Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σίγουρα δεν μοιάζει σε τίποτα απολύτως με τους Ελληνες πολιτικούς. Το διαπίστωσα για χιλιοστή φορά, μελετώντας την τελευταία εμφάνισή του για να ετοιμάσω το ρεπορτάζ που μετέδωσε χθες το δελτίο του Mega. Νομίζεις ότι δεν θα χαμογελάσει ποτέ, αλλά για εμένα το σημαντικότερο είναι ότι δεν μοιάζει διατεθειμένος να χαρίσει ούτε μία λέξη. Χθες, κάθισε για μία ώρα και δέκα λεπτά απέναντι στους φοιτητές του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας και απάντησε σε μερικές από τις ερωτήσεις που θα ήθελε να του θέσει η μισή Ελλάδα.
Κοιτάζοντας στα μάτια το ακροατήριό του, ανάμεσα στο οποίο μερικοί τον παρακολουθούσαν πίσω από μάσκες – γουρουνόφατσες για να συμπαρασταθούν στις χώρες PIIGS (Πορτογαλία, Ιρλανδία+Ιταλία πλέον, Ελλάδα, Ισπανία), ο Σόιμπλε έλυσε κανα-δυο απορίες, από αυτές που σε βάζουν σε σκέψεις. Απαντούσε σε όλους με το ίδιο ύφος, αυξομειώνοντας σε ελάχιστες περιπτώσεις την ένταση της φωνής του και χωρίς να μοιράσει ούτε ένα χαμόγελο. Και ήταν εύστοχες ερωτήσεις, κατευθείαν στην ουσία, από ευφυείς συνομιλητές. Τον ρώτησαν οι εκπρόσωποι των φοιτητών που ντύθηκαν γουρουνάκια, πολλοί άλλοι μη-μασκοφόροι, αλλά και μία Ελληνίδα καθηγήτρια στο οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας. Σε αυτήν την συμπατριώτισά μας έβγαλε και την είδηση. Σε ελεύθερη απόδοση, είπε:
Κάποια στιγμή συζήτησα με τον Βενιζέλο, σε μία συνάντηση του Γιούρογκρουπ, εάν η Ελλάδα θα έπρεπε να βγει απο την ευρωζώνη. Του είπα, δείτε την Τουρκία, που ευρισκόμενη εκτός ευρωζώνης και ΕΕ υποτίμησε κατά 80% το νόμισμά της και αμέσως κέρδισε σε ανταγωνιστικότητα. Από τότε βρίσκεται σε συνεχή ανάπτυξη. Ο Βενιζέλος μου απάντησε ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι 100% αποφασισμένο να μείνει η χώρα στο ευρώ.
Λίγο παρακάτω, αποκάλυψε κι ένα άλλο περιστατικό, απολύτως ενδεικτικό του κλίματος που συναντούσε ο Βενιζέλος στις συναντήσεις του Γιούρογκρουπ. Υπουργοί Οικονομικών από χώρες του πρώην συμφώνου της Βαρσοβίας, λέει ο Σόιμπλε, του είπαν: «Ευάγγελε, εμείς έχουμε ήδη κάνει μεγάλες περικοπές και τώρα πρέπει να ζητήσουμε κι άλλες από τους πολίτες μας για να δείξουμε αλληλεγγύη στην Ελλάδα. Αλλά κι εσείς πρέπει να κάνετε σκληρές περικοπές, ακόμη και στον κατώτατο μισθό που, αφού τον κόψετε, θα είναι ίσος με της Ισπανίας».
Οταν πήραν το μικρόφωνο οι εκπρόσωποι των φοιτητών με τις μάσκες γουρουνιών, δεν φορούσαν κουκούλα, δεν εξύβρισαν, δεν προσέβαλαν, δεν γιαούρτωσαν, ούτε επιτέθηκαν στον Σόιμπλε. Αντίστοιχα, εκείνος δεν διαμαρτυρήθηκε, ούτε αποχώρησε, ούτε ζήτησε να τους αφαιρεθεί ο λόγος. Η κατάληξη της σύντομης τοποθέτησης – ερώτησης που δέχθηκε ήταν: με ποιόν είστε; με τους λαούς ή με τις τράπεζες; ποιόν σώζετε; την Ελλάδα ή το οικονομικό σύστημα; Η απάντησή του ήταν, ότι ο συναισθηματισμός δεν αρκεί για να δείξει κανείς αλληλεγγύη. Χρειάζεται να επιστρέψει η ανταγωνιστικότητα στην ελληνική οικονομία και, πάντως, «μην κάνετε το λάθος να θεωρείτε την Ελλάδα ίδια με τις άλλες χώρες, γιατί έχει προβλήματα που ξεκινούν από το εσωτερικό της».
Οι απαντήσεις του Σόιμπλε δεν με εξέπληξαν προσωπικά. Λέει αυτά που λέει πάντοτε και προσπαθεί να επιβάλει την γερμανική άποψη για το δέον γενέσθαι. Και σίγουρα δεν είναι ο τύπος που θα κερδίσει την συμπάθειά σου, ούτε κανένας χαρισματικός ρήτορας. Εχω, όμως, τρεις παρατηρήσεις:
Πρώτον, οφείλω να πω ότι δεν λειτουργούν όλοι οι πολιτικοί όπως οι Έλληνες πολιτικοί. Ενίοτε, δεν μασάνε τα λόγια τους και δεν κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Και αυτό είναι χρήσιμο, γιατί καταλαβαίνεις πού το πάνε. Δια στόματος Σόιμπλε, έχουμε για πρώτη φορά μία τόσο καθαρή εικόνα για το τί λένε στις κλειστές συναντήσεις τους οι υπουργοί Οικονομικών για την Ελλάδα.
Δεύτερον, θα ήθελα να ακούσω τί έχουν να πουν τώρα, αυτοί που υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μας πετάξουν οι Ευρωπαίοι έξω από την ευρωζώνη. Και ότι, αν εμείς απορρίψουμε τα μνημόνια, θα αποδειχθεί περίτρανα πως εκείνοι μπλοφάρουν και θα κάνουν πίσω. Είναι μία άποψη που προβλήθηκε σθεναρά στην Ελλάδα από ορισμένα κόμματα, πολιτικούς και διακεκριμένους οικονομικούς αναλυτές.
Και τρίτον, είναι καιρός να ξεπεράσουμε την θεωρία ότι η Γερμανία είναι το πρόβλημά μας. Γιατί πληρώνουν και άλλες χώρες, ορισμένες εκ των οποίων συμβαίνει να είναι φτωχότερες από την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία. Καλό θα ήταν να ακουστεί κάποτε και η δική τους ερμηνεία για την έννοια της αλληλεγγύης. Γιατί μπορεί εμείς να την επιστρέψουμε έντοκα, αλλά και εκείνοι δεν μου φαίνονται για τοκογλύφοι που τα βγάζουν από το σεντούκι.
Του Αντώνη Φουρλή
Πηγή: protagon.gr
