Πρωινή εκπομπή: Ο παρουσιαστής ρωτάει την γοητευτική ηθοποιό-τηλεπερσόνα για το αν θα ψηφίσει στις εκλογές της 6ης Μαΐου κι εκείνη, αφού τινάζει με χάρη το τσουλούφι από το κατά τα άλλα καλοχτενισμένο κεφάλι, απαντά ότι εννοείται πως όχι. Δεν την εκφράζουν ούτε την αφορούν αυτές οι εκλογές, ούτε τα κόμματα και προτιμά να μην εξασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα. Άλλωστε το ίδιο έπραξε και τις προηγούμενες φορές και το ίδιο θα πράξει και στο μέλλον.
78 χρόνια νωρίτερα, στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934, την πρώτη φορά που δόθηκε το δικαίωμα στις γυναίκες να ψηφίζουν (μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν απολυτήριο Δημοτικού), η επίσης ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη είχε αρνηθεί να εξασκήσει το νεοαποκτηθέν εκλογικό της δικαίωμα, λέγοντας πως ψήφο θέλουν μόνο όσες είναι άσχημες και όσες αποφεύγουν να κάνουν παιδιά !
Υπάρχουν παντού γύρω μας, είναι νέοι και μεγαλύτεροι και γίνονται περισσότεροι αυτοί που επιλέγουν να αποδοκιμάσουν τα πολιτικά κόμματα και τους αντιπροσώπους τους δια της αποχής.
Επιλέγουν δηλαδή να μην χρησιμοποιήσουν το μοναδικό όπλο τους απέναντι σε όσους τους κυβερνούν/ταλαιπωρούν για 4 ή λιγότερα έτη, ακυρώνοντας την ίδια τη βούληση τους, αντί να ακυρώσουν τα αντικείμενα της αγανάκτησής τους : τους έλληνες πολιτικούς. Ή κάποιους απ’ αυτούς. Πόσο τρελό είναι αυτό;
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, συμμετέχουν 36 κόμματα. Κόμματα υπέρ και κατά του μνημονίου, κόμματα υπέρ ή κατά της παραμονής μας στην Ε.Ε, κόμματα φιλικά ή εχθρικά απέναντι στους μετανάστες, κόμματα παλιά και νέα, υπέρ ή μη της συνεργασίας με άλλα κόμματα, κόμματα πράσινα κόκκινα ή μαύρα ακόμη και κόμματα χωρίς πολιτικούς. Στην εποχή της υπέρ-πληροφόρησης όπου ο καθένας μπορεί να βρει και να διαβάσει τα πλήρη και αναλυτικά προγράμματα κάθε πολιτικής παράταξης, να βρει 2 και 3 ντουζίνες συνεντεύξεις του κάθε πολιτικού αρχηγού και βιογραφικά για κάθε καρυδιάς καρύδι υποψήφιο βουλευτή, το να μη μπορείς να βρεις κάποιον να σε αντιπροσωπεύει είναι μάλλον… ακατόρθωτο.
Το να μην ψηφίζεις σήμερα ειδικά μετά από όσα τραβήξαμε τα τελευταία χρόνια είναι κάτι σαν να είσαι υπουργός ή βουλευτής και να ξέχασες να διαβάσεις τη δανειακή σύμβαση που … υπέγραψες.
Και είναι και το άλλο : Αν υπάρξει αποχή και είναι και σημαντικού μεγέθους, τότε ακούμε τους πάντες, πολιτικούς, δημοσιογράφους, στατιστικολόγους και πολιτικούς αναλυτές , να υπέρ-αναλύουν το ποσοστό της αποχής, να το περιγράφουν, να το προσωποποιούν και να το τοποθετούν σε παρατάξεις εκ των οποίων ο απέχων ψηφοφόρος πιθανώς απέδρασε και να το περιγράφουν ως αδιάφορο, αγανακτισμένο, πρώην ή νυν δυσαρεστημένο αριστερό, δεξιό, κεντρώο ή αναρχικό , λάτρη της φύσης ή της θάλασσας -αν την Κυριακή ο καιρός είναι ζεστός ή απλώς να κρατάει μούτρα στο πολιτικό μας σύστημα.
Δηλαδή και δεν ψηφίζεις και σε σου σέρνουν τα εξ αμάξης .
Και ακόμη χειρότερα, επιλέγεις να αφήσεις άλλους να αποφασίσουν για εσένα χωρίς εσένα .
Το δικαίωμα της ψήφου είναι ουσιώδες δικαίωμά μας, ο ακρογωνιαίος λίθος του δημοκρατικού μας πολιτεύματος η μόνη φορά που μιλάμε και ακουγόμαστε κάθε 4 χρόνια, μαυρίζουμε ή επικυρώνουμε τις πολιτικές των κυβερνώντων .
Ας αφήσουμε λοιπόν τις δικαιολογίες και τις γκρίνιες και ας πάμε την Κυριακή να ψηφίσουμε.
Μόνο έτσι μόνο θα έχουμε το δικαίωμα να κατηγορούμε τους υπόλοιπους για το ότι ψήφισαν λάθος .
Μάθε πού ψηφίζεις από την ιστιοσελίδα του υπουργείου εσωτερικών : http://www.ypes.gr/services/eea/eeagr/eea.htm
και στα τηλέφωνα :
213-15.111.43 213.15.111.53 213.15.111.19 213.15.111.46 213.13.611.54
213.13.611.60 213.13.611.61 213.13.611.65 213.13.611.82 213-15.111.25
Απο την Λίνα Μπάκου για το Κάθε Μέρα
