Γνώριµη είναι η Ελλάδα για τον Φρανσουά Ολάντ. Έχει έρθει αρκετές φορές στη χώρα µας, τόσο ιδιωτικά όσο και ως γραμματέας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόµµατος. Εν όψει όµως της αυριανής πρώτης επίσκεψής του στην Αθήνα ως Πρoέδρου της Γαλλικής Δηµοκρατίας ο κύριος Ολάντ παραχώρησε μία συνέντευξη στα «ΝΕΑ».
Δηλώνει ότι «οι θυσίες που απαιτήθηκαν από την Ελλάδα ήταν πιο οδυνηρές από ό,τι αλλού», καθώς και ότι ο ίδιος αρνείται «µια Ευρώπη που θα καταδίκαζε τις χώρες σε λιτότητα χωρίς τέλος». Ο Γάλλος πρόεδρος εκφράζει ξανά την εµπιστοσύνη του στη χώρα µας και επιβεβαιώνει την αλληλεγγύη του προς τους Έλληνες, ενώ µιλάει για όλα: για την κυβέρνηση Σαµαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη και το γαλλικό ενδιαφέρον σχετικά µε τις ιδιωτικοποιήσεις, για τη Χρυσή Αυγή και την άνοδο των άκρων δυνάμεων παντού στην Ευρώπη, για το πρόβληµα του ισχυρού ευρώ, καθώς και για την αντίθεσή του στον διχασµό µεταξύ Βορρά και Νότου.
Στην Ελλάδα έχουµε κυβέρνηση συνεργασίας τριών κοµµάτων. Πιστεύετε ότι οι κυβερνήσεις συνασπισµού αποτελούν λύση στη φάση της κρίσης;
«Κάθε χώρα επιλέγει ελεύθερα την κυβέρνησή της, µε τρόπο δηµοκρατικό. Διαπιστώνω ότι, µετά τις εκλογές του περασµένου Ιουνίου, τρία κόµµατα επέλεξαν να υπερβούν τις διαφορές τους, ώστε να διαφυλάξουν την παραµονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Αυτό ακριβώς το πνεύµα ευθύνης έπεισε το σύνολο των Ευρωπαίων να δείξει εµπιστοσύνη στην Ελλάδα».
Έχετε µακρά και σηµαντική πολιτική εµπειρία και είστε πρόεδρος µιας από τις µεγάλες χώρες της Ευρώπης. Τι θα λέγατε στον ελληνικό λαό στη φάση που περνάει αυτήν τη στιγµή η Ελλάδα;
«Για τη Γαλλία, η Ελλάδα δεν είναι ένας εταίρος όπως οι άλλοι. Μας ενώνει µακρά ιστορία, κατά τη διάρκεια της οποίας οι χώρες µας βρέθηκαν πάντοτε η µία στο πλευρό της άλλης, στις δύσκολες όπως και στις καλές στιγµές. Σκέφτοµαι ειδικότερα τη Μεταπολίτευση, την προσχώρηση στην ΕΟΚ και την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Οι Γάλλοι είναι αλληλέγγυοι µε τον ελληνικό λαό στις δοκιµασίες που βιώνει. Το νόηµα της επίσκεψής µου σήµερα είναι να προσφέρω τη στήριξη της Γαλλίας, ώστε η Ελλάδα να επιτύχει και η Ευρώπη να προχωρήσει µαζί της».
Κύριε Πρόεδρε, η αλήθεια είναι ότι φθάνετε σε µια κατεστραµµένη χώρα. Η Ελλάδα, όπως και ο Νότος, έχει υποταγεί πλήρως σε πολιτικές λιτότητας µε συνέπεια βαθιά ύφεση, έκρηξη της ανεργίας αλλά και δραµατικό κατακερµατισµό του πολιτικού συστήµατος. Ποια είναι τα συναισθήµατά σας απέναντι σε όλα αυτά;
«Η κρίση πλήττει σκληρά τις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Αλλά κανείς δεν είναι ασφαλής και η ανάπτυξη επιβραδύνεται παντού, ακόµα και στη Γερµανία. Στη Γαλλία αντιµετωπίζουµε µεγάλη αύξηση της ανεργίας και τα συνακόλουθα ανθρώπινα δράµατα.
