Σε μία χρονική συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την πολύ ασφυκτική δημοσιονομική στενότητα και η πλειονότητα των ασφαλισμένων πλήττεται βαριά από την πολιτική της αυστηρής λιτότητας, ερωτήματα δημιουργεί η ακατανόητη επιμονή των φαρμακοποιών να προχωρούν πολύ συχνά στην προσφιλή τους τακτική της αναστολής της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στους ασφαλισμένους διαφόρων ταμείων.

Οι φαρμακευτικοί σύλλογοι Αττικής (ΦΣΑ) και Πειραιώς (ΦΣΠ) ανακοίνωσαν ότι αναστέλλουν από την 1η Απριλίου την επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων στους ασφαλισμένους του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος εξυπηρετεί 9,5 εκατ. ασφαλισμένους!

Οι φαρμακοποιοί της χώρας έλαβαν την περασμένη Δευτέρα 236 εκατ. ευρώ περίπου από τον ΕΟΠΥΥ για την αποπληρωμή των εκτελεσμένων συνταγών του Ιανουαρίου του 2012, αλλά διαμαρτύρονται για την παρατεταμένη καθυστέρηση στην καταβολή των οφειλομένων για το 2011 από όλα εκείνα τα ταμεία οι κλάδοι Υγείας των οποίων έχουν ενταχθεί ή εντάσσονται σταδιακά στον ΕΟΠΥΥ.

Το επιχείρημα περί έλλειψης ρευστότητας η οποία απαγορεύει στους φαρμακοποιούς να αγοράζουν φάρμακα για να τα χορηγήσουν στους ασφαλισμένους δεν ευσταθεί πλέον. Εκείνο στο οποίο έχουν απόλυτο δίκιο οι φαρμακοποιοί είναι ότι οι καθυστερήσεις στις πληρωμές του 2011 κακοφορμίζουν και τους ανησυχούν, σε βαθμό να δημιουργείται σε εκείνους ο φόβος ότι θα χάσουν τα λεφτά τους.

Μάλιστα. Έχουν δίκιο για το 2011. Γιατί δεν κάνουν απεργία; Γιατί δεν κάνουν απεργία, αλλά επιλέγουν να ζητήσουν την περαιτέρω ρευστότητά τους απευθείας από τις τσέπες των ασφαλισμένων, η πλειονότητα των οποίων αποτελείται από ηλικιωμένους και όχι εύπορους συνανθρώπους μας;

Και κάτι ακόμη. Εάν ο ΕΟΠΥΥ κατέβαλε τα 236 εκατ. ευρώ για να καλύψει χρέη του 2011 και όχι τον Ιανουάριο του 2012, τότε όλα θα ήταν κάπως καλύτερα; Υποψιαζόμαστε βασίμως ότι, εάν είχε συμβεί αυτό, εάν ο ΕΟΠΥΥ πλήρωνε για το 2011, δεν θα είχαμε αναστολή της επί πιστώσει χορήγησης φαρμάκων στον ΕΟΠΥΥ από την 1η Απριλίου. Τότε, όμως, όλη η επιχειρηματολογία, αλλά και η μορφή κινητοποίησης την οποία επιλέγουν και πάλι οι φαρμακοποιοί θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως καταχρηστικές.

Πραγματικά θα ήθελα να γνώριζα πώς αισθάνεται μέσα του ένας φαρμακοποιός ο οποίος ζητεί από έναν αδύναμο ηλικιωμένο ασφαλισμένο του ΕΟΠΥΥ να καταβάλει το σύνολο του αντιτίμου για τα φάρμακα τα οποία του χορηγεί. Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω την επιχειρηματολογία, η οποία θα απέχει σίγουρα πολύ από εκείνη την οποία διαβάζουμε στα ψυχρά δελτία Τύπου των φαρμακευτικών συλλόγων… Κυρίως, όμως, θα ήθελα να δω το βλέμμα του φαρμακοποιού…

 Του Βασίλη Βενιζέλου

Ο Βασίλης Βενιζέλος είναι υγειονομικός συντάκτης.

Πηγή: protagon.gr