Και ενώ τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει μια αισιόδοξη διάθεση στις ψυχές όλων, εν αντιθέσει η ατμόσφαιρα είναι καταθλιπτική και δυστυχώς η απαισιόδοξη διάθεση κυριαρχεί παντού. Και πώς να μην κυριαρχεί δηλαδή η απογοήτευση, όταν η κρίση είναι πανταχού παρούσα, δημιουργώντας δυσάρεστες καταστάσεις και συναισθήματα.Με μια γρήγορη και σχετικά εύκολη ματιά θα έλεγε κανείς ότι, δυο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των φετινών Χριστουγέννων, τα οποία όλοι λίγο πολύ τα ξέρουμε αλλά και τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Πρώτο και βασικό η ανεργία, η οποία με βάση τα τελευταία στατιστικά έχει φτάσει στο απροχώρητο με το ποσοστό να φτάνει το νέο ρεκόρ του 24,8% και για να μιλάμε με πραγματικούς αριθμούς αυτό συνεπάγεται 1.230.918 άνεργους, οι οποίοι βρίσκονται σε αδιέξοδο, μη μπορώντας να κάνουν τίποτε άλλο από το να πηγαίνουν απλά στα κατα τόπους καταστήματα του ΟΑΕΔ για να ανανεώσουν την κάρτα ανεργίας τους, έτσι για την “τιμή των όπλων”, γιατί κάποτε οι μήνες ανεργίας μετρούσαν για πρόσληψη, ενώ τώρα μετράνε για συναγωνισμό μεταξύ των φίλων που συζητούν μεταξύ τους πόσο καιρό είναι άνεργοι.

Και εν προκειμένω, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα ιδαίτερο αστείο ή καλύτερα τραγελαφικό ανέκδοτο, το οποίο διάβασα σε ένα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο συνοδευόμενο με μια εικόνα του Αϊ Βασίλη στο κισέ του ΟΑΕΔ, έλεγε ” Δυστυχώς δεν θα πάρουμε φέτος δώρο καθώς ο Αϊ Βασίλης εθεάθη στον ΟΑΕΔ να βγάζει κάρτα ανεργίας”. Από αυτό εδώ όμως το περιστατικό έφτασα να αναλογιστώ πόσο δυνατός λαός είμαστε ώστε ακόμα και τον πόνο μας να τον διακωμωδούμε και να τον κάνουμε ανέκδοτο. Πόσο δύναμη ψυχής έχει τελικά ο Έλληνας;

Και για να περάσω στο δεύτερο χαρακτηριστικό της κρίσης, το οποίο φέτος ξεπέρασε κάθε προσδοκία, δεν είναι άλλο από τα χιλιάδες λουκέτα, πάνω από 68.000, τα οποία μπήκαν σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις πανελληνίος για να οδηγήσει όλο αυτό όπως αναφέρει η ΕΣΕΕ, μία στις τρεις ελληνικές οικογένειες να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, δύο στις τρεις να αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τρεις στους δέκα γονείς να σταματούν τα παιδιά τους από τους παιδικούς σταθμούς και πέντε στους δέκα να αδυνατούν πληρώσουν δίδακτρα, φροντηστήρια και λογαριασμούς αγαθών πρώτης ανάγκης.

Κατ’ εμέ βέβαια από αυτή την κρίση ίσως να βγήκε και κάτι καλό. Ότι πλέον ο Έλληνας άρχισε να ξυπνάει, να πανικοβάλλεται, να συνειδητοποιεί και τελικά να φτάνει στο σημείο να διεκδικεί. Εντάξει, όχι όλος ο ελληνικός λαός αλλά ένα τεράστιο κομμάτι αυτού, με πρωταγωνιστές κατα διαστήματα νέους ανθρώπους, μαθητές και σπουδαστές, απελπισμένους νέους άνεργους, δηλαδή το μέλλον αυτό του τόπου, για τους οποίους η κρίση είναι απλά ένα εμπόδιο στα όνειρα τους, το οποίο είναι διατεθειμένοι να ξεπεράσουν με κάθε κόστος. Γιατί μπορούμε να βγούμε από την κρίση σκοπός είναι να θέλουμε…

Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι η κρίση τελικά “έγινε για κάποιο λόγο” και ότι τα Χριστούγεννα αυτά θα είναι τα τελευταία της κρίσης ή καλύτερα με κρίση και θα μείνουν στο μυαλό μας ως μια κακιά ανάμνηση που πέρασε και δεν θα ξαναγυρίσει. Τα φετινά Χριστούγεννα είναι στο χέρι μας να γίνουν μήνυμα αισιοδοξίας και όχι το αντίθετο. Εξάλλου όπως συνηθίζεται να λέγεται “ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό”.

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά με υγεία, γιατί αυτή είναι πάνω από όλα!

της Λένας Μαρκογιαννάκη