“Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα”…κάπως έτσι θα μπορούσε να ονομάζεται η νέα ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν.

Το στόρι απλό και αρκετά πολυφορεμένο:

Σ΄ ένα αδιευκρίνιστο μέλλον το περιβάλλον έχει αρχίσει να καταστρέφεται και η τροφή να λιγοστεύει και το μόνο που μπορεί να σώσει τη Γη είναι το ταξίδι μιας ομάδας εξερευνητών στο χρόνο για να δουν αν υπάρχουν περιθώρια σωτηρίας σ’ έναν άλλο γαλαξία.

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα ΣΠΟΥΔΑΙΑ…

Το «Interstellar» δεν ξέρω αν σε λίγα χρόνια θα διεκδικεί ότι ήταν για τους παλαιότερους το 2001 η Οδύσσεια του διαστήματος αλλά σίγουρα θα είναι μια ξεχωριστή ταινία.

Ο τρόπος που βλέπει ο Νόλαν το σινεμά είναι κάτι το εντελώς μαγευτικό και συνάμα ανθρώπινο πάντα. Αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε σε σχεδόν όλα τα κινηματογραφικά του πονήματα. Έτσι και εδώ μέσα απ’ αυτό το εντυπωσιακά στημένο από κάθε άποψη ταξίδι σε γαλαξίες που ο ανθρώπινος νους δεν φαντάζεται, θέλει να μας φωτίσει και να δείξει την γήινη υπόσταση και τι είναι αυτό που μας κάνει να αγαπάμε ο ένας τον άλλο.

Πάντα ο Νόλαν οραματιζόταν ένα διαφορετικό τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τις ταινίες, μπορούμε να το δούμε και στην ταινία με τον Μακόναχι να κοιτάζει τα’ αστέρια ενώ ένα σύννεφο από σκόνη τον τριγυρίζει. Όλα αυτά βάλτε τα στον υπερθετικό βαθμό και θα έχετε ένα πραγματικά ΕΠΙΚΟ υπερθέαμα για το πώς βλέπουν ορισμένοι άνθρωποι το καινούργιο που απλά σε περιμένει κάπου για να το δεις. Απ’ τα λίγα κατά που βρήκα ήταν μόνο η διάρκεια και σε όρους που δεν καταλάβαινα.

Από θέμα ερμηνειών ο Μακόναχι είναι μεστός στο ρόλο του Κούπερ και αρχηγού της εξερευνητικής ομάδας, με την Αν Χάθαγουεϊ να τον συνοδεύει. Το καστ συμπληρώνει επίσης η Τζέσικα Τσαστέιν που γι’ άλλη μια φορά είναι καταπληκτική καθώς και ο Μ. Κέην. Τη μουσική υπογράφει ο Γερμανός Χανς Τσίμερ.

Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν

Σενάριο: Κρίστοφερ Νόλαν – Τζόναθαν Νόλαν

Πρωταγωνιστούν: Μάθιου Μακόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσαστέιν, Μάικλ Κέην, Ματ Ντέημον, Κέισι Άφλεκ

του Γιάννη Βανταράκη