Θα ξεκινήσω με μία φράση δανεική: “Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως φτάσαμε εδώ”. Και αυτό γιατί το διαδίκτυο από ένα σημείο και μετά έπαψε να είναι μέσο ενημέρωσης και ξεκίνησε να λειτουργεί ως δεύτερη τηλεόραση όπου ο καθένας έχει το δικαίωμα να αναπαράγει οποιαδήποτε εμπορική “πληροφορία “.
Κουραμπίεδες λουσμένοι με κοκαϊνη, εξωγήινοι που καταφθάνουν στην γη, άνθρωποι που παίρνουν την πιατέλα με τα ψάρια από τον πάγκαλο και το πλέον πρόσφατο γεγονός: Η Γερμανίδα αθλήτρια που φαίνεται να έκανε ρατσιστικό σχόλιο για τους Έλληνες στο ολυμπιακό χωριό.
Το τελευταίο επειδή κινδύνεψε να ξεσκεπαστεί γρήγορα ενισχύθηκε και από μία Αγγλιδα αθλήτρια η οποία επίσης φαίνεται να σχολίασε ρατσιστικά τους Έλληνες.
Ίσως όμως δεν φταίνε απόλυτα αυτοί που αναπαράγουν τέτοιου είδους φήμες, ίσως φταίνε τελικά εξίσου το ίδιο όλοι αυτοί που παίζουν το σπασμένο τηλέφωνο με τόση ευλάβεια και πεποίθηση, βοηθώντας έτσι να διογκωθεί το ψέμα, η άχρηστη πληροφορία της ημέρας.
Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι πως μέσα στην μάζα αυτών που πιστεύουν τυφλά σαν καλοί Followers( ακόλουθοι ) κάπου κάπου βρίσκεται και ο ένας! που εκφράζει την αμφιβολία του για το αληθές της είδησης και αντί να περιμένει κανείς να τον πείσουν με επιχειρήματα και αποδείξεις για το αληθές της είδησης σπέυδουν να τον υβρίσουν, χλευάσουν και να τον Cyber-λυντσάρουν.
Οι “εξυπνότεροι” μάλιστα ως επιχείρημα παραθέτουν συνδέσμους από ιστοχώρους που αναπαράγουν την ίδια ανοησία με άλλο τίτλο.
Οι “ειδήσεις” τέτοιου είδους δεν θα σταματήσουν και αυτό είναι σίγουρο. Πολύ πιθανόν να τις αναπαράγουν οι ίδιοι που μετά τις διαψεύδουν. Δεν λέω ότι έτσι είναι, λέω απλά τι μπορεί να συμβαίνει, μία εκδοχή της εικόνας που επικρατεί.
Τελικά όντως δεν ξέρω πως φτάσαμε ως εδώ.
