Με στόχο τη μεγαλύτερη διαφάνεια στις κυβερνητικές πληρωμές από τη βιομηχανία πετρελαίου και αερίου, και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς στις πλούσιες σε φυσικούς πόρους αναπτυσσόμενες χώρες, υιοθετεί νέους Κανονισμούς η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι υπουργοί, η Κομισιόν και το Κοινοβούλιο, την Τρίτη το βράδυ (9 Απριλίου) τερμάτισαν τις διαπραγματεύσεις για τη Λογιστική Οδηγία, υιοθετώντας μια συμβιβαστική λύση.
Η συμφωνία προβλέπει ότι οι Ευρωπαϊκές εταιρείες θα αναφέρουν στην κυβέρνηση της χώρας στην οποία δραστηριοποιούνται τις πληρωμές που πραγματοποιούν, άνω των €100,000, συμπεριλαμβανομένων και των φόρων που επιβάλλονται στο εισόδημα τους, την παραγωγή ή τα κέρδη, τα δικαιώματα και στα τέλη αδειών.
Η Κομισιόν θα υποχρεώνει τις εταιρείες να αποκαλύπτουν τις πληρωμές που πραγματοποιούν σε επίπεδο έργου και όχι μόνο σε κυβερνητικό επίπεδο, αποκαλύπτοντας τις πηγές του φορολογητέου εισοδήματος από τις βιομηχανίες εξόρυξης ή υλοτομίας.
«Η συμφωνία αυτή θα φέρει μια νέα εποχή στον τομέα της διαφάνειας, σε μια βιομηχανία, η οποία πάρα πολύ συχνά περιβάλλεται από μυστικότητα. Θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, καθώς και στη δημιουργία πλαισίου, έτσι ώστε οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις από κοινού να λογοδοτούν για τη χρήση των εσόδων τους από τους φυσικούς πόρους », δήλωσε ο Michel Barnier, ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την εσωτερική αγορά.
Η συμφωνία επίσης απλοποιώντας τους λογιστικούς κανόνες θα μειώσει τη γραφειοκρατία στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Η συμφωνία πάει πιο πέρα από τους κανόνες περί δημοσιοποίησης που υιοθετήθηκαν από τις ΗΠΑ το 2012 συμπεριλαμβάνοντας τη βιομηχανία υλοτομίας, καθώς και τις επιχειρήσεις εξόρυξης και πετρελαίου.
Δίκαιο μερίδιο
Ο Επίτροπος Barnier θεωρεί ότι η γνωστοποίηση του σχεδίου θα εξασφαλίσει ότι οι κοινωνίες που ζουν κοντά στα ορυχεία, θα αποζημιώνονται μέσω της φορολογικής αναδιανομής.
«Οι τοπικές κοινωνίες, οι οποίες ζουν σε χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους, θα είναι καλύτερα ενημερωμένες αναφορικά με τα ποσά που καταβάλλονται στις κυβερνήσεις τους από τις πολυεθνικές, για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων πετρελαίου, φυσικού αερίου, ορυκτών και δασών», είπε σε μια δήλωση.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τις χώρες όπου οι νόμοι για τη φοροδιαφυγή δεν είναι ιδιαίτερα ισχυροί.
Αλλά χωρίς την αποκάλυψη περαιτέρω πληροφοριών, όπως ο τζίρος, τα κέρδη, ο αριθμός των εργαζομένων, το κόστος και τα περιουσιακά στοιχεία – οι ρυθμιστικές αρχές μπορεί να δυσκολευτούν να καταλάβουν αν όντως οι εταιρείες πληρώνουν όλο το ποσό του φόρου που οφείλουν.
«Οι πληροφορίες μόνο για τις πληρωμές δεν είναι αρκετές για να δείξουν ποιο είναι το δίκαιο μερίδιο των φόρων», δήλωσε στην EurActiv η Catherine Olier, αναλύτρια για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη στην Oxfamμ, Οργάνωση που τάσσεται κατά της φτώχειας.
«Αυτό σημαίνει ότι οι πληροφορίες για τις πληρωμές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καθιστούν τις κυβερνήσεις υπόλογοι για τη χρήση του εισοδήματος, αλλά ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι εταιρείες μπορούν να καταστούν υπόλογοι για το αν το ποσό που καταβλήθηκε ήταν το σωστό».
