Μέσα στο Σαββατοκύριακο εξέπεμψαν τα πρώτα σαφή μηνύματα, σύμφωνα με τα οποία η αυστριακή κυβέρνηση θέλει να προωθήσει μια ενδυνάμωση της ΕΕ και κυρίως να υποστηρίξει την πορεία της γερμανίδας καγκελαρίου Angela Merkel και του υπουργού οικονομικών Wolfgang Schäuble:

Πρώτον: Ο καγκελάριος Werner Faymann (SPÖ) ζητά την ταχεία ανάπτυξη του πρότζεκτ «Σύμβαση ΕΕ» και στο πλαίσιο αυτό προτείνει τη διενέργεια ενός δημοψηφίσματος σε τρία χρόνια, για την μεγάλη μεταρρύθμιση της ΕΕ.

Δεύτερον: Ο υπουργός εξωτερικών Michael Spindelegger (ÖVP) έχει ξεκινήσει, μαζί με τον νέο υπουργό εξωτερικών των κρατών της ΕΕ, συζητήσεις για ένα μοντέλο ευρωπαϊκών ομόσπονδων κρατών.

Τρίτον: Και οι δύο επιθυμούν, μεταξύ άλλων, την ταχύτατη εισαγωγή ενός φόρου συναλλαγών, την άμεση εκλογή του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον εξοπλισμό της Βουλής με περισσότερες αρμοδιότητες, περισσότερες αρμοδιότητες ελέγχου.

Δεδομένου ότι μεταφέρονται όλο και περισσότερες αρμοδιότητες, οι οποίες ανήκουν σε ένα έθνος-κράτος, στο επίπεδο της ΕΕ, συζητείται στη Γερμανία ήδη το δημοψήφισμα για ένα νέο γερμανικό σύνταγμα. «Υποθέτω ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί νωρίτερα, από ότι υπολόγιζα μόλις πριν λίγους μήνες», είπε ο υπουργός οικονομικών Wolfgang Schäuble στο περιοδικό Spiegel.

«Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα κόμματα SPÖ και ÖVP αποφάσισαν να βάλουν το κόμμα των Πρασίνων στη βάρκα που είχε προορισμό τη λήψη απόφασης σχετικά με το μηχανισμό διάσωσης του ΕΜΣ. Με αυτόν τον τρόπο έσπασε η λεγόμενη «φάλαγγα» της αντιπολίτευσης. Το κόμμα FPÖ και κυρίως ο επικεφαλής του H.C. Strache διαμαρτύρονται έντονα εναντίον του μηχανισμού διάσωσης και ζητούν δημοψήφισμα (ένα αίτημα καθαρά ρητορικό και μάταιο). Και το παρακλάδι του FPÖ, το BZÖ, απαιτεί ένα οριστικό τέλος με το ευρώ.

Το τρέμουλο για το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα, η διαχείριση της κρίσης, η συνάντηση G-20, κατά την οποία οι ΗΠΑ προσπάθησαν να δώσουν συμβουλές στους ευρωπαίους εταίρους, αντί να τους κλείσουν τις πόρτες, τάραξε σίγουρα τα νερά της πολιτικής.

Ήδη για το ευρωπαϊκό συμβούλιο της 28ης Ιουνίου αυτό που οι περισσότεροι επιθυμούν είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών και πρώτων επιλογών. Αντίστοιχα σημάδια προέρχονται μόνο από την πλευρά της Βιέννης».

Η εμβάθυνση της ΕΕ δεν αποτελεί πια ταμπού για την Αυστρία

Από τις τελευταίες εκλογές της ΕΕ δημιουργήθηκε η εντύπωση, ότι στην Αυστρία, ανάμεσα στα κυβερνητικά κόμματα δημιουργήθηκε ένα χάσμα μεταξύ Βιέννης και Βρυξελλών. Αυτό αντικατοπτρίζεται επίσης στο γεγονός, ότι σε τόσα πολλά θέματα δεν προέκυψαν ανυπέρβλητες διαφορές ανάμεσα στους αυστριακούς βουλευτές της ΕΕ από τη μία μεριά και στην αυστριακή κυβέρνηση καθώς επίσης και το εθνικό κοινοβούλιο από την άλλη.

Ωστόσο, όπως αναφέρει το άρθρο, η σημερινή κρίση οδηγεί, προφανώς, σε μία συμμαχία. Αμέσως ήρθε ο έπαινος από εκείνη την πλευρά, που την τελευταία φορά επιπλήχθηκε για την φιλοευρωπαϊκή επιχειρηματολογία της από τοπικά μέλη του κόμματος. Ο αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Othmar Karas (ÖVP) χαιρέτησε την εξήγηση της Βιέννης με τα εξής λόγια: «Χαίρομαι που η εμβάθυνση της ΕΕ δεν αποτελεί πια ταμπού για την Αυστρία».

Απεύχεται παρόλα αυτά, να έχει η Σύμβαση της ΕΕ την κατάληξη που είχε και η λεγόμενη Αυστριακή Συμμαχία. Ιδρύθηκε το 2003 υπό τον τότε ομοσπονδιακό καγκελάριο Wolfgang Schüssel και είχε ως πεδίο εργασίας τη σύνταξη ενός ολοκληρωμένου καταλόγου μεταρρυθμιστικών μέτρων. Ένα πακέτο, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, δεδομένων των αναγκών για μαζικές περικοπές κρατικών και εθνικών προϋπολογισμών, και το οποίο δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε αλλά «κατέληξε στο συρτάρι». Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι εν λόγω φορείς και τα ιδρύματα, που έπρεπε να σφίξουν τη ζώνη, κινήθηκαν ενάντια στις περικοπές.

Δυνατότητα συνέχειας του Μεγάλου Συνασπισμού 2013

Στο μεταξύ έχουν χρησιμοποιηθεί διαδικασίες σκέψης για τους πολιτικά ιθύνοντες. Επίσης είναι εμφανής η λαϊκή προθυμία, να μην αμφισβητηθούν οι οπαδοί μιας δραστικής, διορθωτικής πορείας. Είναι γνωστό επίσης το πόσο εξαρτώνται τα μεμονωμένα ευρωπαϊκά κράτη από τον ομφάλιο λώρο της ΕΕ.

Αυτό αντικατοπτρίζεται στις τρέχουσες έρευνες. Μέχρι πριν από λίγο καιρό η «κοκκινόμαυρη» συμμαχία βρισκόταν κάτω από το 50%. Στο ενδιάμεσο ανέβηκε στο 54%. Αν θα παραμείνει στην τρέχουσα τάση, είναι επίσης πιθανό, μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές (2013), ο τωρινός συνασπισμός της Μεγάλης Συμμαχίας να συνεχιστεί. Ακόμα και αν μεμονωμένοι πολιτικοί του SPÖ είναι πιο ενθουσιασμένοι για έναν «κόκκινο-πράσινο» συνασπισμό. Όμως ούτε οι «Κόκκινοι-Πράσινοι», ούτε οι «Μαύροι-Μπλε» δε φτάνουν το όριο του 50%.

Πηγή: euractiv.gr