Απόφαση να ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις του Μαυροβουνίου με την ΕΕ την Παρασκευή, πήραν χθες (26 Ιουνίου) οι ΥΠΕΞ της ΕΕ.
Με την Κροατία να εντάσσεται στην ΕΕ το 2013 και την Ισλανδία να κάνει πρόοδο-ρεκόρ για την ένταξή της, το Μαυροβούνιο βρίσκεται σε καλό δρόμο από τη στιγμή που πήρε το πράσινο φως τον περασμένο Οκτώβριο για το άνοιγμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Η Σερβία, η ΠΓΔΜ και η Τουρκία είναι επίσης υποψήφιες χώρες. Η ΠΓΔΜ δεν μπορεί να ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις πριν λυθεί το θέμα του ονόματος με την Ελλάδα, ενώ στην περίπτωση της Τουρκίας υπάρχει το αγκάθι του κυπριακού ζητήματος.
Δυνητικά υποψήφιες χώρες είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Αλβανία και το Κόσσοβο, που έχουν μείνει πίσω στην ενταξιακή διαδικασία.
Γενικά χρειάζονται περίπου 7-8 χρόνια κατά μέσο όρο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία από το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων μέχρι την πλήρη ένταξη, που σημαίνει πρακτικά ότι το Μαυροβούνιο δεν πρόκειται να ενταχθεί πριν το 2020.
Σε δήλωσή τους οι ΥΠΕΞ της ΕΕ είπαν ότι το Μαυροβούνιο έχει πραγματοποιήσει την απαραίτητη πρόοδο συμμόρφωσης με τα κριτήρια ένταξης στην ΕΕ. Ωστόσο προειδοποίησαν ότι η δικαιοσύνη και η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος βρίσκονται στο μικροσκόπιο της ΕΕ.
Οι ΥΠΕΞ ανέθεσαν επίσης στην Κομισιόν να «λάβει υπόψη της την εμπειρία» που αποκτήθηκε σε προηγούμενες ενταξιακές διαπραγματεύσεις και να ξεκινήσει τα κεφάλαια της δικαιοσύνης, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της ασφάλειας, στην αρχή των διαπραγματεύσεων και όχι σε μεταγενέστερα στάδια.
Το Balkan Insight ανέφερε ότι το αποτέλεσμα της συνάντησης των ευρωπαίων ΥΠΕΞ αναμενόταν με αγωνία στην Ποντγκόριτσα, διότι δεν ήταν βέβαιη η υποστήριξη κάποιων κρατών μελών όπως αυτή της Σουηδίας.
Ο Σουηδός ΥΠΕΞ, Carl Bildt, είπε σε δημοσιογράφους πριν τη συνάντηση ότι η χώρα του έχει έντονες ανησυχίες για τα επίπεδα του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς στο Μαυροβούνιο.
Ιστορικό
Το Μαυροβούνιο εξαρτάται πολύ από τον τουρισμό και συνορεύει με την Κροατία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Κόσσοβο και την Αλβανία. Το 1/5 του πληθυσμού της (700,000) ζει στην πρωτεύουσα Ποντγκόριτσα.
Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1992, το Μαυροβούνιο παρέμεινε σε ομοσπονδία με τη Σερβία. Το 1996, διαχωρίστηκε από το καθεστώς του σέρβου ηγέτη Slobodan Milošević και θέσπισε τη δική του οικονομική πολιτική υιοθετώντας μονομερώς το γερμανικό μάρκο. Όταν η Γερμανία μπήκε στο ευρώ το 2002, το Μαυροβούνιο έκανε το ίδιο- παρόλο που δεν ανήκει στην ευρωζώνη.
Το 2003 Σερβία και Μαυροβούνιο σχημάτισαν μια νέα «κρατική ένωση» αλλά τρία χρόνια μετά διεξήγαγε δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του. 55,5% του πληθυσμού ψήφισε υπέρ του διαχωρισμού από τη Σερβία και στις 3Ιουνίου του 2006, το Κοινοβούλιο υιοθέτησε την ανακήρυξη ανεξαρτησίας της χώρας.
Πηγή: euractiv.gr