Εφαλτήριο
Οι υπουργοί επίσης συμπεριέλαβαν μια ρήτρα αναθεώρησης προκειμένου να αποφασίσουν το 2015 για το αν θα επεκτείνουν τους νόμους, έτσι ώστε να συμπεριλάβουν και άλλες βιομηχανίες, όπως οι τηλεπικοινωνίες και η κατασκευές.
«Αυτό θα αποτελέσει το εφαλτήριο για παρόμοιες δημοσιοποιήσεις», είπε ο Joe Williams από το «Publish What You Pay», μια ομάδα εκστρατείας, η οποία επικεντρώνεται στη διαφάνεια των βιομηχανιών του πετρελαίου και του αερίου. «Αν μπορεί να εφαρμοστεί σε μια κακής ποιότητας βιομηχανία, όπως οι εξορύξεις, τότε μπορεί να γίνει και σε άλλες. Αλλά τα εκχυλίσματα αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος για τις αναπτυσσόμενες χώρες».
Η κίνηση αυτή πραγματοποιείται καθώς μια σειρά από διαρροές στον Τύπο, αποκαλύπτουν ότι πολιτικοί, μεγιστάνες και εταιρείες, έχουν χρησιμοποιήσει φορολογικούς παραδείσους, όπως οι Βρετανικές Παρθένες Νήσοι, για να κρύψουν κεφάλαια.
Η Κομισιόν εκτιμά ότι η οικονομία της ΕΕ χάνει γύρω στο 1 τρις από τη φοροδιαφυγή, από ιδιώτες και από εταιρείες.
«Θα είναι καλύτερο οι κυβερνήσεις να καθίστανται υπόλογες, ώστε να εξαλειφθεί η φοροδιαφυγή», είπε ο Joe Williams από το «Publish What You Pay».
[box type=”info
Απόψεις
Η Catherine Olier είπε: «Οι κανόνες αυτοί δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να ξέρουν τι πλήρωσαν οι εταιρείες για κάθε project, ακόμη και σε πολύ συγκεκριμένους τομείς, έτσι ώστε να ξέρουν και τι ποσό μπορεί να επιστραφεί πίσω στις κοινωνίες».
Ο Øygunn Sundsbø Brynildsen, ανώτερος αξιωματούχος του Eurodad, του Ευρωπαϊκού Δικτύου για το Χρέος και την Ανάπτυξη, είπε: «Παρά την τωρινή υποσχόμενη πρόοδο, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος που πρέπει να διανύσουμε για να απαλειφθούν οι κακής ποιότητας νόμοι, από τη νομοθεσία της ΕΕ. Μολονότι είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι ποσό καταβάλλουν οι εταιρείες στις κυβερνήσεις, αυτή η κατάσταση, δε δίνει την πλήρη και σαφή εικόνα για το αν πληρώνουν το πλήρες μερίδιο που τους αναλογεί σε φόρους. Οι πολυεθνικές θα συνεχίσουν να λεηλατούν τις αναπτυσσόμενες χώρες, μέχρι να υποχρεωθούν να αναφέρουν στοιχεία, όπως τον όγκο των πωλήσεων, τα περιουσιακά στοιχεία, τη στελέχωση και τα κέρδη. Ο τραπεζικός τομέας της ΕΕ, ο οποίος αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση για μεταρρυθμίσεις, είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για το τι πρέπει να γίνει».
«Οι προτεραιότητες της Ιρλανδικής προεδρίας είναι η σταθερότητα, η εργασία και η ανάπτυξη. Στην ουσία αυτής της Οδηγίας, βρίσκεται η ανάγκη για μείωση της γραφειοκρατίας και των διαχειριστικών βαρών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Για αυτό αυτή η συμφωνία είναι τόσο σημαντική. Όσο περισσότερο μπορέσουμε να μειώσουμε τη γραφειοκρατία, τόσο περισσότερο αφήνουμε ελεύθερες τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας» δήλωσε ο Ιρλανδός Υπουργός εργασίας, επιχειρηματικότητας και καινοτομίας, Richard Brutton.
[/box]
Πηγή: euractiv.gr
