του Γιάννη Βανταράκη
Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει πολλά κομμάτια, τα οποία μπορεί να αναδείξει, ένα από αυτά ήταν οι ρόλοι των “κακών”, οι οποίοι με την πάροδο των χρόνων ξεχώρισαν και κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία του στιγματίζοντας τους ηθοποιούς που τους υποδύονταν κάθε φορά. Αυτοί οι ηθοποιοί ταυτίστηκαν με τους κακούς και έμειναν στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου μέχρι και σήμερα ως οι φερόμενοι κακοί, οι οποίοι έφερναν πάντα εμπόδια στους πρωταγωνιστές. Στην κανονική τους ζωή όμως ήταν αρκετά ήρεμοι και καλοσυνάτοι άνθρωποι. Ορισμένα από τα πιο γνωστά ονόματα είναι:
Ο γλυκύτατος Σπύρος Καλογήρου, τον οποίο τον θυμόμαστε συνήθως να προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά της Αλίκης Βουγιουκλάκη είτε όταν δεν το κατάφερνε τον θυμόμαστε να τις φέρνει πάντα εμπόδια. Αξέχαστη έχει μείνει η φράση του στην ταινία “Λόλα”, όπου υποδύεται έναν άνθρωπο της νύχτας να λέει στον Κούρκουλο “Είναι πολλά τα λεφτά Άρη”. Στην πραγματικότητα ο Σπύρος Καλογήρου ήταν ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος, με κρυφή του απασχόληση την γραφή ποιημάτων. Έφυγε από τη ζωή με αρκετά προβλήματα υγείας, ενώ ήταν παντρεμένος με την επίσης ηθοποιό, Ευαγγελία Σαμιωτάκη.
Ένα άλλο γνωστό πρόσωπο και όνομα και αυτός φερόμενος ως ο “κακός” του ελληνικού κινηματογράφου, είναι ο Ανέστης Βλάχος, ο οποίος γεννήθηκε 1934 και σπούδασε στην ανωτέρα σχολή κινηματογράφου- θεάτρου του Σταυράκου το 1954. Κέρδισε αρκετές διακρίσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1964 και το 1974 για τις ταινίες “Με την λάμψη στα μάτια” και «Κιέριον». Πρόσφατα σε συνέντευξη του μίλησε για τις δυσκολίες που περνάει στα 80 χρόνια του αλλά και για την νοσταλγία του για το θεατρικό σανίδι.
Επίσης, στην παραπάνω κατηγορία ανήκει και ο Δημήτρης Μπισλάνης, ο οποίος έγινε γνωστός σε ρόλους “κακού” αλλά και μεγάλου αδερφού που η αδερφή του συνήθως ερωτεύεται άνδρες που ο ίδιος δεν εγκρίνει. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην δραματική σχολή του ελληνικού ωδείου. Πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ταινία “Μερικοί το προτιμούν κρύο”. Απεβίωσε το 1977 στη Γερμανία.
Κλείνοντας με τους άνδρες ηθοποιούς θα προσθέσω τον Γιώργο Μούτσιο, ο οποίος έπαιξε πολλές φορές το ρόλο του κακού αριστοκράτη αλλά και του Γερμανού Λοχαγού. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1932, ενώ σπούδασε θέατρο, μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο. Το 1960 τραγούδησε τη μουσική του Μ. Χατζηδάκη στις “Όρνιθες του Αριστοφάνη”. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε πάνω από 50 ταινίες. Απεβίωσε το 2012 σε ηλικία 80 ετών.
Για το τέλος άφησα μια μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου την Τασσώ Καββαδία. Γεννημένη στην Πάτρα, σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, δίπλα στον Κάρολο Κουν. Ερμήνευσε ρόλους, της κακιάς πεθεράς, αδερφής και μάνας. Ενώ συμμετείχε και σε πολλές ξένες παραστάσεις. Απεβίωσε το 2010.
Αυτό ήταν ένα μικρό αφιέρωμα στους κακούς που αγαπήσαμε στον ελληνικό κινηματογράφο, σε ηθοποιούς που με τις ερμηνείες τους τον ανέδειξαν και έβαλαν ένα λιθαράκι στην ιστορία του.
