Τέλη Ιούνη 2011, η Αmy Winehouse ακυρώνει την ευρωπαϊκή της περιοδεία, μετά από μια τραγική εμφάνιση στη Σερβία, μεθυσμένη αρκετά ώστε να μην θυμάται τους στίχους των κομματιών της.

Ένα μηνά μετά, σαν σήμερα δηλαδή, 23 Ιουλίου 2011, ο bodyguard της την βρίσκει νεκρή στο διαμέρισμά της στο Λονδίνο. Ήταν μόλις 27 χρονών.

Ο θάνατός της αποδόθηκε σε ατύχημα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν τυχαίος. An accident waiting to happen, θα το χαρακτήριζαν οι συμπατριώτες της. Μπορεί να μην ήταν εκείνο το Σάββατο, ίσως να ήταν την επόμενη μέρα ή την επόμενη βδομάδα. Απλά ζήτημα χρόνου. Όσο αναμενόμενος και αν ήταν ο θάνατός της το σοκ αυτής καθαυτής της είδησης ήταν τεράστιο.

Όχι μόνο για τους αφοσιωμένους φαν της αλλά για όλη την κοινή γνώμη. Μια νεαρή γυναίκα στα καλύτερα της χρόνιας, στο pick της καριέρας της. Μια τραγουδίστρια με τεράστιο ταλέντο που έγινε τρομερά δημοφιλής, δεν άντεξε την πίεση και κατέφυγε στις καταχρήσεις για ν’ αντιμετωπίσει τους προσωπικούς της δαίμονες. Φυσικά και δεν τα κατάφερε.

Πολύ πριν από αυτή, σπουδαιότεροι μουσικοί από εκείνη, οδηγήθηκαν με αντίστοιχους τρόπους στην αυτοκαταστροφή. Ένα φαινόμενο δυστυχώς που επαναλαμβάνεται σε όλη της ιστορία της ποπ μουσικής με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Ήδη από το πρώτη της άλμπουμ, Frank (ευθεία αναφορά στον Sinatra τον αγαπημένο του πατέρα της που της τραγουδούσε όταν ήταν μικρή) φάνηκε το ταλέντο της και οι δυνατότητες που είχε. Κανένας δεν είχε προβλέψει όμως την τεράστια επιτυχία που θα είχε το δεύτερό της άλμπουμ Back To Black το οποίο θα καθόριζε την καριέρα της σε μεγάλο βαθμό. Βασισμένη στη τζαζ αλλά και στα girl groups των 60’s η Αmy Winehouse έγραψε μερικά από τα πιο δημοφιλή κομμάτια της τελευταίας δεκαετίας σε ένα άλμπουμ που γνώρισε αποθεωτικές κριτικές σε όλο τον κόσμο και κέρδισε αρκετά βραβεία.

“Ο θάνατός της αποδόθηκε σε ατύχημα από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν τυχαίος. An accident waiting to happen, θα το χαρακτήριζαν οι συμπατριώτες της.”

Από κει και ύστερα όλα πήγαν λάθος. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο λιγότερο ασχολούνταν με την μουσική της ενώ μια σειρά κακών επιλογών την οδήγησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής ανάμεσα στα ναρκωτικά, το αλκοόλ, τους φακούς των παπαράτσι ακόμα και στην φυλακή Το 2011 προσπάθησε να γυρίσει τα πράγματα προς την μεριά της.

Επισκέφτηκε κέντρα αποτοξίνωσης ενώ υπήρχε η φημολογία ότι δούλευε σκληρά στο καινούργιο της άλμπουμ. Μια περιοδεία σχεδιάστηκε με την επιστροφή της αλλά ο εθισμός της στις καταχρήσεις ήταν ήδη πολύ βαθύς και μην ανατρέψιμος. Στην είδηση του θανάτου της κανείς δεν μίλησε για όλα αυτά που κατάφερε, αλλά για όλα αυτά που θα μπορούσε να κάνει στο μέλλον.

Το χαμένο potential, τα κομμάτια που δεν έγραψε ποτέ, το ταλέντο που έμεινε ανεκμετάλλευτο. Ακόμη μία αναφορά στους “καταραμένους” μουσικούς. Ακόμη ένα άδοξο τέλος.

Πηγή: allaboutmusic.gr