Μία διαφορετική οπτική στις έννοιες της «ανάπτυξης» και της «βιώσιμης οικονομίας» από αυτές που μέχρι τώρα προωθούνται από την κυβέρνηση και το υπάρχον οικονομικό μοντέλο, προτείνει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς, στην παρουσίαση του συνολικού σχεδίου της «Όραμα για ζωντανή οικονομία, στην Ελλάδα της κρίσης».

mondo_maniΟι άξονες που κινείται η WWF αφορούν την προστασία και αξιοποίηση του «οικολογικού θησαυροφυλακίου» της Ελλάδας, δηλαδή της πλούσιας φύσης της, και την ευημερία των ανθρώπων, όπου αν αξιοποιηθούν κατάλληλα οι φυσικοί πόροι και τα κίνητρα για «κοινωνική οικονομία» θα μπορούσαν να αναζωογονήσουν την ελληνική οικονομία.

Όπως υπογράμμισε η υπεύθυνη πολιτικής για το περιβάλλον στη WWF, Θεοδότα Νάντσου, αυτό προϋποθέτει μία «ζωντανή πολιτεία» με μακρόχρονη κοινωνική και οικονομική πολιτική και αποτελεσματική διακυβέρνηση, που θα ελέγχεται και θα ακολουθεί τους νόμους.

Σύμφωνα με τη EUROSTAT, o πρώτος λόγος που επισκέπτονται οι τουρίστες μία χώρα είναι το φυσικό περιβάλλον της, ο δεύτερος είναι ο πολιτισμός της και ο τρίτος η διασκέδαση που προσφέρει. Η Ελλάδα έχει ένα μοναδικό σε βιοποικιλότητα και εναλλαγές τοπίο, όμως «αν κρίνουμε από το τελευταίο νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ που θα κατατεθεί στη Βουλή και ξεπουλάει το 15% της γης, επιτρέποντας συγχρόνως τη δόμηση σε προστατευόμενες περιοχές, η φύση αποτελεί αναλώσιμο προϊόν» τόνισε η κ. Νάντσου.

Αντί για μακροσκελή και μη αναστρέψιμα βλαβερά έργα για το περιβάλλον, η οργάνωση προτείνει περισσότερα μικρά, με τοπικό χαρακτήρα, που θα έχουν ανταποδοτικό όφελος στη κοινωνία. Εγκαταλελειμμένα χωριά θα μπορούσαν να αναστηλωθούν και να ξαναζωντανέψουν με τις ιστορίες και τους μύθους τους, σαν καταλύματα για επισκέπτες, όπως ο Γάβρος στην Καστοριά.

Για τα ποιοτικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της ελληνικής υπαίθρου θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δίκτυα διανομής. Όπως ανέφερε η κ. Νάντσου, τώρα πρέπει να πας στον χώρο παραγωγής τους να τα προμηθευτείς, ενώ με την κατάλληλη προώθηση και διανομή θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία κερδοφόρα επιχείρηση. Κοινοπραξίες, αποτελούμενες πχ από τους κατοίκους ενός χωριού, θα μπορούσαν να δραστηριοποιηθούν σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, άρδευσης, κλπ.

«Το κράτος δεν προωθεί την κοινωνική οικονομία και οι υφιστάμενοι νόμοι δημιουργούν περισσότερο προσχώματα, παρά λύνουν τα χέρια» τόνισε ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας.

Οι μεταρρυθμίσεις οφείλουν να εφαρμοστούν τόσο στην πρωτογενή παραγωγή, όσο και στον δευτερογενή τομέα, όπου η μεταποίηση, η βιομηχανία και η βιοτεχνία θα αξιοποιούν τα τοπικά προϊόντα που παράγονται. Να υπήρχε, για παράδειγμα, σχέδιο συνεργασίας της παραμελημένης δασοπονίας με τη βιομηχανία.

Οι μέχρι τώρα διάσπαρτες και ενεργοβόρες βιομηχανίες θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν σε υποδοχείς που υπάρχουν, αλλά μένουν ανεκμετάλλευτοι. Ποιοτικά τρόφιμα, «πράσινα» χημικά (πχ χρώματα), οικολογικά δομικά υλικά και οικολογική διαχείριση αποβλήτων, μπορούν να δώσουν ώθηση σε μία «ζωντανή» βιομηχανία για το παρόν και το μέλλον. «Επενδυτικοί νόμοι υπάρχουν, με εθνικό χρήμα, δηλαδή πληρώνουμε έτσι κι αλλιώς» υποστήριξε η κ. Νάντσου και πρόσθεσε: «Ας αναπτυχθεί, λοιπόν, η καινοτομία και να διευκολυνθούν οι επενδύσεις, δεν στοιχίζει τίποτα, θέμα οργάνωσης και προτεραιοτήτων είναι».

Πηγή: energypress.gr