Kαθώς η ΕΕ ξεκινά μια σημαντική αναδιοργάνωση της ανθρωπιστικής βοήθειας και πολιτικής προστασίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ο Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας πιστεύει ότι οι στενοί δεσμοί με τα γαλλόφωνα αφρικανικά κράτη μπορεί να συμβάλλει στην «πολιτική κινητοποίηση» αναφορικά με τα αναπτυξιακά ζητήματα.
Πέρυσι, μερικές ευρωπαϊκές χώρες έκοψαν κατακόρυφα τους προϋπολογισμούς τους στο πλαίσιο της ανασυγκρότησης των οικονομικών τους , γιατί η κρίση της ευρωζώνης έχει επηρεάσει σημαντικά την χορήγηση αναπτυξιακής βοήθειας, μερικές ευρωπαϊκές χώρες πέρσι ως μέρος.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε επαναπροσδιορισμό της ανθρωπιστικής βοήθειας και πολιτικής προστασίας με την «Ατζέντα για αλλαγή», εστιάζοντας στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, και κυρίως στην υπο-σαχάρια Αφρική. Εν τω μεταξύ οι αναδυόμενες οικονομίες όπως της Ινδίας και Βραζιλίας, θα έβλεπαν τους προϋπολογισμούς βοήθειας να μειώνονται δραματικά.
Ο Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας είναι για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένας από τους σημαντικότερους παροχείς βοήθειας» και έτσι πρέπει να παραμείνει.
«Έχουμε προγράμματα, αλλά είναι σαφές ότι δεν έχουμε τους προϋπολογισμούς της Επιτροπής», λέει ο Pietro Sicuro, Μόνιμος Αντιπρόσωπος του Διεθνή Οργανισμού Γαλλοφωνίας στις Βρυξέλλες.
«Δουλειά μας δεν είναι να δώσουμε χρήματα και να ανταγωνιστούμε την ΕΕ. Από την άλλη πλευρά, καθοδηγώντας και βοηθώντας την ΕΕ σε τομείς όπου ο Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας έχει μεγάλη εμπειρία, είναι πολύ πιο εύκολο για εμάς», είπε σε μια συνέντευξη με τη EurActiv.
«Συνεργάτης πολιτικής κινητοποίησης»
Ο οργανισμός, που εκπροσωπείται σε 79 κράτη – συμπεριλαμβανομένων πολλών γαλλόφωνων κρατών της υπο-σαχάριας Αφρικής -, και προτιμά να εστιάζει στην κινητοποίηση των μελών της για συγκεκριμένα αναπτυξιακά ζητήματα.
«Υπάρχουν ήδη πολλές οργανώσεις, αλλά ο καθένας παίζει το ρόλο του», λέει ο Sicuro, «ο Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας είναι συνεργάτης της ΕΕ», «Είμαστε ένα είδος συνεργάτη για πολιτική ενοποίηση» συνεχίζει.
Για παράδειγμα, ο οργανισμός συνεργάζεται στενά με τη Γραμματεία της Ένωσης χωρών της Αφρικής, Καραϊβικής και Ειρηνικού (ACP), που σήμερα απαριθμεί 79 κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων 33 γαλλόφωνα.
Ο Sicuro υποστηρίζει πως αυτά τα Γαλλο-Αφρικανικά δίκτυα, που βρίσκονται στον πυρήνα του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας, προσδίδουν στον οργανισμό την απαραίτητη μόχλευση όταν έρχεται η στιγμή να κινητοποιηθούν κράτη πάνω σε ορισμένα αναπτυξιακά ζητήματα.
«Όταν εργάζεσαι για τη συνεργασία Νότου με Νότου, για παράδειγμα, σου επιτρέπει να προωθήσεις το σύνολο της στρατηγικής για τη Διάσκεψη των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών στη Κωνσταντινούπολη», δήλωσε ο Sicuro. Παρομοίως, βοήθησε τα αφρικανικά μέλη του Διεθνή Οργανισμού Γαλλοφωνίας να υποβάλουν κοινή θέση κατά τη διάρκεια του Φόρουμ για την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι στο Busan.
Αυτά τα δίκτυα φαίνονται επίσης χρήσιμα στον συντονισμό των δράσεων της ΕΕ – και προστατεύουν παράλληλα μερικά από τα κεφάλαιά της.
«Έχουμε τα μέσα, σε πολιτικό επίπεδο, ώστε να συντονίσουμε, να στηρίξουμε και να προετοιμάσουμε τις δράσεις για χρηματοδότηση μέσω της ΕΕ», πρόσθεσε ο Sicuro, αναφέροντας ότι μέρος αυτού του έργου γίνεται μέσω της Γραμματείας των ACP, που βρίσκεται στις Βρυξέλλες και η οποία αντιπροσωπεύει χώρες της Αφρικής, Καραϊβικής και του Ειρηνικού, με τις οποίες η ΕΕ έχει συνάψει ειδικές συμφωνίες εμπορίου.
