Στη Γερμανία αναζωπυρώθηκε η συζήτηση για την απαγόρευση του ακροδεξιού κόμματος NPD μετά την αποκάλυψη της σειράς των δολοφονιών εννέα μεταναστών από ακροδεξιούς τον περασμένο χρόνο. Το NPD ιδρύθηκε το 1964 και διαθέτει εκλεγμένους βουλευτές στη Σαξονία και στο Μεγκλεμβούργο-Πομερανία. Πρώτη φορά επιχειρήθηκε να απαγορευθεί το συγκεκριμένο γερμανικό ακροδεξιό κόμμα το 2001.
Πόσο αποτελεσματικές είναι όμως οι απαγορεύσεις ακροδεξιών κομμάτων; Την ευρωπαϊκή εμπειρία επιχείρησε να σκιαγραφήσει ημερίδα που οργάνωσε το Ίδρυμα Friedrich Ebert στο Βερολίνο.
Μέχρι σήμερα στη Γερμανία απαγορεύθηκαν δυο φορές κόμματα. Το 1952 το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράιχ, το οποίο ήταν το διάδοχο κόμμα του ναζιστικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και τέσσερα χρόνια αργότερα το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ο αριθμός των ομάδων και ενώσεων που απαγορεύθηκαν από το 1951 μέχρι το 2012 είναι σαφώς υψηλότερος: 127 φορές.
Αυστηρή Αυστρία, πιο ανοιχτές Μ. Bρετανία και Νορβηγία
Διαφορετική είναι η πρακτική σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα στην Αυστρία τα πράγματα είναι πολύ αυστηρά και υπάρχει μια σχετική ευκολία στην απαγόρευση ομάδων και κομμάτων. Μετά τη θλιβερή εμπειρία του Εθνικοσοσιαλισμού η χώρα δεν θέλει να δώσει καμία ευκαιρία στην ακροδεξιά, τόνισε η ιστορικός Μπρικίτε Μπάιλερ. Γεγονός όμως που μπορεί να οδηγήσει καμιά φορά και στην άποψη ότι δεν υπάρχει επαρκής ελευθερία της γνώμης, συμπλήρωσε η ιστορικός.
Διαφορετική είναι η βρετανική εμπειρία. Ο Μάθιου Γκόντγουιν από το πανεπιστήμιο του Νότινγκχαμ δήλωσε ότι στη Μεγάλη Βρετανία μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμιά κρατική επέμβαση. Υπήρξαν μόνο δίκες εναντίον μεμονωμένων προσώπων. Ο λόγος είναι ότι ποτέ δεν κατάφεραν τα ακροδεξιά κόμματα να αποκτήσουν μια στέρεη δομή ενώ ο νεαρός επιστήμονας τόνισε πως μια απαγόρευση δεν είναι εγγύηση πως μακροπρόθεσμα θα υπάρχουν θετικά αποτελέσματα.
Με εντυπωσιακό τρόπο περιέγραψε την κατάσταση στη Νορβηγία ο Όβιντ Γκρόσλι Βένεσλαντ, ο οποίος τόνισε πως παρά το φρικτό έγκλημα του ακροδεξιού Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ που είχε σαν αποτέλεσμα 69 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, η νορβηγική κοινωνία αποφάσισε να αντιμετωπίσει με ανοιχτό τρόπο την ακροδεξιά.
Kay Alexander Scholz, Μαρία Ρηγούτσου, Υπεύθ. σύνταξης: Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή: skai.gr/Deutsche Welle
