Η πιθανότητα κοινωνικών αναταραχών στην ΕΕ είναι υψηλότερη από κάθε άλλη περιοχή του πλανήτη ενώ το χάσμα πλουσίων και φτωχών παγκοσμίως είναι πολύ πιθανό να αυξηθεί, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO).
Στην ετήσια έκθεση Work Report, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας αναφέρει πως οι κοινωνικές αναταραχές- απεργίες, στάσεις εργασίας, διαδηλώσεις- αυξήθηκαν στις περισσότερες χώρες από το ξέσπασμα της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008.
Ο κίνδυνος «είναι μεγαλύτερος μεταξύ των 27 της ΕΕ- αυξήθηκε από το 34% το 2006-7 στο 46% το 2011-12», ωστόσο δεν είναι ίδιος και δεν αυξήθηκε σε τουλάχιστον επτά κράτη μέλη.
Παρόλα αυτά ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών μειώθηκε στο Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Φινλανδία, τη Σλοβακία και τη Σουηδία από το 2010.
Συνολικά, ο κίνδυνος κοινωνικών ταραχών στην ΕΕ «είναι πιθανό να οφείλεται στις πολιτικές απαντήσεις στην τρέχουσα κρίση χρέους και στις επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων και τις αντιλήψεις περί ευημερίας», τόνισε ο οργανισμός του ΟΗΕ.
«Αυτό το ζοφερό οικονομικό σενάριο έχει δημιουργήσει ένα εύθραυστο κοινωνικό περιβάλλον καθώς ολοένα και λιγότεροι άνθρωποι βλέπουν ευκαιρίες για την απόκτηση μιας θέσης εργασίας και βελτίωσης του επιπέδου ζωής τους».
Ο κίνδυνος κοινωνικών αναταραχών αυξήθηκε και στη Ρωσία και σε χώρες εκτός ΕΕ που ανήκαν στο πρώην κομμουνιστικό μπλοκ, όπως επίσης και στη Νότια Ασία και σε αναπτυγμένες οικονομίες εκτός ΕΕ.
Ωστόσο, μειώθηκε στη Λατινική Αμερική και στην Καραϊβική, όπου οι κυβερνήσεις έχουν ακολουθήσει πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης, στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Υποσαχάριας Αφρικής και στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία και στον Ειρηνικό.
Αυξάνεται το χάσμα πλουσίων-φτωχών
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας τονίζει ότι βάσισε τα ευρήματά της, συσχετίζοντας την οικονομική ανάπτυξη και τα επίπεδα εισοδήματος με τον πληθωρισμό, την ανεργία, το χρέος ως μερίδιο του ΑΕΠ, και την ανισότητα στο εισόδημα- όλοι παράγοντες που επηρεάζουν τα επίπεδα των κοινωνικών εντάσεων.
Οι κυβερνητικές πολιτικές λιτότητας τα τελευταία χρόνια συνοδεύτηκαν από το 2010 από την αύξηση της ανισότητας στους μισθούς, όπου οι μεσαίες τάξεις είδαν μείωση στα έσοδά τους ενώ οι μεγαλόμισθοι αντίθετα, είδαν αύξηση στο μισθό τους.
Μεταξύ των πλουσιότερων κρατών, το όριο κέρδους των μεγάλων εταιρειών αυξήθηκε, όπως αντανακλάται στην άνθηση των χρηματιστηριακών αγορών, και τώρα είναι στα επίπεδα παρόμοια με αυτά πριν την κρίση.
«Ωστόσο αντί να επενδύουν αυτά τα κέρδη στην εργασία μέσω παραγωγικών επενδύσεων στην πραγματική οικονομία, τα αυξημένα έσοδα συχνά διοχετεύθηκαν σε υψηλότερα ταμειακά διαθέσιμα».
Η Ευρώπη χρειάζεται 5.2 εκ θέσεις εργασίας
Η έκθεση αναφέρει πως αναμένεται αύξηση και στην παγκόσμια ανεργία. Στην ΕΕ και σε άλλες αναπτυγμένες χώρες το πραγματικό ποσοστό ανεργίας, λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση του πληθυσμού που βρίσκεται σε ηλικία εργασίας, δεν είναι πιθανό να ανακάμψει μέχρι το 2018 στο επίπεδο που βρισκόταν πριν την κρίση.
Στην Ευρώπη, η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση στο μέτωπο της ανεργίας είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας. Η ανεργία έφθασε σε νέα επίπεδα ρεκόρ στην ευρωζώνη, φθάνοντας το 12.2% τον Απρίλιο, σύμφωνα με την Eurostat.
Μόνο επτά κράτη μέλη (Αυστρία, Γερμανία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πολωνία και Ρουμανία) έχουν ξεπεράσει τα επίπεδα απασχόλησης που υπήρχαν πριν την κρίση. Στις ευαίσθητες χώρες από την άλλη όπως η Κύπρος, η Τσεχία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Σλοβενία, τα επίπεδα απασχόλησης είναι κάτω από τα επίπεδα του 2007.
«Με άλλα λόγια, 5.2 εκ θέσεις εργασίας χρειάζονται προκειμένου να αποκατασταθούν τα επίπεδα που υπήρχαν πριν την κρίση», λέει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας για την ΕΕ.
Ακόμη χειρότερα, η μακροχρόνια ανεργία αυξάνεται και οι αναζητούντες εργασία αποθαρρύνονται πλήρως.
«Από το τέταρτο τρίμηνο του 2012, υπήρχαν 11,7 εκατομμύρια μακροχρόνια άνεργοι στην ΕΕ. Από αυτούς είναι 1,4 εκατ. περισσότεροι από το προηγούμενο έτος και 5,7 εκατ. περισσότεροι από το 2008.
Πηγή: euractiv.gr
