Οι παραγωγοί βαμβακιού ανησυχούν έντονα. Η ζήτηση βαμβακερών ρούχων υποχωρεί τελευταία συνεχώς, ενώ την ίδια ώρα τα συνθετικά υφάσματα αποκτούν πλέον τον πρώτο ρόλο στην διεθνή αγορά.
Εδώ και δεκαετίες το βαμβάκι βρίσκεται σε υποχώρηση. Ενώ πριν από 50 χρόνια περίπου τα μισά ρούχα που πωλούνταν ήταν βαμβακερά, το ποσοστό έχει μειωθεί σήμερα σε λιγότερο από 30%. Οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στα συνθετικά ρούχα.
Στην 32η Διεθνή Διάσκεψη για το Βαμβάκι που ολοκληρώνει τις εργασίες της σήμερα στην Βρέμη της Γερμανίας, ο επικεφαλής της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής Βαμβακιού (ICAC) Χοσέ Σέτε δηλώνει στην DW ότι «η ζήτηση βαμβακιού δεν είναι αυτή που επιθυμούμε. Οι συνθετικές ίνες έχουν πολλά τεχνολογικά πλεονεκτήματα και παράλληλα είναι εύκολη η επεξεργασία τους».
Τα πλεονεκτήματα των συνθετικών
Από την 32η Διεθνή Διάσκεψη για το Βαμβάκι στη Βρέμη
Η παραγωγή συνθετικών ινών είναι ευκολότερη από ότι του βαμβακιού, μιας και είναι ανεξάρτητη από τις καιρικές συνθήκες και δεν απαιτεί καλλιέργεια. Οι καλλιέργειες βαμβακιού καλύπτουν σήμερα το 2,5% των εκτάσεων παγκοσμίως. Η τάση τα συνθετικά ρούχα να ξεπερνούν σε πωλήσεις τα βαμβακερά δεν περιορίζεται ωστόσο μόνο στις αγορές των αναπτυγμένων χωρών. Παρατηρείται και σε χώρες όπως η Κίνα, όπου η ζήτηση για συνθετικά ρούχα είναι ακόμα μεγαλύτερη από ότι στη Δύση.
Εκατομμύρια άνθρωποι ζουν από το βαμβάκι
Η παραγωγή βαμβακιού έφθασε τα τελευταία χρόνια στα 25 εκατομμύρια τόνους. Εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν από το βαμβάκι ανησυχούν ωστόσο για το μέλλον. «250 με 300 χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται σε παγκόσμιο επίπεδο στην παραγωγή βαμβακιού. Σε αυτούς όμως πρέπει να προσθέσουμε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, συμπεριλαμβάνοντας ακόμα και εκείνους που πωλούν βαμβακερά στα καταστήματα», λέει ο Φριτς Γκρόμπιεν, πρόεδρος του χρηματιστηρίου Βαμβακιού και συνδιοργανωτής της Διάσκεψης.
Παιδική εργασία σε καλλιέργειες βαμβακιού στην Ακτή του Ελεφαντοστού
Ήδη από την αρχή της Διεθνούς Διάσκεψη για το Βαμβάκι οι συμμετέχοντες επέκριναν την παιδική εργασία στην παραγωγή βαμβακιού. «Είναι απαράδεκτο να μαζεύουν βαμβάκι παιδιά ή άτομα που κάνουν καταναγκαστική εργασία, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στο Ουζμπεκιστάν», λέει ο Μπερντ Χίντσμαν από το δίκτυο Ινκότα, μια οργάνωση αναπτυξιακής πολιτικής με έδρα το Βερολίνο. Μαζί με ομοϊδεάτες του προσέγγισε τους περίπου 500 συμμετέχοντες της Συνόδου που προέρχονταν από σχεδόν 40 χώρες, αναζητώντας λύσεις για τις άθλιες συνθήκες παραγωγής βαμβακιού σε πολλές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. «Η ευθύνη βαραίνει κυρίως τις εταιρίες ρουχισμού, που είναι οι πρώτες που κερδίζουν από τα φθηνά εργατικά χέρια», υπογραμμίζει ο Μπερντ Χίντσμαν.
Andreas Becker / Στέφανος Γεωργακόπουλος
dw.de
Πηγή: paseges.gr