Στην Ελλάδα, οι θυσίες που απαιτήθηκαν από τον ελληνικό λαό υπήρξαν οδυνηρότερες από ό,τι αλλού. Η εξυγίανση των δηµόσιων οικονοµικών είναι αναγκαία, αλλά δεν αρκεί. Γι’ αυτό είναι απαραίτητα µέτρα υποστήριξης της ανάπτυξης. Έρχοµαι στην Αθήνα για να δηλώσω τη διαθεσιµότητα της Γαλλίας να συµβάλει σε αυτό το κεφάλαιο, µε τη συνεργασία των διοικητικών µας µηχανισµών, τη δέσµευση των γαλλικών επιχειρήσεων, µε την κινητοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Αρνούµαι µιαν Ευρώπη που θα καταδίκαζε τις χώρες σε λιτότητα δίχως τέλος».
Το Παρίσι επιδεικνύει αλληλεγγύη προς την Αθήνα στη διάρκεια της κρίσης. Παρ’ όλα αυτά, σηµαντικές γαλλικές επιχειρήσεις, όπως η Crédit Agricole, η Société Générale ή η Carrefour, φεύγουν από την Ελλάδα. Θα µπορούσε αυτό να σηµαίνει ότι ο γαλλικός ιδιωτικός τοµέας δεν έχει εµπιστοσύνη στο µέλλον της Ελλάδας στο ευρώ;
«Όχι, αντίθετα, η Γαλλία ενήργησε ώστε να αρθεί η αµφιβολία σχετικά µε τη διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και να βρεθεί µια συνολική λύση στα τέλη του 2012. Ο γαλλικός ιδιωτικός τοµέας είναι έτοιµος να παραλάβει τη σκυτάλη. Η εµπιστοσύνη επέστρεψε. Πώς θα µπορούσε να είναι διαφορετικά τα πράγµατα ύστερα από όλες τις θυσίες που έκανε η Ελλάδα, ύστερα από όλο τον δρόµο που διήνυσε για να περιορίσει το έλλειµµά της και να ξεκινήσει µεταρρυθµίσεις, ύστερα από όλη την εργασία που υλοποιήθηκε µαζί µε τους Ευρωπαίους;
Πολλές γαλλικές επιχειρήσεις είναι παρούσες εδώ και πολλά χρόνια και παρέµειναν, παρά την κρίση. Ορισµένες, και δεν είναι πολλές, επέλεξαν διαφορετικά. Όµως, καλώ τους Γάλλους επενδυτές να αδράξουν όλες τις ευκαιρίες που τους προσφέρονται στην Ελλάδα. Αυτό επιτάσσει το κοινό µας συµφέρον».
Η ελληνική κυβέρνηση έχει θέσει στόχο τις αποκρατικοποιήσεις. Υπάρχει περίπτωση να δούµε µεγάλες γαλλικές επιχειρήσεις, στην ηλεκτρική ενέργεια ή στη διαχείριση υδάτινων πόρων, να δείχνουν ενδιαφέρον για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα;
«Οι τοµείς της ενέργειας και των υδάτινων πόρων είναι αναγνωρισµένοι ως τοµείς αριστείας της γαλλικής τεχνογνωσίας. Οι συνθήκες είναι, λοιπόν, ευνοϊκές και δεν αµφιβάλλω ότι οι µεγάλες επιχειρήσεις µας θα συµµετάσχουν στους διαγωνισµούς που θα προκηρυχθούν. Άλλωστε, η δέσµευση για την Ελλάδα που παρατηρώ σε επιχειρήσεις µεσαίου µεγέθους και όχι µόνο στους µεγάλους οµίλους αποτελεί την ενθαρρυντικότερη ένδειξη για το µέλλον».
