Ότι θα βγαίναμε στις αγορές ήταν γνωστό εδώ και μερικές εβδομάδες. Η επιστροφή μας στην αγκαλιά των διεθνών επενδυτικών οίκων δεν πιστοποιεί το τέλος της κρίσης, αλλά είναι ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, υπήρξαν γεγονότα που παραλίγο να τινάξουν στον αέρα αυτή την προσπάθεια. Απ΄ ό,τι φαίνεται το λεγόμενο λόμπι της δραχμής έπαιξε δυνατά τα χαρτιά του. Ίσως όχι όλα…

Δεν δημοσιεύσαμε μία ανάλογη τοποθέτηση τις προηγούμενες ημέρες, πριν την “έξοδό” μας στις αγορές,  επειδή αυτή η οπτική στα γεγονότα θα μπορούσε να παρεξηγηθεί.

Η παρουσία Μπαλτάκου στην κυβέρνηση ήταν μία βραδυφλεγής βόμβα που κάποια στιγμή ήταν βέβαιο ότι θα έσκαγε. Όπως και συνέβη. Αυτό δεν αποτελεί, φυσικά, ευθύνη αυτών  που πυροδότησαν την εκρηκτική ύλη, αλλά εκείνων που φρόντισαν να διατηρούν μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου τα εύφλεκτα υλικά.

Πάμε όμως να δούμε τα πράγματα με μία πιο προσεκτική ματιά:  Η Ελλάδα ετοιμαζότανε να βγει στις αγορές και τότε διάλεξαν κάποιοι να μετατρέψουν το μπαρ σε ρινγκ. Τυχαίο; Μπορεί! Πιστεύουμε, πάντως, πως όχι.

Στο χτεσινό άρθρο του κ. Ράπτη γίνεται ευρύτατη αναφορά στις σχέσεις της σημερινής ηγεσίας της Ρωσίας με ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη. Και σημειώστε ότι υπήρξε και σχετικό δημοσίευμα στις 25 Μαρτίου στην “βίβλο” του κόσμου της διπλωματίας, στην ιστοσελίδα της γνωστής επιθεώρησης Foreign Affairs που εκδίδει το αμερικανικό Council on Foreign Relations.

Θα ήταν πολύ χοντροκομμένο να υποστηρίξει κανείς ότι η υπόθεση Μπαλτάκου βγήκε στον αέρα στα πλαίσια κάποιου σχεδίου αποσταθεροποίησης από την Ρωσία. Στηριζόμενος σε ενδείξεις, όπως το κανάλι δημοσιοποίησης του βίντεο ή ένα δημοσίευμα. Αλλά το να απαιτεί να μάθει περισσότερα για τις σχέσεις της Ρωσίας με οργανώσεις τύπου Χρυσής Αυγής, αυτό είναι λογικό. Όπως κι αν η Χρυσή Αυγή έχει χρηματοδοτηθεί από ρωσικά κεφάλαια.

Επίσης, έκανε μεγάλη εντύπωση η προσπάθεια που επιχειρήθηκε από συγκεκριμένα κέντρα να στηριχτεί ο ρωσικός επεκτατισμός στην Κριμαία. Τόσο πάθος δεν είχαμε συναντήσει ούτε για τα ελληνικά συμφέροντα. Λες κι έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα κι έπρεπε να λύσουμε και τα προβλήματα των πολιτών της Κριμαίας…

Το τι ακριβώς συνέβη θα το μάθουμε σύντομα. Όταν συμπληρωθούν κι άλλα κομμάτια του παζλ. Σε αυτές τις περιπτώσεις σημασία έχει να διαπιστώσει κανείς ποιος κερδίζει από ένα τόσο “μεγάλο παιγνίδι”. Ακολουθώντας την ροή του χρήματος μπορεί να βρει και την αλήθεια.  Αυτό πάντως που μας ενδιαφέρει και πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι υπάρχει ένα γεωπολιτικό παιγνίδι σε εξέλιξη.

Το άλλο που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα λόμπι που υποστηρίζει την επιστροφή μας στην δραχμή.  Αλήθεια, έχει ελέγξει κανείς αν αυτό το λόμπι λειτουργεί υπέρ ή εναντίον των συμφερόντων της χώρας;  Γιατί η ελληνική Δικαιοσύνη δεν τους έχει αγγίξει, παρά το γεγονός ότι έχουν ανοικτά απειλήσει τους αντιπάλους τους ακόμη και με κρεμάλα; Ποιά είναι αυτά τα κυκλώματα που δεν τολμά κανείς να συγκρουστεί μαζί τους;

Ο υιός Μπαλτάκου ένιωσε προδομένος και έσπευσε να λύσει τις διαφορές του στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Επειδή, κατά τον πατέρα του έχει κώδικα τιμής και είναι κομάντος. Εμάς μας φάνηκε σαν να είχε παρεξηγηθεί με τα φιλαράκια του. Αλήθεια, ποιός ήταν αυτός που ήταν δίπλα στον πρωθυπουργό τόσο καιρό; Από τι “προδόθηκε”;

Είναι εύκολο όταν ασχολείται κανείς με τόσο σκοτεινές υποθέσεις να κινδυνεύει να εκπέσει στα επίπεδα της συνωμοσιολογίας. Γι΄ αυτό και είναι χρήσιμα τα όσα σχετικά δημοσιεύονται σε ξένα έντυπα εγνωσμένου κύρους. Το παρήγορο, πάντως,  είναι ότι η κοινωνία δείχνει να είναι περισσότερο υποψιασμένη απ΄ ότι ίσως θα περίμεναν  κάποιοι! Το κλίμα αποσταθεροποίησης δεν πέρασε. Όχι αυτή την φορά.

Θανάσης Μαυρίδης

Πηγή: capital.gr