Αποτελεί σχεδόν θεσμό και μέρος της νυκτερινής διασκέδασης, η μετά το ποτό κατανάλωση ενός «βρώμικου», για να μη «χαλάσει» το στομάχι. Οι καντίνες δε που πουλάνε «βρώμικα» είναι ίσως πιο πολυσύχναστες και πολύβουες και από τα ίδια τα club και τα καταστήματα διασκέδασης, μιας και είναι λιγότερες σε σχέση με αυτά. Τι είναι όμως το «βρώμικο».

hot_dogΣυνήθως είναι κάτι που περιέχει ψωμί, αλλαντικό, κρεατικό, τυρί, λαχανικό, και κάποια σώς ή μουστάρδα ή κέτσαπ ή (τις πιο πολλές φορές) όλα μαζί. Βλέποντας κανείς από μακριά τα παραπάνω θα έλεγε ότι όλα αυτά αποτελούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, μέρος ενός καθημερινού γεύματος.

Τι πιο συνηθισμένο από ένα γεύμα που να περιέχει λαχανικά, ψωμί, κρέας, ή ένα γεύμα με λαχανικά, τυρί και ψωμί. Θα μπορούσε κανείς επίσης να επιχειρηματολογήσει θετικά λέγοντας ότι αν το κρέας ή το αλλαντικό ή το τυρί ήταν με μειωμένα λιπαρά. Η επιχειρηματολογία θα έφτανε στο αποκορύφωμά της αν το ψωμί ήταν ολικής άλεσης και αν τα λαχανικά ήταν φρέσκα. Τότε θα είχαμε ένα καθαρό «βρώμικο» και πιθανότατα την επόμενη μέρα ο ήλιος θα ανέτειλε από την δύση.

Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Το ψωμί είναι άσπρο, τα λαχανικά είναι 2-3 φέτες ντομάτας με πατάτες τηγανητές και τα αλλαντικά ή το κρέας είναι με μπόλικα κορεσμένα λιπαρά. Η δε με σώς συνήθως σαν βάση έχει την μαγιονέζα (ακόμα πιο πολλά λιπαρά). Οπότε ο τίτλος του «βρώμικου» έρχεται πανηγυρικά να επιβεβαιωθεί.

Αρκετοί θεωρούν ότι το φούσκωμα και η κακή αίσθηση που έχουμε την επόμενη ή την ίδια μέρα από την κατανάλωση ενός τέτοιου γεύματος, οφείλεται στην ποιότητα των υλικών. Η πραγματικότητα είναι ότι σίγουρα το κακό ξεκινά από την κακή σύνθεση και αναλογία των υλικών που ζητάμε να βάλουν μέσα. Μπορεί να μην υπάρχει μαύρο ψωμί ή ακόμα και να μην μπορούμε να ζητήσουμε να σφηνωθεί μια ολόκληρη σαλάτα μέσα στο ψωμάκι, αλλά τα πολλά αλλαντικά και οι αλλεπάλληλες στρώσεις από τις διάφορες σάλτσες σίγουρα καθιστούν το γεύμα αρκετά λιπαρό. Αν μάλιστα μπούμε στο κόπο να σκεφτούμε ότι οι τηγανητές πατάτες (με δεν ξέρουμε πόσες φορές χρησιμοποιημένο λάδι) «λιπαίνουν» παραπάνω το γεύμα, τότε εύκολα μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το «βρώμικο» στην πραγματικότητα έπρεπε να το λέγαμε «λιπαρό».

Η εικόνα του τι προκαλεί το πρόβλημα ολοκληρώνεται αν κάποιος συνεκτιμήσει το χρόνο μέσα στον οποίο καταναλώνεται αυτό το γεύμα. Χωρίς πολύ μάσημα, κάτω από ένα καθεστώς πείνας σχεδόν βουλιμίας. Αμάσητο φαγητό, γρήγορα καταναλωμένο είναι ο χρυσός κανόνας της βαρυστομαχιάς και της δυσπεψίας. Πόσο πολύ περισσότερο δε όταν αυτό είναι και εξαιρετικά λιπαρό.

Αν λοιπόν δεν μπορείτε αποφύγετε το «βρώμικο» μετά την διασκέδαση, φροντίστε τουλάχιστον η παραγγελία σας να μην περιλαμβάνει όλη την γκάμα των διαθέσιμων αλλαντικών και τυριών, χωρίς αλλεπάλληλες επιστρώσεις σαλτσών. Και προσπαθήστε να μη καταρρίψετε το ρεκόρ κατανάλωσης τροφής. Φάτε το ήρεμα και σιγά μασώντας το καλά. Στο κάτω κάτω της γραφής κανένας δεν θα σας το πάρει από το χέρι. Ο διαιτολόγος σας εκείνη την ώρα θα κοιμάται…

Του Μανώλη Μανωλαράκη Διατροφολόγου-Διαιτολόγου

Πηγή: diatrofi.gr