To Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου ήταν ταυτισμένο, κυρίως, με τις παραστάσεις αρχαίου δράματος. Χρόνια ολόκληρα, το μεσαίας χωρητικότητας αρχαίο θέατρο αλλά και το μαγευτικό μικρότερο της αντικρινής νήσου υπήρξαν η θερινή σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Γενιές ολόκληρες ανατράφηκαν ακολουθώντας πιστά τα βήματα των γονιών τους σε μια σπάνιας ομορφιάς νυχτερινή αναρρίχηση, όπου η επιβαλλόμενη στα ανήλικα τέκνα σιωπή μετατρεπόταν με τον καιρό και την ωριμότητα σε άναυδο θαυμασμό (ευχάριστη ή δυσάρεστη έκπληξη) από μέρους των ίδιων θεατών, όμως, πλέον, ως ενηλίκων.
Το 2009 ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Θοδωρής Γκόνης αποφάσισε να δει τη διοργανώτρια πόλη ως την ύπαρξη ενός ενδιάμεσου σταδίου πειραματισμών, αναζητήσεων, ανακαλύψεων: ανάμεσα στην αρχιτεκτονική σύλληψη των δύο αρχαίων θεάτρων ενέταξε αποφασιστικά τα τοπικά εμβληματικά μνημεία, το Κάστρο, το αναπαλαιωμένο τζαμί της ιστορικής χερσονήσου, τους κήπους του Μωχάμετ Αλι, το εσωτερικό αίθριο του Ιμαρέτ, αλλά και εγκαταλελειμμένα κτίσματα της αστικής εικόνας της πόλης του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, όπως το Απεντομωτήριο στις εγκαταστάσεις του παλιού Τελωνείου. Kαφενεία, δρόμοι, Δημοτικά Σχολεία κλήθηκαν, επίσης, να συνεισφέρουν.
Το στοίχημα αφορούσε παράλληλες με τις αμιγώς φεστιβαλικές εκδηλώσεις, όλες με σύγχρονη λογοτεχνική αφορμή, που φιλοξενήθηκαν επιτυχώς στους παραπάνω χώρους. Ιστορίες καπνεργατών όπως καταγράφηκαν από τους ίδιους, ματιές στο έργο του Γιώργου Χειμωνά, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης να σκέπει την πόλη, μέχρι τις 7+2 προσωπογραφίες σπουδαίων Ελλήνων ποιητών (Σαχτούρης, Αναγνωστάκης, Βαρβέρης, Καρούζος κ.ά).
Έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση μιας ανταποκρινόμενης στις λογοτεχνικές προκλήσεις δημοτικής αρχής κι έναν «φτωχό» προϋπολογισμό, ο Γκόνης τιμά φέτος τον Κωνσταντίνο Καβάφη κάνοντας αυτό που γνωρίζει καλά τα τελευταία χρόνια: να ανακατεύει τις λαϊκές με τις κλειστές φόρμες, τις ντόπιες δυνάμεις με καλλιτεχνικούς εκπροσώπους της ελληνικής επικράτειας, τα θεατρικά δρώμενα με τη μουσική. Μάρτυρας της συγκινητικής ανθοφορίας, η ίδια η πόλη της Καβάλας που βλέπει τον αριθμό των εκδηλώσεων του φεστιβάλ να εμφανίζεται πλέον στο καντράν του «ταξίμετρου» της τοπικής ιστορίας.
Της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου
Η Γ. Τριανταφυλλίδου είναι ποιήτρια
Πηγή: efsyn.gr
