Ο… άσφαλτος δεν γεννήθηκε ακόμα. Απλώς, ο βλάξ επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη, ο έξυπνος μαθαίνει από τα δικά του, όμως ο σοφός μαθαίνει από τα λάθη των άλλων. Ο ΠΑΟΚ αποδείχθηκε απλώς έξυπνος απέναντι στα… παιδιά του Ιεχωβά. Θα μπορούσε να ‘ναι και χειρότερα.
Το 4-4-2 είναι το ωραιότερο επικοινωνιακά σύστημα στον πλανήτη. Ο κόσμος ακούει δύο επιθετικούς, δύο εξτρέμ, ονειρεύεται ένα δεκάρι και φαντάζεται μία ομάδα που θα βαράει από παντού. Μόνο που αυτά πιάνουν μόνο στο Playstation, σε καμιά παλιά έκδοση του Championship manager και στην μεγάλη απόδραση των 11 με τον Πελέ. Καμιά φορά το 3-6-1 μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο επιθετικό από το 4-4-2. Σημασία έχουν οι αποστάσεις, τα τρεξίματα, οι ρόλοι. Αν πας να παίξεις 4-4-2 χωρίς να σεβαστείς τις βασικές αρχές του, μπορεί να ξεφτιλιστείς, παντού. Ακόμα κι από την Μπνέι Γεχούντα μες το σπίτι σου.
Για ένα ημίχρονο ο ΠΑΟΚ εμφάνισε όλα τα κουσούρια του συστήματος που οι Αγγλοι λατρεύουν σαν ευαγγέλιο. Το ότι ακόμα και αυτοί υποχρεώθηκαν να ρίξουν νερό στο κρασί τους, αποδεικνύει ότι το σύστημα αποκωδικοποιήθηκε. Ξεπεράστηκε. Είναι ένα ωραίο, κυριαρχικό σύστημα για να πάρεις αποτελέσματα απέναντι σε μικρούς στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά στο 2012 πρέπει να έχεις και μία εναλλακτική, ρε αδερφέ. Το ότι ο Δώνης δούλεψε αποκλειστικά σε αυτό στην προετοιμασία είναι ευχή και κατάρα. Καλή η εξειδίκευση, αλλά μία εναλλακτική πατέντα δεν βλάπτει.
Αν πας να παίξεις 4-4-2 με εξτρέμ, πρέπει να έχεις δύο box-to-box χαφάρες που πρέπει να δαγκώνουν. Να κόβουν και να φτιάχουν. Να πατάνε και τις δύο περιοχές. Για 45 λεπτά ο Φωτάκης και ο Λάζαρ έψαχναν να βρουν που είναι ο Πάμπλο Γκαρσία, ο Βιτόλο κάποιος που να παίζει δύο βήματα από τα στόπερ και να κόβει τέλος πάντων. Αυτή η τρύπα, που σε μέγεθος μπορούσε να συγκριθεί με την τρύπα του όζοντος μπαλώθηκε στην επανάληψη με τον Κάτσε. Για 45 λεπτά όμως ο Κουμάλο και ο Κατσικάς αναγκάζονταν να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι. Ο ΠΑΟΚ είχε υπερβολικό πλάτος στο γήπεδο, παίκτες από τις πίσω ζώνες σπάνια απείλησαν, ήταν ευάλωτος σε κόντρες, έμοιαζε σαν να έδινε το πρώτο φιλικό προετοιμασίας. Αυτό το 45λεπτο με τις παθογένειες πρέπει να κρατήσει ο Δώνης στο μυαλό του και όχι το δεύτερο ημίχρονο, όπου όλα κύλησαν σκανδαλωδώς ευνοαϊκά. Από την γρήγορη ισοφάριση, στο γρήγορο 2-1, στη γρήγορη αποβολή του Μανάσε και εντέλει στο 4-1. Η επανάληψη είναι παραμορφωτικός καθρέφτης. Οι Ισραηλινοί παρέδωσαν νωρίς πνεύμα.
Ο έξυπνος μαθαίνει από τα λάθη του, όμως ο σοφός μαθαίνει από τα λάθη των άλλων. Αυτά τα λάθη των άλλων πρέπει να αναζητήσουν και να αποφύγουν ο Ιντζίδης, ο Κάτσε, ο Πέλκας που πέρυσι τέτοια εποχή μαζί με τον Σταφυλίδη έβλεπαν από την τηλεόραση τα ευρωπαϊκά ματς του ΠΑΟΚ με την Βαλερένγκα και χθες έπαιζαν ευρωπαϊκό ματς του ΠΑΟΚ στην «Τούμπα». Αυτά τα λάθη που σε αφήνουν αιώνιο ταλέντο. Αυτά τα λάθη που αλλοιώνουν την πραγματικότητα από τα μάτια σου και σε κάνουν να πιστεύεις ότι έγινες Πικέ, Μακελελέ και Ινιέστα. Ευτυχώς γύρω τους έχουν ανθρώπους που ξέρουν να τραβάνε αυτιά, αλλά και να επιβραβεύουν την προσπάθεια. Χρόνος για κανάκεμα δεν υπάρχει. Ο επόμενος αντίπαλος θα είναι κανονική ομάδα.
Του Σωτήρη Μήλιου
Πηγή: sday.gr
