου δε πως ο εν λόγω φόρος θεωρείται ότι στοίχισε στην κυβέρνηση Σαμαρά τις εκλογές). Ο Πρόεδρος της Ν.Δ, απάντησε ορθά-κοφτά: “Δεν θα κάνουμε τίποτα”.

Ομοίως “τσωρτσιλικές” ήταν οι απαντήσεις που έδωσε σε όλα τα “αντιδημοφιλή” ερωτήματα που του τέθηκαν, πιάνοντας πιθανως το νήμα από εκεί που το άφησε ο Κώστας Καραμανλής στις εκλογές του 2009. Ήτοι στο δόγμα: Τάζω δάκρυα και ιδρώτα.

Ο τέως Πρωθυπουργός, ξαναβρίσκοντας την ενάργεια που έδειχνε να έχει χάσει στο προηγούμενο debate, συνέχισε να ξετυλίγει τον μίτο του κατά ΣΥΡΙΖΑ αφηγήματος: Ματώσαμε, μάθαμε, δώστε μας την ευκαιρία να ολοκληρώσουμε το έργο μας.

Και αν σε κάποιους, η ολοκλήρωση του έργου που άφησε ημιτελές η κυβέρνηση Τσίπρα ηχεί σαν …απειλή, στη δεξαμενή των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι φλερτάρουν με την αποχή, ενδεχομένως και να έπιασε τόπο.

Ο κ. Τσίπρας άλλωστε δεν εξέπληξε με το αφήγημά του. Παραμένει παγίως το ίδιο από την αρχή κιόλας της προεκλογικής περίοδου. Δεν εξέπληξε καν η επιλογή του να κάνει άνοιγμα στους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους επικαλούμενος ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή: “Το άλλο όνομα των λαθών μας είναι η εμπειρία”.  Άλλωστε και κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του Ιανουαρίου, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε κλείσει το μάτι επανειλημμένως στο “καραμανλικό” κοινό.

Το ζήτημα των συνεργασιών, είναι ίσως το μοναδικό θέμα στο οποίο ο κ. Τσίπρας με κάθε του δημόσια παρέμβαση φαίνεται να “εμπλουτίζει” τις απαντήσεις του. Ξεκαθάρισε και πάλι πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τη Ν.Δ μεν, υπηρετώντας μέχρι τέλους τη στρατηγική που έχει χαράξει περί “νέου και παλιού”, αλλά δεσμεύτηκε πως θα αναζητήσει ευρύτερες συναινέσεις προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση στις 21 Σεπτεμβρίου. Όπερ σημαίνει ότι έστω και με βήμα σημειωτόν, προσεγγίζει τα κόμματα του “κέντρου”.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ δεν αιφνιδίασε με την επιλογή του να επιμείνει στην ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας, εμφανίζοντας εαυτόν και το κόμμα του ως εγγυητή της πολιτικής σταθερότητας της χώρας. Πέραν τούτου, για να αναδείξει ότι πέραν του “αμπαλάζ” αμφότερα πια τα δυο μεγάλα κόμματα δεν έχουν παρά να εφαρμόσουν τις ίδιες πολιτικές: Τα μέτρα του τρίτου μνημονίου τα οποία κομίστηκαν στην χώρα δια χειρός κυβερνήσεως Τσίπρα- Καμμένου.

Στα ενδιαφέροντα ενσταντανέ της βραδιάς, καταγράφεται πως παρότι κανείς από τους δυο δεν “έπαιξε” άμυνα, ουδείς διέπραξε το “μεγάλο λάθος”.

Το σχέδιο πάντως για την επόμενη ημέρα αμφότερων των διεκδικητών, δεν μας έχει ακόμη αποκαλυφθεί ούτε έξι μέρες πριν από τις κάλπες.

Της Νίκης Ζορμπά