Από μια καθαρά προσωπική ματιά, μπορώ να πω ότι δεν  πέτυχε ιδιαίτερα το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή στη Βέροια, όχι από την πλευρά του καταναλωτικού κοινού το οποίο βγήκε και ψιλοψώνισε αλλά από την πλευρά των καταστηματαρχών (σημειώνοντας ότι ο Εμπορικός Σύλλογος της πόλης έθεσε το άνοιγμα των καταστημάτων στην ευχέρεια του εκάστοτε εμπόρου).

Μια βόλτα τη χθεσινή ημέρα, Κυριακή 3/11, στην πεζοδρομημένη αγορά της πόλης μας, έδειξε ότι άνοιξαν κατά κύριο λόγο καταστήματα στις 2-3 κεντρικούς οδούς, Πρ.Ηλία-Ιπποκράτους-Π.Τσαλδάρη και σε κάποιες μικρότερες, σχεδόν “σκόρπια”. Mόλις το 10% των καταστημάτων άνοιξε από όλη την αγορά της πόλης και ο κόσμος σαφώς και επισκέφθηκε κάποια από αυτά διότι αποτελεί κάτι πρωτόγνωρο για όλους. Δεν έγινε ο Πανικός όπως στα μεγάλα αστικά κέντρα τα οποία άνοιξαν όλα με γενική και ομόφωνη απόφαση αλλά και πάλι ο κόσμος (όσος έμεινε στη Βέροια και δεν πήγε Θεσσαλονίκη) βγήκε στην αγορά και ένα ποσοστό αυτού “ψιλο-ψώνισε”.

Να σημειωθεί επίσης, ότι την Κυριακή 3/11 σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι ο κόσμος είχε τη δυνατότητα να ψωνίσει και σε τιμές προσφορών και εκπτώσεων. Όσοι λοιπόν ψώνισαν ίσως και να το έκαναν για να προλάβουν νούμερο σε κάτι το οποίο είχαν “βάλει στο μάτι από καιρό”.

Δεν μπορώ να μην σχολιάσω όμως το ότι πολλοί καταστηματάρχες αμφιταλαντεύθηκαν χθες (με τη συνείδηση τους νομίζω περισσότερο), διότι δεν είχαν σκοπό να ανοίξουν αλλά όταν είδαν ότι ο διπλανός άνοιξε, το άνοιξαν το μαγαζί τους τελικά… είτε πάλι το αντίθετο.

Η Κυριακή που μας πέρασε αποτέλεσε τουλάχιστον για τη Βέροια ένα γερό τεστ, αρκετά καλό για την επαρχία. Ήταν ένα πείραμα το οποίο θα δείξει το δρόμο για τις επόμενες Κυριακές. Αποδείχθηκε όμως για ακόμα μια φορά ότι αν δεν υπάρχουν λεφτά….. και Κυριακή να ανοίξουν τα μαγαζιά…ένα και το αυτό!

Της Λένας Μαρκογιαννάκη