Ένα παράδειγμα είναι το πρόγραμμα «Hub & Spokes» – συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη Γραμματεία της Κοινοπολιτείας και του Διεθνούς Οργανισμού Γαλλοφωνίας – που υποστηρίζει τις χώρες ACP στις διεθνείς εμπορικές διαπραγματεύσεις.
«Το πρόγραμμα αυτό φέρνει σε επαφή εμπειρογνώμονες στο πλαίσιο μιας πραγματικής συνεργασίας Νότου με Νότο», εξήγησε ο Sicuro. «Ένας ειδικός από το Benin, που βοήθησε τη Σενεγάλη να συμμετάσχει σε όλες τις διεθνείς εμπορικές διαπραγματεύσεις και να συμβάλλει στην ανάπτυξη μιας εμπορικής πολιτικής για τις χώρες της Αφρικής».
Γαλλικά ως «γλώσσα επιρροής»
Τα γαλλικά φυσικά παραμένουν σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη των προγραμμάτων βοήθειας, κατά τον Διεθνή Οργανισμό Γαλλοφωνίας.
«Ενίσχυση της γαλλικής γλώσσας δεν μπορεί να υπάρξει, όταν λειτουργεί σαν «μπαμπούλας». Αντίθετα, θεωρούμε ότι τα γαλλικά είναι μια γλώσσα που πρέπει χρησιμοποιείται πιο συχνά στις συζητήσεις και τις δράσεις – εν ολίγης, να γίνει μια γλώσσα επιρροής».
Για τον Sicuro, η λογική είναι απλή. Αν η γαλλική χρησιμοποιείται ως κύρια γλώσσα από την αρχή κιόλας των συζητήσεων στα διεθνή φόρουμ, θα έχει περισσότερες πιθανότητες να υιοθετηθεί από άλλους που συμμετέχουν στη συζήτηση σε μεταγενέστερο στάδιο – ακόμα και αν τα γαλλικά τους είναι λίγο «διστακτικά».
«Οι άνθρωποι που μιλούν γαλλικά θα τολμήσουν να μιλήσουν», λέει ο Sicuro, ενώ διαφορετικά, οι υπεύθυνοι φυσικά και θα μετατρέψουν τα αγγλικά ως τη κοινή γλώσσα. «Τους βοηθά επίσης να αναπτύξουν τον γαλλόφωνο τρόπο σκέψης καθώς κάθε γλωσσική κοινότητα έχει τον δικό της».
«Πρέπει να εκτιμήσουμε την γαλλόφωνη προοπτική και τον τρόπο σκέψης».
Ο σεισμός της Αιτής
Ένα καλό παράδειγμα των γλωσσικών πλευρών είναι η ανακούφιση της καταστροφής, μετά τον σεισμό της Αιτής το 2010.
Οι ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Έθνη ήταν οι πρώτοι που παρενέβησαν στον απόηχο της καταστροφής, προσφέροντας τη πολυπόθητη βοήθεια στον τοπικό πληθυσμό, είπε ο Sicuro. Αλλά η παροχή βοήθειας στα αγγλικά την κατέστησε λιγότερο αποτελεσματική, πρόσθεσε.
«Μολονότι χρησιμοποιούνται, η γλώσσα της αναπτυξιακής βοήθειας θα πρέπει να είναι εκείνη που βρίσκεται πιο κοντά στον ενδιαφερόμενο πληθυσμό, που περιλαμβάνει συχνά περισσότερες γλώσσες», δήλωσε ο Sicuro, αναφέροντας σημαντικά αφρικανικά ιδιώματα μαζί με τα Γαλλικά, Αγγλικά, Πορτογαλικά και Ισπανικά.
«Αν για παράδειγμα βοηθήσω στην ανοικοδόμηση της Αϊτής , θα το έκανα καλύτερα στα γαλλικά παρά αγγλικά, εφόσον ο πολιτισμός της Αϊτής είναι Κρεολή-Γαλλικός. Αν πρέπει να βοηθήσω στην ίδρυση σχολείων και το κάνω στα αγγλικά, θα αποκοπώ από τον πληθυσμό και θα πέσω σε πολιτιστικό κενό».
Ο Sicuro αμέσως τόνισε ότι αυτό δεν αναλογεί σε κριτική του για τις ΗΠΑ ή τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία λειτουργούν σε κατάσταση κρίσης.
«Παρόλ’αυτά πρέπει να σεβαστούμε τον πολιτισμό, την ιστορία και τη γλώσσα των ενδιαφερομένων. Γι αυτό η αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πλησιέστερη στον πληθυσμό».
Υποστηρίζει επίσης πως η ίδια λογική θα έπρεπε να εφαρμοστεί για την αστυνομική δύναμη του ΟΗΕ στην Αϊτή, η οποία ήρθε από το Πακιστάν και επομένως μιλούσε αγγλικά» – περίπτωση η οποία « Έχει δημιουργήσει πολλές παρεξηγήσεις και εντάσεις με τον πληθυσμό».
«Καθώς ήταν σε άμεση επαφή με τον πληθυσμό, θα μπορούσε να ήταν πιο πρέπον να στείλετε γαλλόφωνα στρατεύματα», δήλωσε ο Sicuro.
Πηγή : euractiv.gr