Επιµένετε δηµοσίως στην ανάγκη να τονωθεί η ανάπτυξη στην Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, το ευρώ ξανάρχισε να ανεβαίνει, κάτι που πλήττει σηµαντικά τις εξαγωγές πολλών χωρών, όπως η Γαλλία. Πώς µπορεί να ξαναγίνει η Ευρώπη ανταγωνιστική µε ένα τόσο σκληρό νόµισµα; Μήπως είναι, τελικά, το ευρώ ένα νόµισµα στα µέτρα της Γερµανίας και των βόρειων χωρών;
«Σήµερα οι συναλλαγµατικές ισοτιµίες δηµιουργούν τον κίνδυνο υπερβολικού ανταγωνισµού. Όµως, το επίπεδο ενός νοµίσµατος δεν θα έπρεπε να κυµαίνεται ανάλογα µε τις διαθέσεις της αγοράς, διότι διακυβεύονται επίσης και θέσεις εργασίας. Και πώς να παραδεχθούµε ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται υπέρ της ανταγωνιστικότητας µπορεί να ακυρωθούν από αυξοµειώσεις των συναλλαγµατικών ισοτιµιών;
Το θέµα δεν είναι να αµφισβητηθεί η ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά να προχωρήσουµε µε αποφασιστικότητα προς τη µεταρρύθµιση του διεθνούς νοµισµατικού συστήµατος, θέµα για το οποίο γίνονται συζητήσεις εδώ και µεγάλο χρονικό διάστηµα και καθηµερινά γίνεται όλο και πιο επείγον. Το ανακοινωθέν του G20 που πρόσφατα συνήλθε στη Μόσχα αποτελεί ένα βήµα προς αυτήν την κατεύθυνση».
Σας απασχολεί η έξαρση της πολιτικής βίας αλλά και η άνοδος ακραίων δυνάµεων – όπως η Χρυσή Αυγή – στην Ελλάδα; Πιστεύετε ότι η ελληνική δηµοκρατία είναι πλέον εύθραυστη; Έχει η Ευρώπη ευθύνη για το αποτέλεσµα αυτό;
«Ναι. Και η άνοδος των ακραίων δυνάµεων απαντά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Εκεί όπου η κοινωνική απόγνωση, η ανεργία µπορεί να γίνουν αντικείµενα εκµετάλλευσης από δηµαγωγούς, που θέλουν τη ρήξη µε την Ευρώπη και επιθυµούν να προσδιορίζουν τον ξένο ως εχθρό. Είναι µια ανυπόφορη οπισθοδρόµηση. Ο καλύτερος τρόπος να καταπολεµηθούν αυτοί οι πειρασµοί είναι να είµαστε αδιάλλακτοι στον αγώνα εναντίον του ρατσισµού αλλά, επίσης, να είµαστε αποφασισµένοι να ξανακερδίσουµε το στοίχηµα της ανάπτυξης».
Πιστεύετε ότι η άνοδος του κοινού νοµίσµατος θα ξαναφέρει στο προσκήνιο το πρόβληµα µιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, όπου ο Βορράς και ο Νότος δυσκολεύονται να συνυπάρξουν; Σας απασχολεί το αντιευρωπαϊκό αίσθηµα που αναπτύσσεται στις κοινωνίες;
«Δεν αποδέχοµαι τη διαίρεση µεταξύ µιας Ευρώπης του Βορρά και µιας Ευρώπης του Νότου, ανήκουµε στο ίδιο σύνολο. Κάθε κράτος πρέπει να συµβάλλει στην ανταγωνιστικότητα και στην ανάπτυξη µέσω της χρηστής διαχείρισης των δηµόσιων λογαριασµών του και µέσω των µεταρρυθµίσεων. Επίσης, κάθε κράτος πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει αλληλεγγύη και ότι είµαστε ενωµένοι από τη στιγµή που µοιραζόµαστε το ίδιο νόµισµα.
Τέλος, αν οικοδοµήσαµε την Ευρώπη, ο σκοπός ήταν να πέσουν τα τείχη, του Β’ Παγκοσµίου Πόλεµου, του Ψυχρού Πόλεµου. Σήµερα, δεν µπορεί να τεθεί το θέµα να ορθώσουµε το τείχος της καχυποψίας. Η Ευρώπη είναι ένα σύνολο κανόνων που αποτελούνται από πειθαρχία και αλληλεγγύη».
Πηγή: zougla.gr
