Παρασκευή βράδυ γράφω στο facebook: “Κάνε Άη Δημήτρη μου να είμαι στη λίστα Λαγκάρντ και να έχω λεφτά στην Ελβετία!”. Έγινε μεγάλος χαβαλές, έκανα φίλους και γνωστούς να γελάσουν και να σχολιάσουν, περάσαμε καλά και το πρωί του Σαββάτου άνοιξα κι εγώ τα PDF με τα ονόματα.
Ανάμεσα σε πλοιοκτήτες, εύπορες -άμα διαβάζεις “Βαρδινογιάννη”, εύλογα συμπεράνεις ότι πρόκειται περί εύπορου ατόμου- νοικοκυρές, γνωστούς κι άγνωστους δικηγόρους, γιατρούς κλπ, είδα το όνομα ενός φίλου από τη Θεσσαλονίκη. Δεν το θεώρησα ύποπτο. Από ευκατάστατη οικογένεια προέρχεται, νόμιμη και φορολογούμενη εργασία κάνει, δεν εντυπωσιάστηκα καθόλου από την παρουσία του στη λίστα.
Αναρωτήθηκα, όμως, πώς ένιωσε ο ίδιος. Του έστειλα μήνυμα, έλειπε σε ταξίδι, θα γύριζε τη Δευτέρα, θα μου τηλεφωνούσε. Έτσι κι έγινε.
“Ήμουν στο ξενοδοχείο το βράδυ του Σαββάτου”, μου είπε “και χάζευα στο iPad. Είδα το λινκ της λίστας κι από περιέργεια το πάτησα. Δεν φαντάζεσαι τι έπαθα όταν είδα το όνομά μου”. Καλά, δεν ήξερε τίποτα; “Κοίτα, θυμάμαι ότι γύρω στο 1986-1987, ο πατέρας μου είχε κάνει ένα λογαριασμό σε μια ελβετική τράπεζα που εξαγοράστηκε, στη συνέχεια, από την HSBC. Αυτός ο λογαριασμός δεν πρέπει να έχει ούτε ένα ευρώ μέσα, εάν υπάρχει ακόμη. Μετά το 1990, πάντως, δεν ξανάκουσα γι’ αυτόν. Το πιθανότερο είναι ότι ήμουν κι εγώ συνδικαιούχος. Ο πατέρας μου πέθανε το 2006. Αν υπάρχει αυτός ο λογαριασμός, δεν θα έπρεπε να παίρνω κάποια εξτρέ απ’ την τράπεζα;”
Εκτός από το να σοκαριστεί, τι άλλο έκανε; “Επικοινώνησα με το Κουτί της Πανδώρας και ζήτησα να μου πουν τι άλλο αναφέρεται, κι ιδίως το ποσό. Μου υποσχέθηκαν ότι θα με βοηθήσουν να βρω άκρη και περιμένω απάντηση. Συμβουλεύτηκα κι ένα φίλο που μου σύστησε σε ποιον ν’ απευθυνθώ για να ζητήσω εξηγήσεις. Πάντως, γελάω, γιατί σκέφτομαι “βρε λες αν έχω κανένα εκατομμύριο στην Ελβετία, να μου έρθει μια κληρονομιά σαν αυτές της Γεωργίας Βασιλειάδου; Ας έχω, κι ας πληρώσω ένα κάρο φόρους!” Αλλά φυσικά δεν περιμένω να συμβεί κάτι τέτοιο.”
Πολύ cool δεν ακούγονται όλα αυτά για άνθρωπο που είδε ξαφνικά να τον αποκαλούν κλέφτη; “Ναι, με πείραξε γιατί διάφοροι φίλοι τηλεφωνούν σε φίλους λέγοντας “Είδες ο τάδε;” Και με πειράζει που βλέπω και διάφορες προτροπές του είδους “Κρεμάστε τα λαμόγια”. Στα καλά καθούμενα, πρέπει αν πείσω κάποιους ότι δεν είμαι ελέφαντας. Κι άντε, καλά εγώ, αλλά έκατσα και τα εξήγησα στο γιο μου, γιατί μπορεί εκείνος ν’ ακούσει διάφορα και να μην ξέρει τι να πει…”
Σκέφτεται την περίπτωση να αντιδράσει με μηνύσεις και αγωγές; “Για μένα, πρώτα έχει την ευθύνη η HSBC. Θεωρητικά θα μπορούσα να κάνω μήνυση μέχρι και στην Λαγκάρντ, αλλά το πράγμα είναι τόσο μπερδεμένο με μυστικές υπηρεσίες, φορείς και υπεύθυνους, που δύσκολα βγάζεις άκρη. Κι άντε και πηγαίνω σ’ έναν δικηγόρο στην κεντρική ή δυτική Ευρώπη. Θα με ρωτήσει ποια είναι η ζημιά μου. Τι να του πω; Άσε και το κόστος, που δεν μπορώ να το υποστηρίξω.
Και στον Βαξεβάνη; Δεν σκέφτεται να στραφεί εναντίον του; “Εκτιμώ πολύ τον Βαξεβάνη και μου αρέσει η δουλειά του. Όχι, σε καμιά περίπτωση δεν θα σκεφτόμουν να στραφώ εναντίον του. Εδώ που τα λέμε, τη δουλειά του έκανε, είχε το στοιχείο και το δημοσίευσε. Δεν μπορούσε να το δημοσιεύσει αποσπασματικά, μόνο με τα τρανταχτά ονόματα. Ή θα το έβγαζε ολόκληρο ή δεν θα το έβγαζε καθόλου.”
Επίλογος; “Μια που είμαι στη λίστα Λαγκάρντ, κάνε, Άη Δημήτρη μου, να έχει λεφτά ο λογαριασμός!”
Της Χριστίνας Ταχιάου
Πηγή: protagon.gr
